به گزارش ایسنا و به نقل از یاهو فایننس، این سمفونی در شهر واشنگتن در هفته گذشته اجرا شد. تصاویر واضحی که از سوی آژانس فضایی ایالات متحده (ناسا) جمع‌آوری شده است، هنگام اجرای عمومی موسیقی به نمایش درآمد. 

«هنری دهلینگر»، آهنگساز آمریکایی؛  این سمفونی را همانند یک اثر هنری کامل می‌داند. به گفته وی، این سمفونی فقط اجرای موسیقی و یک اثر بصری و یک موسیقی برای یک فیلم نیست؛ بلکه یک تجربه همه‌جانبه است که هم تصاویر و هم صدا را در برمی‌گیرد. 

«گوستاو هولست»، آهنگساز بریتانیایی در یک اقدام مشابه در یک قرن پیش، قطعه معروف خود یعنی «سیاره‌ها» را در یک کنسرت اجرا کرده بود. زمانی که این آهنگساز بریتانیایی، قطعه خود را اجرا کرد، اطلاعات از نجوم محدود به نظرات تئوری بود و مسائل زیادی از فضا کشف نشده بود. 

از زمان اجرای قطعه گوستاو هولست تا به امروز اکتشافات زیادی حاصل شده است. انسان‌ها توانسته‌اند روی ماه قدم بگذارند، با استفاده از تلسکوپ‌های قدرتمند در منظومه شمسی کاوش کرده‌اند که به انسان‌ها اجازه می‌دهد میلیاردها سال نوری دورتر را تماشا کنند و کاوشگران را به مریخ فرستاده‌اند. 

تصاویری که منبع الهام دهلینگر هستند، در ۷ فیلم کوتاه گردآوری شده‌اند. این سمفونی که در هفت سوئیت تنظیم شده ابتدا با تصاویری از قلب منظومه شمسی و خورشید، آغاز می‌شود. تصاویری از سطح چرخان آن و انفجارهایی که ذرات را به خلأ پرتاب می‌کنند، به نمایش درمی‌آید. در سوئیت بعدی سیاره زمین در مرکز توجه قرار می‌گیرد و تصاویر گرفته شده توسط فضانوردان در مدار پخش می‌شود.

پیوتر گاجوسکی، رهبر ارکستر درباره این سمفونی می‌گوید: تصمیم گرفته شد که موسیقی و ویدئوها به طور کامل با هم هماهنگ نباشند، بلکه بیشتر «سیال» باشند؛ رویکردی که اجازه می‌دهد «لحظه‌های متفاوتی در هر اجرا» خلق شوند.

به گفته دهلینگر، برای مثال، داده‌های مربوط به جریان‌های اقیانوسی، وقتی آنها را به حرکت در می‌آورند، مانند نقاشی‌های ون گوگ به نظر می‌رسند. رنگ‌ها زیبا هستند، حضار در سالن، الگوهایی را می‌بینید که قبلاً هرگز متوجه آنها نشده‌اند. 

سوییت چهارم در ماه با مشخصات هر سیاره دنبال می‌شود، از جمله تمرکز بر تصاویر سطح مریخ که توسط مریخ نوردهای ناسا گرفته شده است. 

این سمفونی همچنین نگاهی دقیق به کاوش‌های اخیر روی سیارک‌ها قبل از پایان بزرگ سحابی‌ها، سیاه‌چاله‌ها و دیگر پدیده‌های کهکشانی دارد. 

علاوه بر دو اجرا در مکان‌های خارج از واشنگتن، ناسا این ویدئوها را با نسخه‌ای ترکیبی از موسیقی دهلینگر در صفحه یوتیوب خود منتشر کرده است. 

به گفته گاجوسکی، برای نشان دادن اهمیت یکسان موسیقی و ویدئو، تصمیم گرفته شد که همگام‌سازی تصاویر و موسیقی دقیق نباشد، بلکه بیشتر «سیال» باشند. این رویکرد اجازه می‌دهد «لحظه‌هایی را به وجود بیاورند که در هر اجرا متفاوت باشند.» 

وید سیسلر درباره این اجرا می‌گوید: ما واقعاً می‌خواستیم مردم بتوانند موسیقی، اجراکنندگان و علم را در یک مجموعه متوازن تجربه کنند. دانستن واقعی بودن تصاویر و ماموریت‌ها، واکنش مخاطبان قوی‌تری را در عصر دیجیتال برمی‌انگیزد، زمانی که می‌توان هر چیزی را از طریق هوش مصنوعی تجسم کرد، هر چیزی را در جلوه‌های دیجیتال تداعی کرد.

انتهای پیام