مجتبی جدی متنی از مارتین کریمپ نویسنده بریتانیایی را برای نخستین بار به روی صحنه می‌برد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی گروه، نمایش «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده ایم» نوشته مارتین کریمپ با ترجمه خاطره کرد کریمی و کارگردانی مجتبی جدی که اقتباسی از رمان «پاملا یا پاداش پاکدامنی» نوشته ساموئل ریچاردسون است، از نیمه دوم آذرماه در تماشاخانه استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران به روی صحنه می‌رود. 
مارتین کریمپ نویسنده بریتانیایی، از مطرح ترین نمایشنامه‌نویسان معاصر جهان به حساب می‌آید و منتقدان ادبی جهان، او را در زمره نویسندگان پست مدرن و همچنین تئاتر تهاجمی به حساب می آورند. بعضی دیگر از منتقدان نیز، نوع شخصیت پردازی در نمایشنامه‌های کریمپ را با فیلم‌های دیوید لینچ مقایسه کرده‌اند و بر این باورند که شخصیت‌های سرسخت و بی‌رحم آثار کریمپ یادآور شخصیت‌های سرسخت، خشن و پیچیده آثار دیوید لینچ هستند. فرم و زبان نمایش از مهمترین ویژگی های این نویسنده به حساب می‌آید که می‌توان این ویژگی‌ها را در ادامه سنت نمایشی ساموئل بکت، هارولد پینتر و سارا کین دانست.
در نمایشنامه‌های کریمپ همه چیز در مرز حرکت می‌کند، در مرز تاریکی و عدم اطمینان. او نسبت به روابط انسانی دیدگاه تاریک و تلخی دارد. هیچ یک از شخصیت‌های آثارش عشق و لذت را عمیقا تجربه نمی‌کنند و در دنیایی تلخ و گزنده به سر می‌برند. بعضی از منتقدان نیز او را در زمره نمایشنامه‌نویسان تجربی می‌دانند.
مجتبی جدی پیش از این نمایش «سو قصدهایی به زندگی آن زن» از همین نویسنده را برای اولین بار در ایران و در شهر کاشان به روی صحنه برده است.
تا کنون حضور افرادی همچون؛ امیر پارسائیان‌مهر: مدیر روابط‌عمومی، وحید رزاقی: گرافیست، پریوش حاجی قدیری: طراح صحنه، نازنین یارویسی: طراح نور، آیسن آق آتابای: طراح لباس، وهاب ناصری‌منش: دستیار کارگردان در نمایش در نمایش «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده‌ایم»،  قطعی شده است.

####

فیلم کوتاه «نویز سفید کاغذی» به کارگردانی حمیدرضا کردسیچانی ساخته شد.

فیلم داستانی «نویز سفید کاغذی» تک کاراکتر است و ایفای نقش تنها شخصیت آن را یک پسر نوجوان نابینا برعهده دارد.

این فیلم بیانگر ذهن زیبای پسر نابینایی است که زیبایی‌های طبیعت را نگاه می‌کند و روشنی‌ها را لمس؛ در رویارویی با جهانی که سرتاسر مملو از صداهای سپیدی‌ است در انتظارِ واکنش که گوش همگان قادر به دریافت آن نیست...!

کردسیچانی در دیگر فیلم‌های خود «ساعت تلخ شنی» و «شیب» نیز از بچه‌هایی با شرایط خاص به عنوان بازیگر بهره برده است.

فیلم معناگرایانه تازه او که عنوان آن با خط بریل «⠝⠺⠊⠵ ⠎⠋⠊⠙ ⠅⠁⠣⠮⠊» است، برای رقابت در جشنواره‌های داخلی و خارجی تولید شده و ابوالفضل کشاورز بازیگر آن است.

