به گزارش ایسنا، هدف از طرح پیشنهادی اعمال مالیات برای مسافران خارجی، مقابله با پدیده توریسم بیش از حد عنوان شده است، موضوعی که قبل از همه‌گیری کرونا نیز تایلند را آزار می‌داد.

سال گذشته، تایلند بیش از ۲۸ میلیون بازدیدکننده داشت و گردشگران مالزیایی‌ها با ۴.۶ میلیون گردشگر بزرگترین گروه مسافران خارجی به این کشور را تشکیل می‌دادند.

به گزارش بانکوک پست، با پیش‌بینی ۴۰ میلیون بازدیدکننده در سال جاری، مقاصد محبوبی مانند پوکت، کو سامویی و پاتایا، در معرضِ خطر دست و پنجه نرم کردن با مسائل گردشگری مانند تراکم ترافیک، کمبود آب، و فضای ناکافی فرودگاه در فصول اوج وورد مسافران هستند.

شورای گردشگری تایلند (TCT) نیز از نخست‌وزیر این کشور خواست تا به موضوع حضور بیش از حد گردشگران رسیدگی کند و  مالیات را به عنوان یکی از اقدامات برای مدیریت تعداد بازدیدکنندگان و تامین مالی توسعه گردشگری پیشنهاد کرد.

با این حال «سوراات آکاراوورامات»، معاون رئیس شورای گردشگری تایلند معتقد است مالیات ۸ دلاری، گردشگران خارجی را از بازدید از این کشور منصرف نمی‌کند؛ زیرا در مقایسه با کشورهای دیگر مانند بوتان، جایی که برای گردشگران بیش از ۱۰۰ دلار آمریکا در هر شب هزینه دریافت می‌شود، ارزان است.

در حالی که امکان‌سنجی چنین مالیاتی مورد بحث است، به نظر می‌رسد مقامات تایلندی مصمم به ایجاد تعادل بین ترویج گردشگری و جلوگیری از تأثیرات منفی بیش از حد گردشگری بر زیرساخت‌ها و جوامع محلی هستند.

تایلند از ژانویه تا آوریل ۲۰۲۴، ورود بیش از ۱۰ میلیون گردشگر را ثبت کرده است.

پدیده اُورتوریسم (حضور بیش از حد گردشگران) علاوه‌بر ایجاد شرایط نامناسب برای مردم محلی باعث آلودگی و آسیب به مقاصد و مکان‌های دیدنی شده و چندین کشور و شهر در حال اجرای تدابیری علیه این موضوع هستند.

شهر سن سباستین اسپانیا نیز پیش‌تر اعلام کرده است قصد دارد ساخت هتل‌های جدید و اقامتگاهای مسافران را ممنوع کند. این مقررات برای ترویج استراتژی گردشگری پایدارتر اجرایی می‌شود.

سال گذشته، آمستردام نیز یک کمپین تبلیغاتی برای جلوگیری از حضور افراطی گردشگران و سروصدای آن‌ها راه‌اندازی کرد. در فرانسه نیز در مکان‌های محبوب همچون جاذبه‌های پارک ملی کَلونک محدودیتی برای تعداد گردشگران در نظر گرفته‌ شده است.

ونیز در ایتالیا نیز با پدیده حضور بیش از حد گردشگران روبه‌روست و شمار روافزون توریست‌ها موجب افزایش هزینه‌های زندگی برای بومیان و آسیب به بافت تاریخی این شهر شده است. پنج سال پیش، ونیز دارای ۶۷ هزار ساکن دائمی بود و اکنون از این تعداد تنها ۵۰ هزار نفر باقی مانده است. در حال حاضر، زندگی در ونیز تنها ۲۰ درصد ارزان‌تر از زندگی در نیویورک است.

اخیرا ساکنان جزایر قناری در اسپانیا نیز علیه ورود بیش از حد گردشگران و تبعات منفی آن دست به تظاهرات زده‌اند.

انتهای پیام