بخش حمل‌ونقل جاده‌ای یکی از بخش‌های مهم در کشور به شمار می‌رود که نقش بسیار تاثیرگذاری در پیشرفت و توسعه هر منطقه ایفا می‌کند به نحوی که اگر یک شهر یا یک استان از مسیر دسترسی و جاده‌ای خوبی برخوردار باشد، شاهد پیشرفت توسعه منطقه و استقبال سرمایه‌گذاران از آن خواهیم بود.
بخش حمل‌ونقل جاده‌ای در کشور ما همواره شاهد فراز و فرودهای بسیار بوده و با توجه به اخبار و واکاوی‌هایی که همواره توسط محققان و متخصصان این حوزه انجام می‌شود، این بخش نیازمند اصلاحات زیادی به ویژه در زمینه حذف نقاط حادثه‌خیز از جاده‌ها و استانداردسازی آنها است؛ موضوعی که نقش به‌سزایی در ارتقای ایمنی و کاهش تصادفات و خسارات ناشی از آن و به ویژه حفظ جان انسان‌هایی که در جاده‌ها تردد دارند، ایفا می‌کند.
حذف نقاط حادثه‌خیز موضوعی است که بارها مورد مطالبه مردم و مورد تاکید مسئولان بلندپایه کشور قرار گرفته است، اما گاهی متاسفانه شاهد کوتاهی در این حوزه هستیم که با توجه به قربانی شدن انسان‌های بی‌گناه در جاده‌ها، داشتن اهتمام جدی نسبت به شناسایی این نقاط و اولویت‌بندی جهت انجام اقدامات اصلاحی و لازم از اهمیت بالایی برخوردار است.
استان زنجان نیز از وجود جاده‌های پر تصادف و نقاط حادثه‌خیز بی‌بهره نیست؛ به طوری که روزانه شاهد انتشار اخبار متعدد در زمینه فوت هموطنانمان در جاده‌های استان هستیم و به جرأت می‌توان گفت که جاده ابهر و قیدار که حالا از سوی مردم و کنشگران اجتماعی این دو شهر لقب جاده مرگ را گرفته است، یکی از پرحادثه ترین جاده‌های استان است که جان‌های زیادی را گرفته که از نمونه بارز آنها می‌توان به مرگ پهلوان حسنی قهرمان پاورلفتینگ ابهر و نگار هشت ساله قیداری که با تصادف در این جاده اعضای بدنش طی روزهای اخیر به چند بیمار نیازمند اهدا شد، اشاره کرد.
راه ارتباطی ابهر به قیدار که طول آن بیش از ۷۰ کیلومتر است به عنوان یک جاده شریانی برای زنجانی‌ها تعریف شده و از آنجایی که ابهر دومین شهر بزرگ استان و خدابنده نیز پهناورترین شهرستان شمال‌غرب کشور محسوب می‌شود و روستاهای زیادی را در دل خود جای داده است، روزانه شاهد سطح بالایی از تردد در این جاده هستیم، جاده‌ای که به ویژه در برخی نقاط آن زیرساخت‌های لازم وجود ندارد که همین موضوع سبب عزادار شدن بسیاری از ترددکنندگان در این مسیر شده است.
جاده ابهر به قیدار جاده‌ای باریک و پر پیچ‌وخم و در برخی از مسیرها غیر استاندارد است که سال‌هاست چشم انتظار دو بانده شدن و رفع نقاط حادثه‌خیز است؛ موضوعی که گاهی در حد نگاشته شدن در یک کاغذ، چند امضاء و چند بازدید باقی مانده و پیش رفت کار به صورت لاک‌پشتی و کند بوده که همین امر سبب شده مردم کماکان گلایه‌مند از وضعیت این جاده باشند.
این جاده شوم و نحس هر روزه تلفات جانی و مالی سنگینی برای هم‌وطنان به بار می‌آورد که همین موضوع سبب شکل‌گیری مطالبات فراوانی مبنی بر تسریع در کار و عملیات بهسازی و عریض کردن و استاندارد شدن این جاده که مرگ سوغات نامیمون آن است شده و تاکنون نیز دید و بازدیدها چاره کار نبوده است و ناقوس مرگ در این جاده هر روز بلندتر از دیروز به گوش می‌رسد.
به گزارش ایسنا، نبود زیرساخت‌های لازم در جاده قیدار، وجود پیچ‌های خطرناک، دست‌اندازهای فراوان و از همه مهم‌تر دوطرفه بودن یک جاده باریک و در عین حال پرتردد را می‌توان علت اصلی تعدد این حوادث خونین دانست.
انتهای پیام
نظرات