به گزارش خبرنگار ایسنا، در این مراسم که با عنوان «شب آهنگساز» برای نکوداشت دکتر محمد سریر در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، جمعی از اساتید، چهره‌های شناخته‌شده و اهالی موسیقی و سینما، از جمله فرهاد فخرالدینی، میلاد کیایی، کامبیز روشن‌روان، محمدرضا فروتن، سامان احتشامی، محمدمهدی عسگرپور، حمیدرضا نوربخش، داریوش پیرکانیان، نظام الدین کیایی و... حضور داشتند.

میلاد کیایی از چهره‌های شناخته‌شده موسیقی که از همنشینان و همراهان قدیمی محمد سریر بوده است، از دقایق اول این مراسم حاضر شده بود. او خطاب به حاضرانی که برای بزرگداشت محمد سریر گرد هم آمده بودند گفت: فکر می کنم آغاز آشنایی و دوستی من با این هنرمند بسیار شایسته و مهربان همه عزیزان قدیمی تر باشد. ما از سال ١٣۴٠ یعنی بیش از ۶٠ سال پیش ما با یکدیگر آشنا شدیم. 

او گفت: اردوهای هنری را به یاد دارم. آن زمان محمد سریر هنوز فامیلی اش تهرانی بود و سال ها بعد تغییر آن را تغییر داد. 

کیایی با اشاره به خاطراتی که با محمد سریر داشته است گفت: یادم می آید شب ها کنار ساحل از سویی صدای ساحل و از سویی صدای آکاردئون این هنرمند می آمد. 

این هنرمند ادامه داد: در این دوره از زمان، بسیاری از هنرمندان خوب ساز می‌زنند اما اگر ساز را از دستشان بگیریم وجودشان بی مقدار می شود. در مقابل برخی وجودشان هم بسیار ارزشمند است، یکی از این گنجینه‌ها که وجود بسیار با ارزشی دارد دکتر محمد سریر است که باید درباره او کتاب نوشته شود. خوشحالم که خانه موسیقی این لطف را کرد و این جلسه باشکوه برگزار شد. گفتنی و خاطراتم درباره محمد سریر زیاد است. دلم می خواست بسیار درباره او صحبت کنم. به یاد دارم او بسیار خوش‌تیپ بود و دوست داشتنی که خیلی کشته و مرده داشت.

کیایی با بیان اینکه در سرازیری هستیم اما امید خود را از دست ندادیم گفت: امروز که هم دوره‌ای های خود را دیدم احساس کردم جوانی ما همین دیروز بود.

او در ادامه اشارات دیگری به این موضوع که نباید امید را از دست داد داشت و حرف های خود را با شعری پایان داد:

«دقایقی ز زمانه هنوز در پیش است
که از سراسر گذشته ارزشش بیش است»

مراسم بزرگداشت این هنرمند ادامه داشت و مستندی از زندگی محمد سریر با عنوان شبی با محمد سریر برای حاضران در مراسم پخش شد. 

کامبیز روشن روان نیز از حاضران در این مراسم بود. او نیز دقایقی سخنرانی کرد و گفت: در مقابل بزرگانی که اینجا حضور دارند نمی توانم درست صحبت کنم، حق بدهید منی که حرف روزمره خود را هم به سختی می زنم اینجا صحبت کنم.

او گفت: محمد سریر یک هنرمند بدون حاشیه بود. او به عنوان انسانی که هنرمند، دیپلمات و مدرس است حاشیه ای نداشته. عجیب است که در تمام این سال ها کمتر در رابطه با ایشان صحبت شده است. دکتر سریر را نزدیک به نیم قرن است که می شناسم و همکاری زیادی با هم داشتیم. او از نظر عملکردش یک نفر نیست. یک دیپلمات است که به عنوان رایزن فرهنگی در کشورهای اروپایی بسیار مفید بوده است و به خصوص در رشته موسیقی ایشان کمک های ویژه ای کردند. در کنار کار های دیپلماتیک هم یک مدیر است. 

روشن روان ادامه داد: من مدیریت ایشان را در خانه سینما، خانه موسیقی، دانشگاه ها و ... دیده ام. ایشان یک مدیر بسیار موفق بوده است. نگاه دیپلماتیک ایشان موجب شده است که کج روی هایی ممکن در جامعه هنری پیش توسط او برطرف شود. 

این هنرمند با اشاره به جنبه هنری شخصیت محمد سریر گفت: آثاری که ایشان ساخته است هم جاودانه شده است. این آهنگساز فعالیت زیادی داشته. همکاری مشترک ایشان با زنده یاد محمد نوری هم استثنایی در موسیقی ایران است که حالا جای چنین همکاری هایی بسیار خالی است. ایشان یک مدرس نیز هست و به بهترین نحو این کار را انجام می دهد. او سیاستمداری هم بود که کمک کرد هنر از مسیر حقیقی خود خارج نشود. ایشان آنقدر توانایی دارد که لازم است از ایشان تقدیر و درباره او صحبت شود. امیدوارم ایشان تندرست باشند و فعالیت خود را ادامه دهند.

محمدرضا فروتن نیز از حاضران این مراسم بود. خوشحالم که این فرصت به من داده شد تا از این بزرگوار چند کلامی صحبت کنم. گرچه که خیلی به خودم اجازه نمی دهم با زبان محاوره درباره ایشان صحبت کنم.