عوامل «نویز سفید کاغذی» عبارتند از نویسنده، تهیه کننده و کارگردان: حمیدرضا کردسیچانی، مدیر فیلمبرداری: مجید محسنی، مدیر صدا برداری و صداگذار: مهران ثابتی فرد، مدیر تولید: مهران هادی، طراح صحنه و لباس: مسعود جزایری، طراح گریم: نفیسه علیزاده، منشی صحنه: آوا جعفری، تدوین: مهدی دهقانی، اصلاح رنگ: الهام عبدالله زاده، بریل آرتیست: مریم رشغی، تصویربردار هوایی: سمانه ساعدی، عکاس: الهام امیری، دستیار کارگردان: فرشته کیانی‌زاد، دستیاران تصویر: مهرداد مرادمند، علیرضا کریمی، دستیار تولید: مهرداد انصاری، دستیاران صحنه: آرزو نجاتی، علی امینی راد، دستیار گریم: فرشته معصومی، مدیر تدارکات: فرزاد سررشته دارزاده، دستیار تدارکات: علی جلالی مهر، سینه موبیل: محمد نبوی، پشتیبانی فنی و تجهیزات:
 متین فروزمند.

####

معرفی داوران چهارمین دوره جشنواره تئاتر افرا

بازبینی اولیه چهارمین دوره جشنواره تئاتر افرا که با عنوان گفت‌وگو برگزار می‌شود، با حضور سه داور آغاز شد. 
به گزارش روابط عمومی جشنواره، عباس غفاری دبیر چهارمین جشنواره تئاتر افرا، مهرداد کوروش‌نیا (نویسنده، کارگردان و استاد دانشگاه)، شهرام کرمی (نویسنده، کارگردان و استاد دانشگاه) و هدی ناصح (بازیگر و استاد دانشگاه)  را به‌عنوان داوران بخش بازبینی اولیه این دوره از جشنواره معرفی کرد.

وی در این باره گفت: بازبینی اولیه آثار چهارمین دوره جشنواره تئاتر افرا (گفت‌وگو) از روز گذشته آغاز شده و تا ۱۵ آذر ۱۴۰۲ ادامه دارد. منتخبان این بخش در اواسط دی‌ماه در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می‌روند و به رقابت می‌پردازند.

عمارت نوفل‌لوشاتو، چهارمین دوره جشنواره افرا را با شعار «مونولوگ کافی است، بیایید گفت‌وگو کنیم» و با هدف گفتمان و دیالوگ برای گذر از فضای تنهایی که در جامعه حاکم شده برگزار می‌کند.

###

بابک پرهام، کارگردان نمایش «سالومه» که در حال اجرا در کارگاه نمایش است، یادداشتی بر این نمایش نوشت. 

به گزارش روابط عمومی مجموعه تئاترشهر، بابک پرهام، نویسنده و کارگردان نمایش «سالومه» ضمن انتشار یادداشتی بر نمایش، توضیحاتی ارائه کرد. 
نمایش «سالومه» بر پایه یک افسانه کهن نوشته شد، اما به عنوان نویسنده تلاش کردم با عبور از متن‌های دراماتیک گذشته و در عین حال حفظ هسته اصلی روایت، نگاهی امروزی‌تر به شخصیت یک زنِ موثر داشته باشم، زنی که خودش کنش‌گر است و در امر کنش‌گری درگیرعواطف، احساسات و هیجان‌هاست. به گمان من هرروایت کهن باید به مثابه یک رخداد معاصر بازتولید شود وگرنه لزوم اجرایی ندارد، ولی این تبدیل لزوماً در پوشش یا زبان نمایش بازنمایی نمی‌شود، «سالومه» زبانی آهنگین و در عین حال پیچیده دارد، استفاده از کلمات بالای سطح معیار و نوع روایت این پیچیدگی را رقم می‌زند.
در اجرا مانند مونولوگ قبلی(تلمیخا) تمرکز بر توانایی بازیگر بود، استفاده از تغییرات لحن بدون صداسازی، استفاده از حرکات ریز بدن، بدون خودنمایی بدن و تولید زنجیره حسی توسط بازیگر، تفاوت‌هایی بود که در این تجربه نسبت به نمایش «تملیخا» داشتم، به چالش گرفتن تعادل در بازیگر و استفاده از ستون فقرات او برای ایجاد فشار یا کشش به طور نامحسوس، برای تاثیرگذاری بر ناخودآگاه مخاطب، تجربه‌گرایی دیگری برای نمایش «سالومه» است.
در این نمایش «سعید حسنلو» و  «امیر شفیعی» در همه مراحل در کنار ما بودند و تجربه‌های آنها و اشتیاق و پشتکار بازیگر نمایش، توانست  «سالومه» را به اجرا برساند.

انتهای پیام