این نویسنده که به‌تازگی به‌جای محمد سرشار رئیس انجمن قلم شده است، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره رویکردها و برنامه‌های این انجمن، اظهار کرد: انجمن قلم پیشینه‌ای ۲۴ساله دارد و در طول این سال‌ها نیز کارهای خیلی خوبی انجام شده است؛ ولی آن‌چه ما انتظار داشتیم و داریم و آن ایده‌آل‌ها اتفاق نیفتاده است. با همه این‌ها باید با ضرس قاطع بگویم کسانی که در هر دوره عهده‌دار کارهای اجرایی بوده‌اند در حد بضاعت، تلاش خود را کرده‌اند.
تجار با بیان این‌که انجمن قلم، انجمن درآمدزایی نیست و باید حمایت شود، گفت: انجمن باید از طرف وزارت محترم ارشاد و نهادهایی که زیرمجموعه وزارت ارشاد هستند حمایت شود. همچنین شهرداری تهران، طبق قوانینی که دارد، باید کمک‌هایی به انجمن‌های فرهنگی داشته باشد و برای این موضوع نیز ردیف بودجه دارد. ما در انجمن امکانات مالی در حد وسیع نداریم. ما انتظار داریم این کمک‌ها به انجمن برسد؛ اما متأسفانه برخی سال‌ها آب‌باریکه هم نیست و در نتیجه درها بسته‌ها خواهد شد.
او افزود: معتقدم اولین چیزی که باید پیگیری کنیم، حمایت‌هاست. امیدوارم دولتمردان فرهنگی و وزیر محترم ارشاد نگاهی به انجمن قلم داشته باشند؛ نویسندگان، شاعران، محققان و فیلم‌نامه‌نویسان از سراسر کشور عضو این انجمن هستند و نگاهی به آن دارند و امکاناتی می‌خواهند و دوست دارند در انجمن به آن‌ها توجه شود، اگر انجمن تقویت شود در حقیقت به این دوستان نیز توجه می‌شود و اگر در جایی به مشکلی بربخوردند با انجمن در تماس خواهند بود.
این نویسنده در ادامه درباره فعالیت‌های این انجمن مثلاً برگزاری جشنواره‌های ادبی چون قلم زرین، جشنواره فلسطین، میلاد در منا و حرمت حریم، انتشار ۱۰۰ اثر از ۱۰۰ نویسنده و شاعر و معرفی شاعران و نویسنده‌های نوقلم به جامعه ادبی توسط انجمن قلم، دوره‌های آموزشی، انتشار ۶۰ اثر از مشاهیر و اهدای وام حداقلی به اعضای انجمن گفت و با اشاره به دو شعبه انجمن در خرم‌آباد و شیراز اظهار امیدواری کرد حمایت‌ها به‌گونه‌ای باشد که شعبه‌های انجمن در سراسر کشور گسترش یابد.
تجار تأکید کرد: در طول سال‌ها وزارت ارشاد، نهاد کتابخانه‌ها و خانه کتاب حمایتی از انجمن داشتند؛ اما باتوجه‌به اوضاع اقتصادی فعلی، واقعاً دست ما بسته است و باید از انجمن حمایت شود وگرنه این رکود، پیش از پیش خواهد بود.
او درباره این‌که آیا برنامه‌ای برای جذب حمایت‌های مالی از بخش خصوصی ندارند، گفت: ان‌شاءالله باید روی این قضایا کار شود و ببینیم چه پیشنهادهایی در هیئت‌مدیره وجود دارد تا این پیشنهادها مصوب و اجرایی شود.
