به گزارش ایسنا، ایلان ماسک، موسس استارت‌آپ نورالینک، می‌گوید: به نظر می‌رسد اولین بیمار انسانی که با تراشه مغزی نورالینک تحت درمان قرار گرفته بود، به طور کامل بهبود یافته و می‌تواند با استفاده از افکار خود یک ماوس رایانه را کنترل کند.
به نقل از دیلی‌میل، این پیشرفت خوبی است و به نظر می‌رسد که بیمار با وجود اثرات عصبی که ما از آن آگاه هستیم، بهبودی کامل پیدا کرده است. بیمار فقط با فکر کردن قادر است نشانگر ماوس را روی صفحه نمایش حرکت دهد.
ماسک گفت که نورالینک اکنون در تلاش است تا بیشترین تعداد کلیک روی دکمه ماوس را از بیمار دریافت کند.
نورالینک ماه گذشته پس از دریافت تاییدیه برای پذیرش داوطلب انسانی در ماه سپتامبر، تراشه تله‌پاتی(Telepathy) را با موفقیت در سر این بیمار کاشت. هویت اولین بیمار نورالینک هنوز نامشخص است.
فناوری نورالینک از یک ربات برای قرار دادن ایمپلنت رابط مغز و رایانه در ناحیه‌ای از مغز که تصمیم به حرکت را کنترل می‌کند، استفاده می‌کند. این سیستم شامل یک تراشه رایانه‌ای است که به نخ‌های انعطاف‌پذیر کوچکی متصل شده است که توسط یک ربات به مغز متصل می‌شوند. ربات تکه کوچکی از جمجمه را برمی‌دارد، الکترودهای نخ مانند را به نواحی خاصی از مغز متصل می‌کند، حفره ایجاد شده را بخیه می‌زند و تنها بقایای قابل مشاهده، جای زخم باقی مانده از برش است.
ماسک گفت که این جراحی فقط ۳۰ دقیقه طول می‌کشد و نیازی به بیهوشی عمومی ندارد و بیماران می‌توانند در همان روز به خانه بازگردند.
مشخص نیست که آیا تمام این وعده‌ها برای اولین بیمار که ایمپلنت را دریافت کرده است صدق می‌کند یا خیر، اگرچه ماسک گفت که او به خوبی بهبود یافته است. با این حال، پس از اعلام ماسک مبنی بر اینکه اولین انسان ایمپلنت نورالینک دریافت کرده است، کارشناسان نگرانی‌های جدی در مورد ایمنی مطرح کردند.
دکتر دین برنت(Dean Burnett)، محقق افتخاری دانشگاه کاردیف، شروع آزمایش‌های انسانی را نگران‌کننده و هشداردهنده خواند.
او گفت: سرعتی که ماسک با آن از عدم حضور در حوزه ایمپلنت‌های جراحی مغز و اعصاب به اظهارات گسترده جهانی در مورد آن رسیده است، نگران کننده است. مسئله این است که او ارتش عظیمی از حامیان دارد که ممکن است برای این نوع کارها داوطلب شوند و من فکر می‌کنم وقتی صحبت از چسباندن چیزهایی به بدن افراد می‌شود، این بسیار خطرناک است.
در حالی که دکتر برنت گفت که اولین بیمار به احتمال زیاد ایمن خواهد بود، افزود که خطر بزرگ‌تر این است که مردم خوب پیش رفتن آن را ببینند و سپس عرضه شود، زیرا قرار نیست همه روش‌ها تحت نظر یکسان اجر ا شوند. وی افزود: من این کار را انجام نمی‌دهم و اگر می‌توانستم با فردی که برای آن داوطلب شده صحبت کنم، سعی می‌کردم او را نیز منصرف کنم.
ماسک گفته است که هدف اولیه نورالینک این است که به افراد اجازه دهد نشانگر ماوس یا صفحه کلید رایانه را با استفاده از افکار خود کنترل کنند و به صورت بی‌سیم با جهان ارتباط برقرار کنند.
این شرکت ادعا می‌کند که ما را قادر می‌سازد تا افکار، ترس‌ها، امیدها و اضطراب‌های خود را به اشتراک بگذاریم. همچنین می‌تواند به افراد فلج کمک کند تا دوباره راه بروند و سایر بیماری‌های عصبی را درمان کند.
ماسک در پستی در ایکس(توئیتر سابق) نوشت که دستگاه تله‌پاتی کنترل تلفن همراه یا رایانه شما و از طریق آنها تقریبا هر دستگاهی را فقط با فکر کردن امکان پذیر می‌کند.
وی افزود: کاربران اولیه کسانی خواهند بود که توانایی استفاده از اندام‌های خود را از دست داده‌اند. تصور کنید که استیون هاوکینگ می‌توانست سریع‌تر از یک تایپیست ارتباط برقرار کند. این هدف ماست.
