به گزارش ایسنا، عصر ایران نوشت: بیش از ۴۰ روز از جنگ اسرائیل علیه حماس و غزه می گذرد. این جنگ از روز ۱۵ مهر / ۷ اکتبر و به دنبال حمله بزرگ حماس به اسرائیل، شروع شد. جنگ هم اکنون در سراسر منطقه کوچک اما مهم غزه ادامه دارد. همزمان حملات موشکی از غزه به مناطق مختلف اسرائیل از جمله تل آویو هم متوقف نشده است. در حمله نخست حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر / ۱۵ مهر گذشته بیش از ۱۲۰۰ نفر از اسرائیلی ها کشته و حدود ۲۲۰ نفر هم به گروگان گرفته شدند.

در حملات اسرائیل علیه غزه تاکنون بیش از ۱۱ هزار نفر کشته شدند که شمار زیادی از آنان زنان و کودکان هستند.

منطقه غزه به طول ۴۱ کیلومتر، عرض ۶ تا ۱۲ کیلومتر و مساحت ۳۶۰ کیلومتر مربع، با جمعیت ۲.۳ میلیون نفری، یکی از پرتراکم ترین مناطق جهان است. ارتش اسرائیل همزمان با حملات هوایی، نیروی زمینی هم وارد منطقه غزه شده و آن را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم کرده است. شهر غزه در بخش شمالی ، در محاصره و اشغال ارتش اسرائیل است اما هنوز به طور کامل اشغال نشده و درگیری تن به تن ادامه دارد. همچنین بخش شمالی منطقه غزه از ساکنان خالی شده و اهالی آن مجبور شده اند به سمت بخش جنوبی فرار کنند.

منطقه غزه از دو طرف با اسرائیل (شمالی و شرقی - زمینی ) ، از سمت از غربی در محاصره اسرائیل (دریای مدیترانه) و از جنوب هم همرز با مصر است. دولت مصر نیز به طور کامل مرز را بسته و تنها با اجازه اسرائیل امکان ورود تعداد محدودی کمک های انسان دوستانه و خروج شماری از شهروندان دو تابعیتی و خارجی از غزه فراهم شده است.

این جنگ را می توان به دلایل زیر، یکی از متفاوت ترین جنگ ها دانست.

اول - راه بسته برای کمک سلاح  و مهمات

بیش از ۴۰ روز از جنگ اسرائیل علیه حماس و منطقه غزه می گذرد. یک طرف جنگ، اسرائیل است که بزرگترین اقتصاد و اسلحه ساز و صادرکننده سلاح جهان یعنی آمریکا متعهد به تامین همه نیازهای تسلیحاتی آن است. در طرف دیگر ماجرا حماس در منطقه محاصره شده و بسته غزه قرار دارد.

هیچ ورودی سلاح به منطقه غزه برای حماس وجود ندارد و این مسیر کاملا بسته است. حماس از ۱۵ مهر / ۷ اکتبر گذشته تاکنون با سلاح و مهمات  ذخیره شده خود در حال بزرگترین جنگ با ارتش اسرائیل است و این جنگ همچنان ادامه دارد.

ضمن اینکه حماس به مانند ارتش های کلاسیک و کشوری ، دارای تسلیحات و تجهیزات سنگین مانند تانک، خودروی زرهی، توپخانه نیست.

علاوه بر این شلیک موشک از منطقه غزه به سمت اسرائیل نیز ادامه دارد. ۴۰ و چند روز از جنگ اسرائیل علیه حماس و غزه ادامه دارد اما اسرائیل هنوز نتوانسته شهر غزه با جمعیت نیم میلیون نفری (بزرگترین شهر در منطقه غزه) را به طور کامل اشغال کند. نه تنها هیچ کشوری برای حماس سلاح نمی فرستد بلکه هیچ راهی برای رساندن سلاح و مهمات برای حماس وجود ندارد و همه راه های زمینی و دریایی بسته اند.

دوم - راه بسته برای ورود داوطلبان

 جنگ در منطقه غزه ادامه دارد. منطقه غزه در محاصره کامل ارتش اسرائیل و مصر است. این دو هر گونه ورود و خروج کالا و افراد را به این منطقه کنترل می کنند. بدون اجازه اسرائیل هیچ کالا و انسانی قادر به ورود یا خروج از منطقه غزه نیست. در نتیجه اگر فرد یا افرادی بخواهند از یک نقطه جهان برای کمک به نیروهای حماس (یک طرف جنگ) خود را به غزه برسانند و در جنگ علیه اسرائیل مشارکت کنند غیرممکن است.

