افرادی که در دوران کودکی از کاهش بینایی رنج می‌برند، بیشتر از افرادی که بعداً در زندگی آن را تجربه می‌کنند، در مورد قضاوت دقیق محل صدا دچار مشکل می‌شوند.

حس بینایی و شنوایی به روش‌هایی به هم مرتبط هستند که قبلاً هرگز متوجه آن نشده بودیم. یافته‌ها به ما کمک می‌کند تا در دنیای افراد مبتلا به از دست دادن بینایی کاوش کنیم و چالش‌های زندگی روزمره آن‌ها را در نظر بگیریم.

یافته‌ها نشان می‌دهد افرادی که بینایی خود را قبل از ۱۰ سالگی از دست می‌دهند، قضاوت آنان در مورد محل صداها دشوارتر است.

تصور کنید از شما خواسته می‌شود منبع صدا را حدس بزنید. حال به افرادی فکر کنید که در دوران کودکی دچار کاهش بینایی نسبی شده‌اند و این بخشی از برنامه روزانه آنان است.

این اولین مطالعه در نوع خود است و هنگام ارزیابی نیازهای مراقبت‌های بهداشتی افرادی که در اوایل زندگی دچار از دست دادن نسبی بینایی شده‌اند، مانند هنگام تولد یا در دوران کودکی که تمایل دارند به سایر توانایی‌های حسی خود متکی باشند، مهم است.

محققان امیدوارند که این تحقیق در نهایت به راه‌حل‌هایی برای بهبود زندگی افراد مبتلا به از دست دادن بینایی در سراسر جهان کمک کند.

به گزارش ایسنا، پژوهش‌های بسیاری برای درمان ناشنوایی مادرزادی انجام شده است و برخی از آنها با نتایج مثبتی همراه بوده‌اند.

نتایج آزمایش‌ها امیدوارکننده به نظر می‌رسند اما باید توجه داشت که این حوزه هنوز در مراحل اولیه پیشرفت خود است. پیگیری بلندمدت برای تایید اثربخشی درمان و نظارت بر عوارض جانبی احتمالی مورد نیاز است. علاوه بر این، باید به چالش‌هایی مانند هزینه‌های بالای درمان، ملاحظات اخلاقی و موانع نظارتی توجه شود تا این درمان به‌طور گسترده در دسترس قرار بگیرد.

یک جراح و متخصص بیماری‌های چشم با تاکید بر لزوم مراقبت از سلامت چشم‌ها گفت: رعایت نور مناسب در مراقبت از چشم بسیار مهم است و هر چه بیشتر از نور طبیعی استفاده شود چشم‌ها از نظر بینایی در شرایط مطلوب‌تری قرار می‌گیرند اما هر چه بیشتر از نور مصنوعی استفاده شود، چشم‌ها بیشتر دچار خستگی و مشکل می‌شوند.

انتهای پیام