به گزارش ایسنا، زائران پس از آنکه احرام بستند و مکه را ترک کردند، در صحرای «عرفات» و  سپس در «مشعر» وقوف کردند؛ وقوف در عرفات و مشعر یکی از ارکان اصلی حج است، به معنی متوقف شدن، ماندن و ادراک کردن.

زائران سپس راهی «منا» شدند؛ محلی در حدود ۵ کیلومتری مکه که بیشترین اعمال حج در آنجا انجام می‌شود. درباره منا روایت‌های مختلفی وجود دارد. گفته شده این نام برگرفته از کلام جبرئیل به ابراهیم (ع) است. پیش از اسلام این سرزمین یکی از مراکز مهم تجاری و بازرگانی بود و پیامبر (ص) پیش از فتح مکه، در مسجد خیف در همین‌جا سخنرانی کرده بود.

زائران از دهم تا دوازدهم ذی‌الحجه معمولا در سرزمین منا می‌مانند. مهم‌تربن عمل آنها «رَمی جَمرات» است؛ رَمْیِ جَمَرات به معنی پرتاب سنگ‌ریزه‌ها به سوی نماد شیطان است و از اعمال واجب در مناسک حج به شمار می‌آید. این عمل در سرزمین مِنا و در روز عید قربان و دو روزِ پس از آن انجام می‌شود. این عمل به نوعی پیروی نمادین از رفتار حضرت ابراهیم (ع)  است ...

در انتهای سرزمین منا، سه ستون بزرگ سنگی وجود دارد که «جمره اُولی یا کوچک»، «جمره وُسطی» و «جمره عُقبی یا عَقَبه یا کبری» نام دارد. زائران در نخستین روز که برابر با عید قربان است جمره عقبی یا کبری را سنگ‌سار می‌کنند. سپس به نیابت از آنها قربانی شده و بعد تقصیر می‌کنند؛ تقصیر به معنی کوتاه کردن مو و ناخن‌هاست، عملی نمادین برای دوری جستن از گناه و خطا.

نخستین عمل رمی جمرات، یکشنبه ۲۷ خردادماه برابر با دهم ذی‌الحجه به تقویم عربستان، درحالی انجام شد که بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار زائر هم‌زمان در سرزمین منا حضور دارند و دمای هوا نیز به ۴۳ درجه رسیده است.

ازدحام جمعیت در منطقه منا برای انجام این بخش از مناسک حج، معمولا حادثه‌آفرین شده است. در حج سال ۱۳۹۴ هنگام برگشت زائران از نخستین جمرات، جمعیت زیادی از حجاج، بنا بر برخی مستندات تا دو هزار و ۵۰۰ نفر و بنا بر اظهارات مقامات حج ایران تا هفت هزار نفر، کشته شدند. ایران در همان حادثه ۴۶۴ زائر خود را از دست داد.

انتهای پیام