به گزارش ایسنا، چاقی به عنوان یک اختلال پیچیده، عاملی برای افزایش خطر بسیاری از بیماری‌های مزمن، مرگ‌ومیر و افزایش هزینه‌های اقتصادی و اجتماعی در سراسر جهان است. شیوع این اختلال که برخی از آن به عنوان بیماری یاد می‌کنند، در سراسر جهان در حال افزایش بوده و کشور ما هم مستثنی از این قاعده نیست.

در ایران، یک مطالعه ملی در سال ۲۰۱۶ نشان داد که شیوع اضافه وزن/چاقی در بین بزرگسالان بالای ۱۸ سال در حدود ۵۹ درصد است که احتمالاً در حال حاضر شیوع آن، بیش از این میزان خواهد بود. از آنجایی که اضافه وزن و چاقی با افزایش خطر چندین بیماری از جمله بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت و برخی سرطان‌ها مرتبط است، منطقی است که فرض کنیم افراد دارای اضافه وزن و چاق در مقایسه با افراد با وزن طبیعی با احتمال بیشتری در معرض خطر بستری شدن در بیمارستان هستند.

دکتر فرزاد حدائق، رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری و درمان بیماری‌های متابولیک پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در این زمینه گفت: با توجه به این‌که مطالعات اندکی در کشور اثر اضافه وزن/چاقی را بر تعداد کل بستری‌ها بررسی کرده‌اند، پژوهشی با استفاده از داده‌های مطالعه قند و لیپید تهران به‌عنوان گنجینه‌ای از اطلاعات با ۲۵ سال سابقه پیگیری جمعیت ۱۵ هزار نفری در شرق تهران، در خصوص ارتباط بین شاخص‌های چاقی از جمله نمایه توده بدنی و دور کمر با بستری شدن به هر علت در بیمارستان در میان بزرگسالان انجام شد.

این استاد دانشگاه در ادامه توضیح داد: یافته‌های این تحقیق نشان داد که میزان کلی بستری‌شدن در بیمارستان به هر علت در حدود ۷۷ درصد در ۱۰۰۰ شخص-سال بود.

وی افزود: مردان چاق نسبت به زنان چاق، در حدود ۲۷ درصد خطر بیشتری برای بستری شدن در بیمارستان داشتند. در زنان، افزایش دور کمر با ۱۸ درصد خطر اضافی در بستری شدن در بیمارستان همراه بود.

به گفته این فوق تخصص غدد، نتایج این بررسی که می‌تواند نمایانگر جمعیت و وضعیت کلی کشور باشد، مؤید نظریه پیش فرض بود که احتمال بستری و ناتوانی در افراد چاق نسبت به سایر افراد بیشتر است. لذا با توجه به شیوع گسترده این معضل، برنامه‌های پیشگیری و مراقبت از افراد چاق باید در اصول برنامه‌ریزی سیاست‌گذاران حوزه بهداشتی لحاظ شود.

انتهای پیام