ماسک همچنین گفته است که در پاسخ به یک سوال که آیا حاضر است یک تراشه مغزی را در سر یکی از فرزندانش قرار دهد گفت که از این بابت خیالش راحت است.
او در دسامبر ۲۰۲۲ گفت: می‌توانم بگویم در نقطه‌ای هستیم که دست کم، به نظر من، خطرناک نیست.
کاشت تله‌پاتی در انسان بخشی از مطالعه پرایم نورالینک(PRIME Neuralink) است که آزمایشی برای ارزیابی ایمنی ایمپلنت و ربات جراحی که این روش را انجام می‌دهد به حساب می‌آید.
ماسک جاه‌طلبی‌های بزرگی برای نورالینک دارد و می‌گوید قرار دادن سریع تراشه‌ها، درمان بیماری‌هایی مانند چاقی، اوتیسم، افسردگی و اسکیزوفرنی تسهیل می‌کند. با این حال شرکت نورالینک که سال گذشته حدود پنج میلیارد دلار ارزش داشت، با درخواست‌های مکرر برای بررسی دقیق پروتکل‌های ایمنی و آزمایش‌های حیوانی مواجه شده است. این شرکت چند سال اخیر را صرف آزمایش این ایمپلنت‌ها روی حیوانات کرده است که نتایج متفاوتی به همراه داشته است.
ماسک در ارائه‌ای در سال ۲۰۲۰، تراشه نورالینک را برای اولین بار با نمایش خوکی به نام گرترود در معرض دید عموم قرار داد.
سیگنال‌های مغزی گرترود در لحظه در حالی که او در اطراف می‌چرخید، توسط ایمپلنت ثبت می‌شد. خوک دیگری که در این نمایش شرکت داشت، یک بار ایمپلنت انجام داده بود، اما سپس آن را برداشته بود و زندگی سالمی داشت.
سال بعد، ماسک نمایش دیگری اجرا کرد که در آن یک میمون ماکاک با یک تراشه مغزی در آن حضور داشت که تنها با فکر کردن یک بازی رایانه‌ای انجام می‌داد.
با این حال، در ماه فوریه سال ۲۰۲۲، نورالینک تایید کرد که میمون‌ها در طول آزمایش‌های این شرکت مرده‌اند، اگرچه هرگونه سوء استفاده از حیوانات را رد کرد.
نگرانی های مطرح شده توسط کمیته غیرانتفاعی پزشکان برای پزشکی مسئولانه(PCRM) شامل نمونه‌ای از گم شدن انگشتان دست و پا میمون بود که ممکن است به دلیل «خودزنی» باشد. یک سوم از یک میمون‌ها از خونریزی مغزی رنج می‌بردند.
دکتر سوزان اشنایدر(Susan Schneider)، مدیر موسس مرکز جدید ذهن آینده، در آوریل ۲۰۲۱ به دیلی میل گفت: اگر استفاده گسترده ما از تراشه آن را به فضای ابری متصل کند و نه به عنوان درمان بلکه انسان‌ها را با هوش مصنوعی ادغام کند، مدل تجاری آن می‌تواند تبدیل به وسیله‌ای برای فروش داده‌های ما شود. درونی‌ترین افکار ما به بالاترین پیشنهاد فروخته می‌شوند. همچنین آیا به اشتراکی نیاز داریم که هزینه آن را پرداخت کنیم؟ چه می‌شود اگر قدرت‌ها بر افکار ما تسلط پیدا کنند؟
در حالی که این اولین آزمایش انسانی فناوری نورالینک است، اما با اولین باری که دستگاه‌های رابط مغزی راینه‌ای در انسان کاشته شدند فاصله دارد.
از سال ۲۰۰۴، سیستم رابط برین‌گیت(BrainGate) که توسط دانشگاه براون توسعه یافته بود، بر روی افرادی با نتایج امیدوارکننده آزمایش شده است. بررسی سلامت بیماران که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد نشان داد که هیچ عواقب جدی وجود ندارد و هیچ‌کدام به دلایل سلامتی نیاز به برداشتن آن ندارند.
اندرو جکسون(Andrew Jackson)، استاد رابط‌های عصبی در دانشگاه نیوکاسل، می‌گوید که دستگاه نورالینک حتی ممکن است از جهاتی ایمن‌تر از سیستم برین گیت باشد.
او توضیح داد: یکی از بزرگترین خطرات فناوری موجود این است که یک اتصال «از راه پوست» وجود دارد. این یک مسیر بالقوه برای عفونت است، بنابراین یکی از مزایای نورالینک این است که بی‌سیم است.
انتهای پیام
نظرات