رئیس انجمن قلم درباره نگاه و رویکردی که نسبت به انجمن قلم وجود دارد و این انجمن را نهادی وابسته به حکومت می‌دانند، با توصیه و تأکید به خواندن اساسنامه انجمن که در وبگاه انجمن نیز موجود است، گفت: این یک انجمنِ حکومتی نیست؛ بلکه انجمنی است که نویسندگان، شاعران و محققان مطرح و صاحب‌نام عضو آن هستند و این انجمن با همدلی و وفاق در طول سال‌ها با عزت‌مندی مسیر خود را طی کرده است. اساسنامه انجمن خود گویاست و این‌طور نیست که از حمایت‌های آن‌چنانی برخوردار باشیم، اگر حمایتی هم باشد این حمایت از همه انجمن‌های صنفی است که گاه حداقلی است و گاه حداکثری. برای انجمن‌های صنفی، کسی از جیب خود خرج نمی‌کند؛ بلکه کمکی جزئی بنا بر وظیفه دولت‌ها، وجود دارد که گاهی این حمایت و کمک هم وجود ندارد، چنان‌چه سال گذشته ما از شهرداری تهران کمکی دریافت نکردیم. کمک‌هایی هم که در طول سال‌ها شده، بسیار نازل و حداقلی بوده است. مسئله این است کسانی که اهل‌قلم هستند خیلی عزت‌نفس دارند و خاموش کار خود را می‌کنند، اهل سروصدا نیستند و در نتیجه متکی به کارهای خلاقانه خود هستند که آن هم گاه چاپ می‌شود و گاه در ترافیک چاپ می‌ماند و حق‌تألیف‌ها کم است.
تجار درباره قراردادهای نشر که گاه حق مؤلف در آن‌ها تضییع می‌شود و این‌که آیا انجمن قلم می‌تواند قدمی در این زمینه بردارد، گفت: نویسندگان باید قراردادهای نشر را دقیق بخوانند و بعد امضا کنند، انتشاراتی‌ها معمولاً قراردادهایی را در مقابل نویسندگان می‌گذارند که بندهای محکمی به نفع ناشر دارد. گاه نویسندگان قرارداد را نخوانده امضا می‌کنند، برخی از قراردادها فروش قطعی است و کتاب واگذار می‌شود و ناشر برای یک چاپ به نویسنده پول می‌دهد، لذا مهم است نویسنده‌ها قراردادها را بخوانند. قبلاً انجمن وارد این قضیه شده بود که یک تیپ مشخصی برای قراردادها نوشته شود، اما ناشران زیر بار نمی‌روند. این ماجرا فرازوفرود فراوان خواهد داشت و زمان می‌برد.
او در ادامه گفت: توصیه‌ام این است که نویسندگان قبل از هر گونه امضایی قرارداد را بند به بند بخوانند. وعده‌ای نمی‌دهم؛ اما این موضوع یکی از موضوعاتی است که شاید تأملی روی آن داشته باشیم، اما قبلاً هم وارد آن شدیم که به نتیجه‌ای نرسید. انجمن قدرت اجرایی ندارد؛ اما نقش مشورتی دارد. این اتفاق چند باری افتاده است و با ناشران صحبت‌هایی داشتیم.
این نویسنده تأکید کرد: باید حقوق نویسندگان و مؤلفان بیش‌ازپیش در نظر گرفته شود و حق به حق‌دار برسد. کسی که خالق یک اثر است گویا فرزندی زاده و دوست دارد همیشه همراهش باشد؛ اما گاهی به‌خاطر این‌که وجهی را کلی‌تر بگیرند و مشکلات روز را حل کنند، این اتفاق می‌افتد و کتاب را گاه آگاهانه و گاه ناآگاهانه واگذار می‌کنند.
راضیه تجار همچنین درباره رویکرد انجمن به مقوله ممیزی، اظهار کرد: در وزارت ارشاد آیین‌نامه‌ای وجود دارد و طبق آن آیین‌نامه مثلاً تعرض نوشتاری به اقوام و مذاهب، مستهجن‌نویسی، اهانت به مقدسات و شعائر اسلامی و... خط قرمز است. اما برخورد سلیقه‌ای نباید باشد و کسانی که آثار را جهت مجوز چاپ می‌خوانند باید ساختارشناس و اهل ادبیات باشند و سلیقه‌ای عمل نکنند.
انتهای پیام
نظرات