به گزارش ایسنا، حامد رحیم‌پور در سرمقاله قدس نوشت: بالاخره پس از فعل‌وانفعالات بسیار و حدس‌وگمان‌ها درباره کابینه دولت پزشکیان، از لیست اصلی و نفرات مدنظر رئیس‌جمهور برای تصدی پست وزارت رونمــایی و معلوم شد رویکرد پزشکیان در حوزه‌های مختلف به‌خصوص در حوزه اجتماعی،سیاست خارجی و اقتصاد چگونه است. آن چه می‌توان درباره ترکیب، آرایش و چینش کابینه گفت این که کابینه دولت چهاردهم به ترتیب از جریان های اصلاح طلب ،اعتدالی ،مستقلین و اصولگرا شکل گرفته است.در رونمایی از کابینه امر شگفت یا  هیجان انگیزی رخ نداده است اما همان طورکه انتظار می‌رفت پزشکیان درمجموع کابینه پیری را نسبت به دولت سیزدهم شهید رئیسی و حتی پیرتری را نسبت به کابینه یازدهم و دوازدهم حسن روحانی جمع کرده است. میانگین سن کابینه‌ای که او به مجلس معرفی کرده است ۵۹.۸ است. میانگین سن دولت یازدهم ۵۷ سال و دولت دوازدهم ۵۸ سال بود.میانگین سن کابینه شهید رئیسی نیز۵۲ بود.

پزشکیان با انتخاب وزرایش، دولت را حدود ۸ سال پیر کرده است. با این حال،می توان گفت کابینه‌ای که پزشکیان دیروز به مجلس معرفی کرد ترکیب نسبتا متوازنی از چهره‌هایی باتجربه و کارآزموده و چهره‌هایی شناخته‌شده بود.بخش عمده این ترکیب البته نه براساس اراده فردی که حاصل مجموعه مشورت‌هایی بوده که در کمیته های شورای راهبری به رئیس‌جمهور داده شده است.بدیهی است برای موفقیت یک مدیر، فقط توانایی‌های فردیِ آن مدیر به تنهایی کافی نیست. مدیری موفق می‌شود که، هم خود توانمند و باانگیزه باشد، هم تیمی ‌که می‌بندد توانمند، باانگیزه و هماهنگ بوده و اعضای تیم با یکدیگر در تعامل باشند. اکنون نیز این را که این تیم چقدر با یکدیگر هماهنگ بوده و در تعامل خواهند بود،هنوز نمی‌دانیم، چون، از ۱۹ وزیر اعلامی ۱۴ وزیر تجربه وزارت ندارند اگرچه موفقیت‌های نسبی مدیریتی در برخی حوزه‌های تحت امرشان دیده می‌شود. با این حال از همان ساعات اولیه رونمایی از لیست کابینه موجی از انتقادها توسط چهره ها و فعالان اصلاح طلب روانه پزشکیان شد ،آن هم در شرایطی که هرگونه اظهار نظری به سرعت به صورت ویروسی در جامعه انتقال پیدا کرده و همانند یک باروت خطرناک خواهد بود که با کوچک ترین جرقه ای شعله‌ور خواهد شد. وقت برای انتقاد زیاد است!باید عملکرد را دید و سپس رصدگر بود و نقد منصفانه انجام داد.به نظر می رسد بهتر است اکنون کسانی که پیش از رای‌گیری پشت پزشکیان ایستادند و به ایشان در پیروزی در انتخابات کمک کردند بعد از انتخابات نیز ایشان را به‌عنوان رئیس‌جمهور و کسی که قرار است حرف آخر را در دولت بزند و تصمیم‌گیر نهایی است همراهی و از ایجاد حواشی‌های زائد و فشار به ایشان از طریق صفحات اجتماعی و بازی‌های رسانه‌ای جلوگیری کنند تا رئیس‌جمهور بتواند به مهم‌ترین وعده انتخاباتی خود که استفاده از جریان‌های مختلف سیاسی است عمل کند.طبیعتاً وقتی سکاندار دولت چهاردهم از «وفاق ملی» سخن می‌گوید ،باید عزم کند فراتر از سایر دولت‌ها ظاهر شده و تمامی ظرفیت‌های مردمی، سازمانی، نهادی، نخبگانی و رسانه‌ای در پهنای ایران را بسیج کند تا با اتکا به گفتمانی مشترک، راه سال‌های آتی را به سوی ایرانی قوی هموار سازد. با این حساب حامیان ستادی رئیس‌جمهور منتخب نیز باید همچون جناب پزشکیان نگاه خود را بر اساس وفاق ملی قرار دهند و با یادآوری پایان انتخابات، در انتقادهای خود از هر ادبیاتی‌که موجب انشقاق در این وفاق می‌شود و به بخشی از مردم و حتی نخبگان حس دوقطبی سازی می‌دهد، بپرهیزند، چراکه امروز بیش از هر زمان باید تمام توان ملت ایران برای پیشرفت در نوک پیکان حرکت که دولت است، تجمیع شود و هر انشقاقی در این تجمیع در واقع تضعیف دولت در رسیدن به مقصود و شعارهای خود است.

انتهای پیام