به گزارش ایسنا، تپه‌های ینگه قلعه، مربوط به عصر آهن که در بجنورد در استان خراسان شمالی واقع شده، در سال ۱۳۸۶ با شماره ۲۱۲۲۴ و ۲۱۱۰۶ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

بنابر اعلام روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، برنامه­ میدانی گمانه‌­زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه­‌های «ینگه قلعه» با مجوز این پژوهشگاه و پشتیبانی مالی اداره ­کل میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی استان خراسان شمالی انجام شده است.

رضا ناصری، عضو هیأت علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه زابل، که سرپرست هیأت کاوش در تپه‌های ینگه قلعه است، درباره این محوطه باستانی و نتیجه گمانه‌زنی‌های انجام شده، گفت: تپه­‌های ینگه قلعه متشکل از دو برجستگی کوتاه و بزرگ معروف به ینگه قلعه ۱ و ۲ است که بر اساس مستندات موجود در بردارنده شواهدی از هزاره اول قبل از میلاد هستند.

او با بیان‌ اینکه در سطح هر دو محوطه مواد فرهنگی نوع دهستان و نوعی سفال منقوش مربوط به هزاره اول پیدا می‌­شود، اظهار کرد:  فرهنگ دهستان در عصر آهن در شمال­ ‌شرق ایران در منطقه وسیعی از کرانه‌­های شرقی دریای مازندران تا مناطق غربی خراسان شمالی شکوفا بوده و معیشت مبتنی بر کشاورزی و دامپروری داشته است.

این باستان‌شناس گفت: در این برنامه میدانی ۲۰ گمانه آزمایشی در بخش­های مختلف تپه­‌های ینگه قلعه ایجاد شد که نشان داد این اثر روی برآمدگی­‌های طبیعی حاشیه دشت بجنورد شکل گرفته و احتمالاً به گروه­‌های کوچ‌رو با استقرار موقت تعلق داشته است.

ناصری با اشاره به آسیب‌هایی که به این محوطه باستانی وارد شده است، اظهار کرد: تپه­‌های ینگه قلعه از یک سو به دلیل شخم سطحی اراضی در دهه­‌های گذشته و از سوی دیگر به دلیل قرارگیری در محدوده شهر بجنورد در معرض تخریب قرار گرفته و حفاری‌های قاچاق نیز آسیب­‌هایی به آن وارد کرده است.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی تپه‌های ینگه قلعه تاکید کرد: هدف اصلی این برنامه میدانی تعیین حدود و میزان گسترش بقایای باستان‌شناختی در تپه‌­های ینگه قلعه است که به تدوین یک برنامه حفاظتی و تهیه راهبرد پژوهشی برای آینده اثر، کمک خواهد کرد.

انتهای پیام