به گزارش ایسنا، مزدک پنجه‌ای در مراسم رونمایی از  مجموعه شعرش، «کیفرخواست» که در خانه‌ فرهنگ گیلان برگزار شد گفت: این اشعار از سال ۱۳۹۸ تا اسفند ۱۴۰۰ سروده شده‌اند و بعد از انتشار به واسطه جو حاکم در جامعه، فرصتی دست نداده بود تا نقد و بررسی آن و کتاب «جریان‌شناسی شعر دیداری- شنیداری» برگزار شود.

او سپس شعری از کتاب به نام «آلبوم خانوادگی» را برای حاضران خواند.

در ادامه مراسم آرش عندلیب، منتقد ادبی  در ابتدا به تفاوت مجموعه شعر کیفرخواست با شعر علی‌رضا پنجه‌ای و شعرهای دهه‌ ۷۰ شاعران اشاره کرد و گفت: مزدک پنجه‌ای توانسته زیرلایه‌ای کافکایی در شعرش ایجاد کند که بسیار تأثیرگذار است. منظورم از کافکایی این است که او به‌خوبی مضمون مسخ شدن را در شعر شیشه‌بند نشان داده است.

این منتقد در ادامه به موضوع استدلال و استنتاج‌ها در اشعار این مجموعه پرداخت و بیان کرد: زبان در شعرهای مزدک متکثر است و مبتنی بر مجاز. اغلب خط روایی مستقیم را به‌جز در شعر  «کیفرخواست» و  «شیشه‌بند»، دنبال می‌کند. بنابراین دارای خط روایی مشخص است و گاه هم شیطنت‌هایی انجام می‌دهد. به عنوان مثال زبان را به سمت شعر حجم می‌برد و زاویه‌ دید را در قسمت آخر شعر  «دلتنگی» تغییر می‌دهد.

عندلیب در ادامه به موضوع افزایش عاطفه در اشعار پنجه‌ای نسبت به کتاب‌های دیگرش اشاره کرد و افزود: او در کیفرخواست به بازی‌های زبانی و تغییر لحن روی آورده است.

او در سخنان خود به وجود راوی در این مجموعه اشاره کرد و گفت: در بخش اول کتاب راوی مشخص است که از طبقات بالای اجتماع است و دغدغه‌های روشنفکرانه دارد. اما در بخش دوم راوی به مسائلی می‌پردازد که مربوط به شغل او است. راوی ما شاعر- وکیل است.

سپس علیرضا نیکویی با اشاره به موضوع روایت، ساخت زبانی، فرم و تصویر و با بیان این‌که امر مهم در این مجموعه شعر، بنیان زیستی شاعر است، اظهار کرد: می‌توان از گروه‌واژه‌ها و دغدغه‌هایی که در ناخودآگاه و خودآگاه متن وجود دارد، پی برد که این شاعر با مسائل حقوقی درگیر است.

این استاد دانشگاه با بیان این‌که ما با وجوه نمایان است که می‌توانیم به لایه‌های پنهان نفوذ کنیم به  گروه‌واژه‌هایی که بیشتر از همه در این مجموعه تکرار شده‌اند اشاره کرد و افزود: «بخش اول واژه‌ها مانند تمکین، تفهیم، جبر، مأمور و معذور، استنکاف، محکوم‌علیه، وفق مقررات، به استحضار می‌رساند، حکم و خیلی واژه‌های دیگر است. اما گروه دوم واژه‌ها فضای زندان و دادگاه است. مانند شیشه‌بند، میله، سلول نگهبانی پادگان و... . بخش سوم، واژه‌هایی هستند که پنهان‌ترند؛ مانند ملال، بی‌حوصلگی، رخوت، رنج و اندوه.

نیکویی سپس به بخش پنهان متن، یعنی زمان و واژهای حول آن اشاره کرد.

او همچنین گفت: شاعر در دو جهان زندگی می‌کند: جهان نخست، جهان فرزند و همسری است که به آن‌ها عشق می‌ورزد؛ جهان دوم، جهان روزمره‌ای است که مانع زندگی این جهان اول می‌شود.

در پایان این منتقد با خواندن چند شعر از این مجموعه، به نقد و مقایسه‌شان پرداخت.

 علی‌رضا پنجه‌ای نیز به وجوهی از شعر مزدک پنجه‌ای اشاره کرد و گفت: باید به بخش روزنامه‌نگاری اجتماعی مزدک نیز اشاره کرد. اینکه او ایدئولوژی را در شعر کنار گذاشته و نشان داده بدون ایدئولوژی می‌توان شعر سرود. همچنین نگاه اومانیستی در شعرش قابل لمس است.

در پایان مزدک پنجه‌ای از تاثیرپذیری‌ خود از نصرت رحمانی، فروغ فرخزاد و یدالله رویایی گفت و اشاره کرد که مخاطبان در این مجموعه با دو شخصیت مزدک پنجه‌ای و صادق پنجه‌ای مواجه خواهند شد. 

انتهای پیام