به گزارش ایسنا، سید محمد مقمیی در مراسم بزرگداشت استاد شهید دکتر محمد مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه که امروز در دانشکده الهیات دانشگاه تهران در حال برگزاری است، تاکید کرد: سال های سال است که مطالب زیادی در خصوص وحدت بین حوزه و دانشگاه گفته و نوشته شده و حتی قدم هایی نیز در این زمینه برداشته شده است؛ اما همه ما می دانیم این اقدامات کافی نیست و باید گام های اساسی برای تقویت این دو حوزه از طرف دانشگاه و حوزه برداشته شود.

وی در ادامه به تشریح ساختار آموزشی حوزه و تفاوت آن با دانشگاه ها پرداخت و تصریح کرد: حوزه از یک ساختار آموزشی مشخص و مبتنی بر نظام های سنتی یعنی روش های استاد و شاگردی پیروی می کند و به شاگردان حق انتخاب داده می شود؛ اما ساختار آموزشی دانشگاه ها اینگونه نیست و اغلب مبتنی بر نمره و غیره است. بر این اساس ما باید از شیوه آموزشی حوزه در دانشگاه های خود که روشی بسیار موثر است، بهره ببریم.

رییس دانشگاه تهران یادآور شد: با توجه به اینکه ساختار آموزشی حوزه با دانشگاه متفاوت است، بنابراین این امر موجب می شود موانعی بر سر مشارکت در مباحث محتوایی به وجود بیاید. ضمن اینکه مباحث آموزشی حوزه بیشتر بر رویکردهای معرفت شناختانه مبتنی است؛ اما در نظام های آموزشی دانشگاه ها این رویکر وجود ندارد.

مقمیی خاطرنشان کرد: رویکردهای معرفت شناختی حوزه عمدتا متمرکز بر بحث های ذهنیت گرایی است و معمولا شاهد این هستیم روش های ذهنیت گرایی که خود ما نیز در دانشگاه نقدهای زیادی بر آن داریم موجب تفارق اساسی بین نهاد حوزه و دانشگاه شده است.

وی تاکید کرد: هدف های متفاوت بین حوزه و دانشگاه از موارد دیگری است که موجب موانع ساختاری این دو نهاد است. البته این نوعی تصور از هدف های دو حوزه است؛ به طوریکه  قلمدادی که از علوم دانشگاهی می شود، این است که این علوم عمدتا جنبه های مادی و علوم حوزوی نیز جنبه های معنوی و تعالی بخشی زندگی بشر را سروسامان می دهد. شاید این امر موجب شده است فاصله بین حوزه و دانشگاه روز به روز  بیشتر شود و حتی بعضا شاهد این هستیم مشکلات رفتاری نیز به دلیل این موضوعات شکل می گیرد که امر نیز باید مورد توجه قرار بگیرد.

مقیمی همچنین با بیان اینکه نتوانستیم از فرصت خوب حوزه در نظام های آموزشی بهره ببریم، تاکید کرد: شاید آیت الله جوادی آملی برای اینکه تفاوت هدف های حوزه و دانشگاه را به اشتراک نزدیک کنند و عنوان می کنند همه علوم دینی هستند، این امر بیانگر این است که بدانیم تقسیم بندی های مادی و معنوی در مورد خوزه و دانشگاه نمی تواند درست باشد.

وی در ادامه به موانع رفتاری وحدت حوزه و دانشگاه اشاره و تصریح کرد: تقسیم بندی علوم به مادی، حوزوی، دانشگاهی، دینی و غیر دینی موجب افزایش شکاف بین این دو نهاد می شود. در حالی علوم در یک تقسیم بندی به علوم واجب، مکروه، مستحب و مباح تقسیم می شود و علومی که بتواند ما را به هدف واقعی برساند همان علوم واجب است و علومی هم که ما را به این هدف نمی رساند اما موثر نیز است جز علوم مستحب و در نهایت علومی که برای ما مضر هست علوم مضر گفته می شود. در این نگاه است که دیگر نمی توانیم نگاه درجه یک و دو به علوم داشته باشیم.

رییس دانشگاه تهران افزود: هدف اصلی همه علوم این باشد که ما را به تمدن سازی که البته لایه های متفاوت زیرین، زیربنایی و مادی دارد، برساند به همین جهت برای اینکه بتوانیم موانع ساختاری بین حوزه و دانشگاه را رفع کنیم باید نگاهمان به علوم را تغییر بدهیم.

مقیمی در خصوص موانع ساختاری حوزه و دانشگاه نیز گفت: حوزویان تلقیشان این است که علوم نظام دانشگاهی برگرفته از فرهنگ غرب و مروج سکولار است و آن را مضر می دانند؛ بنابراین این نگاه موجب می شود گام اول گفت و گو بین این دو نهاد شکل نگیرد. بنابراین یکی از عوامل رفع موانع رفتاری وحدت حوزه و دانشگاه این است که حوزویان دانشگاهیان را انکار نکنند.

رییس دانشگاه تهران با بیان اینکه بخش بزرگی از ناکارآمدی وحدت بین حوزه و دانشگاه به خود این دو نهاد برمی گردد و بخشی نیز از جنگ روانی و اختلاف افکنی های بیرون و دشنمان نشات می گیرد، گفت: باید مشکلات فرهنگی بین این دو نهاد رفع و زبان مشترکی بین آنها شکل بگیرد؛ چرا که برای رسیدن به تمدن اسلامی بجای رابطه تقابلی باید به هم گرایی بین حوزه و دانشگاه دست بیابیم و اگر این زبان مشترک شکل نگیرد قطعا به بیراهه می رویم و به هدف اصلی خود دست نخواهیم یافت.

انتهای پیام