به گزارش ایسنا، عاطفه خادمی با بیان اینکه مسئله امید اجتماعی از مفاهیم و کلید واژه‌هایی است که به منزله خون در بافت یک جامعه محسوب می‌شود، اظهار کرد: وقتی امید از یک جامعه گرفته شود، آن جامعه حرکت رو به جلو نخواهد داشت؛ چرا که همه امیدها به امیدهای فردی تبدیل می‌شود و همزمان تلقی افراد، محقق نشدن همان امیدها است.

وی با اشاره به اینکه چنین جامعه‌ای می‌آموزد در مسائل و مشکلات همیشه باید درجا بزند، خود نمی‌تواند ناجی خود باشد و همیشه باید ناجی بیرونی وجود داشته باشد تا او را از مشکلات نجات دهد، افزود: این حقیقتی است که ما داریم به فرزندانمان منتقل می‌کنیم.

خادمی با تاکید بر اینکه ما متعهد هستیم که مسئله امید را زنده نگاه داریم، تصریح کرد: زنده نگاه داشتن امید یک اصل اساسی است که هیچ جامعه‌ای نباید آن را ترک ‌کند.

وی گفت: نمایش یک تصویر مخدوش از جامعه‌ای که امید ندارد و در حل مسائل خود به بن‌بست رسیده، بزرگترین جفا در حق نسل آینده‌ای است که امید، اقتضای زندگی جمعی او است.

وی افزود: امید اجتماعی که بر اساس وجود یک انگیزه جمعی از طریق مشارکت‌های عمومی شکل می‌گیرد، اتفاقی است که گفتارهای سیاسی موجود در جامعه باید متعهدانه پایبند به آن باشند و هر گفتار سیاسی که ضربه زننده به امید اجتماعی، انگیزه‌های جمعی و مشارکت عمومی است، باید در فضای عمومی جامعه مواخذه شده و مورد سوال قرار بگیرد.

خادمی با بیان اینکه در گفتار سیاسی نمی‌توانیم از مشارکت عمومی صحبت کنیم اما الزامات و اقتضائات آن را نادیده بگیریم، تصریح کرد: امید اجتماعی و وجود انگیزه‌های جمعی که از امید نشات می‌گیرد، اصل اساسی در تحقق مشارکت عمومی است.

بنابر اعلام روابط عمومی شورای فرهنگ عمومی کشور وی ادامه داد: با نادیده گرفتن اصل امید اجتماعی و ضربه خوردن رویای جمعی یک جامعه، تحقق مشارکت عمومی در حد یک شعار باقی خواهد ماند.

دبیر شورای فرهنگ عمومی با بیان اینکه خانواده ایرانی با همه سختی‌ها و مشقت‌ها با امید زندگی می‌کند، اظهار کرد: مسئله اینجا است که چگونه خانواده‌های ایرانی در کنار یکدیگر رویای جمعی جامعه ایرانی را بسازند. گفتار سیاسی فرصت بی‌نظیری است برای اینکه بیاندیشد و برنامه‌ریزی کند که چگونه امید فردی و خانوادگی جامعه ایرانی را حفظ کرده و بتواند آن را در سطح امید اجتماعی ساری و جاری کند.

انتهای پیام