به گزارش ایسنا، فیلم «مگالوپولیس» ساخته «فرانسیس فورد کاپولا» که با هزینه شخصی و ۱۲۰ میلیون دلاری این سینماگر بزرگ ساخته شده در نخستین نمایش خود با حضور ستاره‌ها و مدیران استودیوهای بزرگ فیلمسازی از جمله سونی پیکچرز، یونیورسال، برادران وارنر، پارامونت پیکچرز، دیزنی، نتفلیکس و ... برگزار شد و شواهد حاکی از آن است که هیچ یک از این غول‌های بزرگ هالیوودی حاضر به توزیع و هزینه ۱۰۰ میلیون دلاری برای تبلیغات و بازارایابی این فیلم که مورد نظر «کاپولا» است، نیستند.

پروژه‌ای که کاپولا برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ شروع به نوشتن آن کرد، هزینه ساخت آن بیش از ۱۰۰ میلیون دلار است که بخشی از آن با فروش بخش قابل توجهی از املاک او تامین شده است.

«مگالوپولیس» با  دو ساعت و ۱۵ دقیقه مدت زمان داستان یک کلان شهر را پس از ویرانی تصادفی آن دنبال می کند، با دو دیدگاه رقیب؛ یکی از یک معمار ایده آلیست (آدام درایور)، دیگری از طرف شهردار عملگرا (جانکارلو اسپوزیتو).

کاپولای ۸۴ ساله گفته است که تا زمانی که توزیع ‌کننده این فیلم مشخص نشود هیچ تصمیمی در مورد رونمایی از این فیلم در جشنواره‌های سینمایی اتخاذ نخواهد شد. «تیری فرمو» مدیر جشنواره کن به تازگی از علاقه این جشنواره برای میزبانی از این فیلم صحبت کرده است که البته با این شرایط حضور این فیلم در کن بعید به نظر می‌رسد.

برخی از توزیع‌کنندگان حاضر در نمایش اولیه فیلم «مگالوپولیس» این فیلم بسیار تجربی و برخی دیگر آن را اثری نه چندان خوب توصیف کرده‌اند و این احتمال را مطرح کردند که پروژه با مشکلات زیادی برای یافتن توزیع‌کننده مواجه خواهد شد.

در فیلم سینمایی «مگالوپولیس» بازیگرانی چون آدام درایور، فارست ویتاکر، ناتالی امانوئل، جان وویت، لارنس فیشبرن، اوبری پلازا، شیا لابوف، کلوئه فاینمن، کاترین هانتر و داستین هافمن به همراه دی بی سوینی، تالیا شایر، جیسون شوارتزمن، جیمز رمار و جیانکارلو اسپوزیتو مقابل دوربین رفته‌اند.

این کارگردان تاکنون چندین فیلم ساخته که منتقدان آن‌ها را از بهترین‌های تمام دوران می‌دانند، از جمله «پدرخوانده» (۱۹۷۲) و دنباله آن در سال ۱۹۷۴، که هر دو برنده بهترین فیلم در اسکار شدند. با این حال او پس فیلم «دراکولای برام استوکر» محصول ۱۹۹۲، هیچ موفقیتی بزرگی نداشته است و آخرین بار در سال ۲۰۱۱ فیلم معمایی «توییکس» را مقابل دوربین برد که «وال کیلمر» و «بروس درن» در آن نقش آفرینی کردند.

کاپولا سابقه طولانی در تولیدات چالش برانگیز دارد، وی در سال ۱۹۸۲ علاوه بر کارگردانی فیلم عاشقانه موزیکال «یکی از قلب»، تأمین مالی آن را نیز بر عهده داشت که فیلم موفقیتی چندانی در گیشه کسب نکرد و پس از سال ۱۹۸۴ فیلم «باشگاه کاتن» را با ستاره‌های سینما مقابل دوربین برد که با حواشی فراوانی همراه شد و چندین نفر از عوامل فیلم به طور ناگهانی اخراج شدند.

اما هیچ یک از ساخته‌های «کاپولا»، به اندازه «اکنون آخرالزمان» با حواشی همراه نبود، فیلمی طاقت‌فرسا که همچون داستانش با جنون و هرج و مرج رو به رو بود. با این وجود، «اینک آخرالزمان» در سال ۱۹۷۹  دو جایزه اسکار برد و به یک فیلم کلاسیک تبدیل شد.

فرانسیس فورد کاپولا از بزرگترین فیلمسازان معاصر سینمای جهان است که از جمله افتخارات و جوایز سینمایی وی طی چهار دهه فیلم‌سازی می‌توان به جایزه‌ اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۱ برای «پاتون»، جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۳ برای «پدرخوانده»، جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه اقتباسی در سال ‌۱۹۷۵ برای «پدرخوانده‌۲»، جایزه بفتا بهترین کارگردانی در سال ‌۱۹۷۸ برای «اینک آخرالزمان»، جایزه دوربین جشنواره برلین در سال ‌۱۹۹۱، جایزه نخل طلا و جایزه فیپرشی جشنواره کن در سال ‌۱۹۷۹ برای فیلم «اینک آخرالزمان»، جایزه نخل طلا و جایزه بهترین فیلم معنوی جشنواره کن در سال ۱۹۷۴ برای فیلم «مکالمه»، جایزه گلدن گلوب برای بهترین کارگردانی در سال ۱۹۸۰ برای «اینک آخرالزمان»، جایزه گلدن گلوب برای بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه در سال ‌۱۹۷۳ برای «پدرخوانده»، جایزه ویژه پنجاهمین سال تأسیس جشنواره سن‌سباستین در سال ‌۲۰۰۲، شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز در سال ‌۱۹۹۲، جایزه صدف طلایی بهترین فیلم و جایزه فیپرشی جشنواره سن‌سباستین و ... اشاره کرد. 

انتهای پیام