در این خبر که در قالب یادداشتی از سوهانی به ایسنا ارسال شده آمده است:

«ارگ کهن سال رادیو، پیر پرنیان اندیش هنرمندی است که حدود هشتاد سال پیش در قلب تهران و جوار کاخ گلستان سکنی گزید تا در مقام رسانه ای گرم و صمیمی صدای شیوای هویت ملی و نبض تحولات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و  ایران زمین باشد......

گرچه تاسیس رسمی رادیو در ایران، ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ و در محل بیسیم قصر(حوالی سیدخندان) که برای کاربرد مخابرات نظامی راه اندازی شده بود اتفاق افتاد، اما سنگ‌ بنای ارگ رادیو سال ۱۳۱۷ و زمانی گذاشته شد که با تخریب بخش هایی از میراث فرهنگی کاخ گلستان به بهانه نوسازی در زمان پهلوی اول، قسمتی نیز به احداث ساختمانی برای اداره کل انتشارات و تبلیغات وزارت اطلاعات وقت، که آن زمان مسئولیت تاسیس و اداره ی رادیو(به عنوان یک فناوری و رسانه ی نوظهور و بسیار مهم که از ۲ مهر ۱۳۱۳ به تصویب هیات وزیران رسیده بود) را برعهده داشت، توسط شرکت پیمانکار آلمانی "هوختیف" اختصاص یافت. (HOCHTIEF)

اما فرآیند ساخت و ساز بر اثر وقایع مختلف سیاسی چون ماجرای ۱۳۲۰، اشغال ایران توسط متفقین و حواشی اش سال ها به طول انجامید. در نهایت این مجموعه در سال ۱۳۲۷ به بهره برداری رسید تا پذیرای تشکیلات تولید و پخش رادیو از عمارات کلاه فرنگی واقع در بی سیم قصر باشد..

حالیا پس از پشت سر گذاشتن دهه‌ها، بر اثر جفای روزگار، هویت بناهای این پردیس تاریخی و موزه زنده که حکم خانه‌ی پدری رسانه‌ی ملی را دارد و یاد و خاطر بسیاری از بزرگان و نامداران فرهنگ و هنر ایران زمین را در قلب و خاطر خویش ثبت کرده، رو به افول و فراموشی بود. بنابر این به لطف حمایت‌های بی دریغ معاون محترم رسانه ملی دستی بر سر و رویش کشیدیم و ضمن تغییر سردرها، بر سینه‌ی هر ساختمان یک تابلوی شناسنامه شامل تاریخچه و هویت میراث فرهنگی‌اش نصب کردیم: از ساختمان مدیریت با معماری و پیشانی خاص و ویژه‌اش و ساختمان خبرگزاری پارس که زمانی نقش خبرگزاری صداوسیما را ایفا می کرد گرفته تا استودیو هشت یکه و بی‌بدیل. این قدیمی‌ترین استودیوی فعال رسانه ملی که با ظرفیت ۳۰۰ نفر ـ صندلی طراحی شده بود، از همان ابتدا برای تولید نمایش های رادیویی و کنسرت‌های موسیقی مورد استفاده قرار گرفت و برنامه‌های شاخص و خاطره‌های ماندگاری چون: داستان شب (یکی بود، یکی نبود)، مسابقه بیست سوالی، سلسله برنامه‌های موسیقی گل ها(با اجرای بزرگانی چون زنده‌یاد غلامحسین بنان)، صبح جمعه با شما و ...، همچنین اذان استاد موذن‌زاده اردبیلی در آن ضبط شد. بسیاری از هنرمندان، موسیقیدانان و چهره‌های ماندگار هنرهای نمایشی کشور در دل این بنا هنرنمایی کرده‌اند و برای نسل های مختلف مردم ایران خاطره ساخته اند.

نام‌های بلند و پر آوازه‌ای که سال ها و دهه ها عاشقانه به اداره کل هنرهای نمایشی رادیو هویت بخشیده‌اند، پس به نشان افتخار بر روی پلاک‌هایی بر سینه این استودیوی پرقدمت و خاطره‌ساز نصبشان کردیم تا یاد و خاطرشان ماندگار شود.

یکی از مهم‌ترین ارکان هویت محوری، پاسداشت سرمایه های انسانی و یاد و خاطر گذشته ایست که چراغ راه آینده است ... .»
 

انتهای پیام