به گزارش خبرنگار ایسنا، ۱۰ کودک قد و نیم قد با مادران یا پدرانشان روی زمین نشستهاند. کمتر از ۵۰ متر با برج آزادی تهران فاصله دارند و در دست هر کدام یک برج آزادی نیمهکاره است. چسب و قیچی و یونولیت و رنگها را در کنارشان چیدند و تمرکز هر کدامشان بر کاری است. یکی نشسته و روی برج آزادی کوچکش رنگ آبی فیروزهای میزند. دیگری با یکی از دستان کوچکش تکههای یونولیتی که به لباسش چسبیده را جدا کرده و دانههای یونولیت را کشف میکند. دیگری ماکت برجش را کمی زودتر از بقیه ساخته و آزادی به دست، از سویی به سوی دیگر میدود.
دخترک نشسته است، گوشه زیراندازی که مادرش پهن کرده و نقش برج را از روی عکس پرینت شده، روی زمینه میاندازد. با زبان کودکانه درباره مراحلی که باید طی کند از مربیاش میپرسد. مربیانشان که دخترانی جواناند درباره شرایط بچهها و آنچه که میآموزند حساسیت دارند. ابتدا درخواست میکنند که از بچهها فیلم و عکسی گرفته نشود و بعد که متوجه میشوند چهرهشان در تصاویر مشخص نیست به انتشار رضایت میدهند. هر کدامشان در کنار یکی از بچهها نشسته و سوالاتی را درباره چسباندن ماکت پاسخ میدهند.
یکی از پسرها که کمی بیش از سه سال دارد میخواهد اضلاع ماکتش را در کنار یکدیگر قرار دهد. برای اینکار نیاز دارد که از طریقی چهار قطعه را در کنار یکدیگر ثابت کند. مربیاش صبورانه از او میپرسد که به نظرش از چه راهی باید دیوارههای برج را کنار یکدیگر گذاشت که استحکام بیشتری داشته باشد. پسرک تصمیم میگیرد از چسب استفاده کند. انواع چسب را در کنار خود دارد. چسب مایع، ماتیکی و... . دستش سمت چسب مایع که میرود مادرش یکه میخورد اما مربیاش با نگاهی به او اشاره میکند که ادامه دهد و ببیند چطور پیش میرود. بعد به آرامی کنار گوش مادر زمزمه میکند «میدانم که این چسب یونولیت را از بین میبرد اما باید خودش امتحان کند.»
ساخت ماکت برای هنرمندان در بسیاری از گرایشهای هنری امری آشناست. ساختن ماکت بهخصوص در هنرهایی همچون مجسمهسازی و معماری همچون پلهای است که پیچ و خمِ ساخت اثر را برای هنرمند آشکار میسازد. در حقیقت اجرای طرح اولیه قبل از اجرای اصلی است که به واسطه آن اثر در ابعاد و حجمی دیگر شکل خواهد گرفت و در این فرآیند پیچ و خم کار را در شکلی قابل لمس برای هنرمند آشکار کرده و هنرمند با چالشهای پیشرو مواجه خواهد شد. ساخت ماکت در سنین کودکی البته نه تنها سرگرمی مناسبی است که کودک را با دنیای خلق اثر آشنا میکند و به صورت همزمان موجب تقویت مهارتهای او خواهد شد.
پسر با تعجب به تکهای از یونولیت نگاه میکند در حال کوچک شدن و به اصطلاح خورده شدن است. چسب با پایه حلال در حال از بین بردن تکهای از یونولیت است که مربی برای پسر توضیح میدهد «ایرادی نداره عزیزم. گاهی پیش میاد که راهی که انتخاب میکنیم درست پیش نمیره. باید راه دیگهای را امتحان کنیم تا برج را تکمیل کنیم.»
خلق آثار هنری در همه سنین راهی برای آشنایی با گذر از موانع و ایجاد راهکاری جدید است. کودک حین خلق آثار هنری با چالشهای متفاوتی روبهرو خواهد شد و به مرور خواهد آموخت با گذر از چالشهای پیشرو باید راهکارهای تازهای را کشف کرد؛ یکی از راههایی که هنر پیش روی کودکی قرار داده است آموختن به این شیوه است.
یکی از مربیان هنر که بر ساخت ماکتها نظارت میکند، میگوید: «تقویت مهارتهای شناختی، توانایی حل مسئله، تقویت کار گروهی و مهارتهای اجتماعی و پرورش خلاقیت را از مواردی عنوان میکند که ساخت آثار هنری در سنین کودکی پرورش میدهد.» او ادامه میدهد: «کلاسهای هنری معمولا فعالیتی است که به صورت فوق برنامه به آن توجه میشود. این در حالی است که فعالیتهای هنری به خصوص در حیطه هنر های تجسمی موجب پرورش ذهن و خلاقیت کودک میشود.»
او به برگزاری جشنواره صنایع دستی و هنرهای سنتی سرو سیمین ۸ در طبقه پایین برج آزادی اشاره کرده و میگوید: «جشنواره صنایع دستی در طبقه پایین برج آزادی برگزار شد. به همین بهانه بچهها هم از نمایشگاه هم بازدید کردند. من آن لحظه به این فکر کردم که ممکن است هر کدام از این بچهها هنرمندان نامدار آینده باشند. به همین سبب است که فکر میکنم باید برای رشد ذهن و فکر آنها تلاش کنیم. دست و نگاه بچهها باید از امروز برای خلق اثر هنری پرورش داده شود.»
او گفت: «پروژه امروز بچهها ساخت ماکت برج آزادی بود. شاید در وهله اول به نظر برسد که ساخت ماکت برج آزادی برای کودکانی با این سن و سال دشوار باشد اما حقیقت امر این است که هدف نهایی جلوه بصری ماکت ساخته شده نیست بلکه آن مهارتی است که حین خلق اثر هنری در کودکان شکل میگیرد.»
در همین حین یکی از بچهها به سمت مربیاش میدود. برج آزادی نسبتا بزرگش را با ماژیک آبی دورگیری کرده و با چند چوب از بالا به یکدیگر وصلشان کرده است. میدود و با خوشحالی فریاد میزند: «آزادی ... آزادی»
انتهای پیام
نظرات