به گزارش ایسنا، روزنامه گاردین در یادداشتی درباره واکنش جهان عرب به جنایات اخیر رژیم صهیونیستی در نوار غزه، به اعتراضات مردمی در کشورهای عربی علیه آن اشاره و تاکید کرد که هر چقدر هم که برای سرکوب این واکنش‌ها و ساکت کردن نارضایتی‌ها تلاش شود اما باز هم می‌توانند تحت فشار، برای خوب یا بد سر برآورند و زنده شوند.

این روزنامه در ادامه موضوع فلسطین را یک مساله همیشگی توصیف کرد و نوشت: شاید بتوان این موضوع را برای سال‌ها، همان‌طور که با امضای پیمان‌های صلح و عادی‌سازی پی درپی میان اسرائیل و کشورهای عربی اتفاق افتاده است، فراموش و حتی تعطیل کرد اما سر باز کردن دوباره آن چندان به طول نمی‌انجامد. نسل‌هایی که با جنگ با اسرائیل بزرگ شده‌اند اکنون در حال رفتن هستند اما همراه با آنها تجربه زیسته‌ای شکل گرفته است که ثابت کرده جنگ با اسرائیل همیشه یک دلیل گمشده بوده است. نسل‌های جدید مساله فلسطین را تنها به‌عنوان یک بی‌عدالتی بی‌رحمانه تلقی می‌کردند که باید آن را به عنوان میراثی تلخ از نیاکان خود می‌پذیرفتند.

به نوشته گاردین، زمانی که حماس عملیات خود را علیه رژیم صهیونیستی در روز هفت اکتبر آغاز کرد، هدف از اقدامات آن، برهم زدن وضعیت موجود در داخل و خارج از سرزمین‌های اشغالی بود: «بخش بزرگی از این آشفتگی این است که جهان عرب چگونه به پاسخ اسرائیل واکنش نشان خواهد داد؛ با نوعی خشم که یا دولت‌هایشان را وادار به انجام کاری می‌کند یا اینکه دولت‌ها ساکت باقی می‌مانند.

تنها دو هفته پس از آغاز درگیری‌ها، در کشورهای عربی که روابط خود را با اسرائیل عادی کرده‌اند – همان امضاکنندگان توافقنامه ابراهیم در سال ۲۰۲۰ و همچنین مصر (۱۹۷۹) و اردن (۱۹۹۴) - به طور قابل پیش بینی، شدیدترین واکنش‌ها اتفاق افتاد. پلیس اردن با معترضانی که قصد داشتند به سفارت اسرائیل در امان (پایتخت اردن) حمله کنند، درگیر شد. در بیروت (پایتخت لبنان) نیز درگیری دیگری بین معترضان و پلیس، این بار در سفارت آمریکا رخ داد. مصری‌ها هم در دو جمعه گذشته علیه راهبرد اسرائیل برای کوچاندن و آواره کردن فلسطینیان در کشورشان تظاهرات کردند. همچنین در مراکش مردم دست به اعتراض زدند و شعار می‌دادند که خواهان جرم‌انگاری عادی‌سازی روابط (با رژیم صهیونیستی) هستند. دفتر ارتباطات اسرائیل در رباط (پایتخت مراکش) بسته شد و کارکنان آن به خانه‌هایشان بازگردانده شدند. در بحرین نیز معترضان در اطراف سفارت اسرائیل توسط پلیس متفرق شدند. اگر سودان هم درگیر جنگ داخلی خود نبود، قطعاً اعتراضاتی مانند اعتراضاتی که در زمان عادی‌سازی روابط دولت با اسرائیل در سال ۲۰۲۰ به وجود آمد، شکل می‌گرفت.»

روزنامه گاردین با تاکید بر اینکه «این موارد تنها یک سری واکنش و اعتراضات منظم نیستند که هر بار که موضوع فلسطین زنده می‌شود، شعله ور و سپس خاموش می‌شوند»، افزود: بلکه تغییرات بزرگی هستند که ثبات خود حکومت‌های عربی را تهدید می‌کنند. این مشکلی است که آنها می‌توانستند بدون آن به کار خود ادامه دهند. در اینجا، چیزی درباره خشم طرفداران فلسطین وجود دارد که صرفا مربوط به فلسطین نیست، بلکه چیزی است که کل ملت فلسطین نشان دهنده آن است.

این رسانه بریتانیایی همچنین با اشاره به اینکه «این اعتراضات با فقدان همبستگی در میان بلوک بزرگی از کشورهایی مواجه است که به دنبال منافع شخصی خود به جای وحدت عربی هستند» خاطرنشان کرد: مرگ دموکراسی در منطقه و فقدان کرامت انسانی و حقوق بشر نیز از پیامدهای آن است. این فضای محدود شده برای اعتراض مدنی و بیان دیدگاه، تظاهرات درباره فلسطین را به فضایی برای هدایت ناامیدی ملی تبدیل می‌کند که که اگر اسمی از آن برده شود، نه تنها با سرکوب نیروهای امنیتی، بلکه بازداشت، ناپدید شدن و به‌طور مشهود در مورد جمال خاشقجی (روزنامه‌نگار منتقد سعودی)، مرگ و برچیده شدن را در پی خواهد داشت.

به نوشته گاردین، جهان عرب در طول تقریبا یک دهه پیش از زمان آخرین جنگ غزه تغییر کرده است و آمریکا که اهرم اصلی اسرائیل در منطقه به شمار می‌آید، دیگر به اندازه گذشته تاثیرگذار نیست. بنابراین، معکوس شدن این نزدیکی روابط (میان برخی کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی) که به سختی هم به دست آمده است، چندان دشوار نیست. عادی‌سازی روابط با عربستان سعودی، سرمایه بزرگی برای اسرائیلی‌ها در صورت تحقق آن، اکنون متوقف شده و احتمالاً برای آینده قابل پیش‌بینی مرده است. در عوض، محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی در اولین تماس تلفنی خود از زمان احیای روابط با تهران در ماه مارس با ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری ایران صحبت کرد.

این وضعیت، اسرائیل را در موقعیت بدی قرار می‌دهد، موقعیتی که واکنش آن را در غزه - نه تنها وحشیانه، بدون برنامه یا پایان بازی - بلکه احمقانه نشان می‌دهد. بمباران غزه و محاصره آن، نه تنها خشم «ملت‌های عربی» را برانگیخته است، بلکه واکنش سازمان‌های جهانی حقوق بشر در نیویورک و لندن را نیز در پی داشته است که اکنون اسرائیل را به جنایات جنگی متهم می‌کنند.

کشورهای عربی با اسرائیل وارد جنگ نمی‌شوند و نمی‌خواهند که موقعیت آن به شکلی قابل توجه تضعیف شود، دلالان منطقه‌ای عقب‌نشینی کنند و بازیگران غیر دولتی حتی بیشتر به جنگ کشیده شوند. در ازاء، نارضایتی‌ها در رابطه با فلسطین به بدترین شکل ممکن - بدون هیچ راه‌حل یا صلحی برای فلسطینی‌ها و آسیب پذیری دائمی برای اسرائیل - احیا می‌شود و آشفتگی در منطقه‌ای ادامه خواهد یافت که ظرفیت آن برای طغیان و انقلاب از سال ۲۰۱۱ به هیچ وجه به خواب نرفته است.

انتهای پیام