فروتن ادامه داد: دوست دارم کوتاه عرض کنم که تجربه من از آشنایی با محمد سریر به ١۶ یا ١٧ سال پیش برمی‌گردد؛ مشکلی سر یک فیلم برای من پیش آمده بود و در ادامه جلسه ای به همین منظور تشکیل شد. افتخار این را داشتم که ایشان را ببینم و تجربه ای از حمایت و همدلی ایشان را کسب کنم. او کسی است که خرد و قلب خود را به زیبایی زندگی می کند و همین روش او در بسیاری مواقع انتخاب های من در زندگی را تغییر داد.

فروتن در ادامه متنی را که از پیش آماده کرده بود در این مراسم خواند.

کمی بعد سامان احتشامی، هنرمند و نوازنده نیز در این مراسم حاضر شد. او گفت: باعث افتخارم است که در این جمع حضور دارم. اساتید عزیزم را دیدم که چند سالی است بعد از کرونا سعادت نداشتم ببینمشان.

او گفت: زمانی که ٧ یا ٨ ساله بودم توسط فرهنگ جولایی وارد رادیو شدم. ماندگار شدم، یا سازم یا صدای خودم همچنان در رادیو پخش می شود. زمانی که ١٧ یا ١٨ ساله شدم در کنکور قبول شدم به استاد محمد سریر معرفی‌ام کردند. آقای دکتر سریر لطف کردند اجازه دادند من وارد دانشگاه شوم. از شما ممنونم که به من اعتبار بخشیدید و اجازه دادید که برای شما ساز بزنم. 

احتشامی در ادامه برای حاضران این مراسم دقایقی پیانو نواخت.

حمیدرضا نوربخش نیز در این مراسم حاضر شده بود. او گفت: افسوس خوردم چرا که چند سال قبل که برای احترام به شخصیت دکتر سریر جمع شده بودیم که اکبر عالمی، نصرالله ناصح پور و ... هم حضور داشتند. آن ها همین طور یک به یک از این قطار پیاده شدند و افسوس دریغ آن برای ما ماند.

او گفت: من افراد یا هنرمندان را در تقسیم بندی به دو بخش تقسیم می کنم. کسانی هستند که فقط به کار خود می پردازند؛ هنرمندان و بزرگان یا ادیبانی که به هر حال روی کار خود متمرکز هستند. اما عده دیگری هم هستند که کار خود را انجام می دهند اما فراتر از آن اهداف انسانی دیگری را هم دنبال می کنند. تجربه خود و سرمایه اجتماعی خود را مصروف اهداف دیگری می کنند که الزاما برای خودشان نیست و برای همه انسان ها صرف می شود؛ اقدامات آنها در نهایت برای داشتن جامعه بهتر است. اینان سرمایه اجتماعی خود را در راهی صرف و هزینه می کنند که گاه هم به آن هایی لطمه هایی هم وارد می شود. محمد سریر از دسته دوم و افرادی است که همه عمر خود هر چه اندوخته را در دست گرفته و در خدمت اهدافش برای اجتماع و انسان ها گذاشته است. محمد سریر آدم دغدغه مندی است. او کارهایی کرد که برای خودش نفعی نداشت و در جهت پیشرفت اجتماع بود. این افراد قابل احترام هستند و باید به آن ها احترام مضاعف گذاشت.

داریوش پیرکانیان که از حاضران در این مراسم بود هم دقایقی صحبت کرد، او گفت: در مورد موسیقی دوست عزیزم دکتر سریر همه صحبت کردند و موسیقی ایشان هم گویای جایگاه ایشان است. 

او با اشاره به وجه دیگری از محمد سریر گفت: آن موقع که آقای سریر در ژنو بودند من در یونسکو کنسرتی داشتم. نمی‌دانم آقای سریر چگونه اما سریع متوجه شدند اما با من تماس گرفتند و گفتند در ژنو هم می‌خواهم برای تو کنسرت بگذارم تا اینجا هم ببینند که موسیقی ما چیست و اجرایی داشته باشیم. عرض ٢۴ ساعت ترتیب این کنسرت داده شده بود.

پیرکانیان ادامه داد: سریر از انسان های با کمالات و تمام عیار است. از دیدن ایشان لذت می‌بریم. در تأسیس خانه موسیقی آقای سریر و آقای روشن روان بیشترین خدمت را کردند. در واقع این دو بزرگوار در تأسیس و تداوم خانه موسیقی بیشترین خدمت را کردند.

نظام الدین کیایی نیز از هنرمندان حاضر در این مراسم بود. او گفت: امشب برای من شب آهنگساز نیست؛ شب رفیق است. با آقای دکتر سریر در دوره ای که در خانه سینما بودیم، همیشه در مورد مسائل به تفاهم می رسیدیم.  دکتر سریر در میان صفات خوب خود شرافت را داشت که به گمان من جمع تمام صفات خوب اخلاقی است.

در ادامه مراسم بزرگداشت دکتر محمد سریر، قطعاتی که از سوی او ساخته شده بود نیز توسط هنرمندان دیگری نواخته و خوانده شد.

انتهای پیام