این در حالی است که تقریبا در همه جنگ های دیگر این امکان وجود داشت افراد به صورت داوطلبانه و فردی یا جمعی خود را به یک طرف جنگ برسانند و در جنگ مشارکت کنند. مهمترین نمونه ها را می توان در جنگ علیه ارتش شوروی در افغانستان و جنگ بوسنی دانست. به هنگام جنگ علیه ارتش شوروی  که به افغانستان حمله کرده بود (سال ۵۸ تا ۶۷ شمسی) بسیاری از داوطلبان از سایر کشورهای اسلامی تلاش کردند با رساندن خود به افغانستان از راه پاکستان، با شوروی بجنگند. انگیزه آنان برای جنگ، مشارکت در "جهاد" و حمایت از "برادران مسلمان" در افغاستان در برابر "اشغالگران کافر" شوروی بود.

در آن زمان دولت امریکا برای مقابله با شوروی از طریق عربستان سعودی از این روند حمایت می کرد. در جنگ بوسنی هم اتفاق مشابهی رخ داد. وقتی مردم مسلمان بوسنی با حملات وحشیانه صرب ها روبه رو شدند شمار زیادی از مسلمانان از کشورهای مختلف برای "جهاد" به بوسنی رفتند تا در کنار "برادران مسلمان " خود بجنگند. این روند با حمایت کشورهای غربی و در راس آنها امریکا و کشورهای اسلامی از جمله ایران و عربستان سعودی روبه رو شد.

آخرین آن هم در جنگ روسیه علیه اوکراین اتفاق افتاد. برخی افراد از برخی کشورهای غربی برای حمایت از اوکراین، به این کشور سفر کردند و درجبهه های جنگ حاضر شدند.

اما در جنگ غزه چنین چیزی امکان پذیر نیست زیرا همه راه های رسیدن به غزه بسته است. نه مصر اجازه می دهد کسی به غزه برسد و نه اسرائیل مسیری برای ورود و خروج به غزه باز گذاشته است. همه ورود و خروج ها به منطقه غزه از راه مصر نیز با اجازه اسرائیل انجام می شود. می توان حدس زد اگر منطقه غزه بسته نبود تعداد بی شماری از فراد داوطلب از کشورهای مختلف خود را به غزه می رساندند و در جنگ علیه اسرائیل مشارکت می کردند.

سوم - پشت جبهه وجود ندارد

در هر جنگی، مردم مناطق جنگ‌زده، می توانند از مناطق جنگی فرار کنند و خود را به مناطق دورتر و امن برسانند اما در جنگ غزه، این امکان برای اهالی غزه ممکن نیست. آنها نمی توانند از منطقه جنگ فرار کنند و خود را به مناطق دور و امن برسانند. آنها در مناطق جنگی گیر افتاده اند. جنگ در یک منطقه محاصره شده ادامه دارد و همه جا، منطقه جنگی است. همه ۲.۳ میلیون نفر اهالی غزه در معرض حملات اسرائیل و کشته شدن هستند.

به هنگام حمله روسیه به اوکراین که بیش از همه شرق و جنوب این کشور را در بر گرفت مردم اوکراین از مناطق مرکزی، شرقی و جنوبی به سمت غرب  این کشور فرار کردند. بسیاری هم با ترک اوکراین به دیگر کشورها رفتند تا در امنیت کامل باشند. همیشه در هر جنگی، جای امن و دوری برای فرار وجود دارد تا از حملات و خون ریزی جنگ، در امان بود اما غزه این گونه نیست.

جنگ غزه برای فلسطینی ها و نیروهای حماس، پشت جبهه ندارد بلکه همه سرزمین آنها جبهه است. پشت جبهه ای وجود ندارد که زخمی های نظامی و غیرنظامی ، درمان شوند. آب و غذا برای نیروهای حماس و افراد جنگزده عادی ارسال و از آنها حمایت شود. 

البته مصر می تواند مرز با غزه را باز کند و اجازه دهد مردم برای فرار از جنگ و درگیری ها وارد خاک مصر (صحرای سینا) شوند اما چون از طرح اسرائیل برای اخراج  اهالی غزه و جلوگیری از بازگشت از آنها خبر دارد از بازگذاشتن مرز مشترک با غزه خودداری می کند و کاملا مرز را بسته نگه می دارد.

یکی از طرح های افراط گرایان در اسرائیل اجبار مردم غزه به خروج از این منطقه و رفتن به مصر است تا منطقه غزه بدون مردم آن باقی بماند و اسرائیل بتواند آن را به سرزمین های رسمی خود اضافه و یهودیان اسرائیلی را برای زندگی به این منطقه منتقل کند.

انتهای پیام