بهروز رضوی جزو گویندگانی است که نیاز به معرفی ندارد، چون شنوندگان رادیو و بینندگان تلویزیون سال‌هاست با صدای او زندگی کرده‌ و قصه‌های شبانه او را گوش داده‌اند.  

رضوی همکاری خود را با رادیو در سال ۱۳۴۷ به عنوان گوینده آغاز کرد. برای محمدرضا (بهروز) رضوی تاریخ تولدش در شناسنامه‌ ۱۰ بهمن ۱۳۲۶ ثبت شده است اما به گفته خودش در حقیقت متولد ۱۰/۱۰ است. او از ۱۷ ـ ۱۸ سالگی وارد رادیو شده است.

رادیو گرم‌ترین و صمیمی‌ترین رسانه

بر اساس گفت‌وگوی ارسال شده از روابط عمومی معاونت صدا به ایسنا که به بهانه سالروز تولد بهروز رضوی انجام گرفت، این گوینده درباره علاقه‌اش به رادیو می‌گوید: رادیو فقط صداست و همین صدا به این رسانه گرمی می‌دهد. رادیو با من عجین است و گرم‌ترین و صمیمی‌ترین رسانه است. رادیو را دوست دارم و این تنها علاقه است که مرا پای رادیو نگه داشته است.

رضوی بر این باور است: هرچیزی در رادیو ساده، بی‌پیرایه و بی‌تکلف اتفاق می‌افتد. گرمای رادیو این است که شنونده فقط صدا را می‌شنوند و با همان صدا، چهره بازیگر و شخصیتش را در خیالش تصور می‌کند.

این مجری با سابقه همچنین اظهار می‌کند: من خودم را مدیون رادیو می‌دانم و هنوز هم برای کسب دانش و ارائه اثر بهتر تلاش می‌کنم. کار رادیو یک تعاملی بین مخاطب و برنامه‌ساز یا مجری برقرار می کند.

گوینده خوب خودش را به رخ نمی کشد

او در پاسخ به این پرسش که ویژگی یک گوینده حرفه‌ای چیست؟ چنین بیان می کند: این اتفاق بر اثر ممارست، تجربه و سابقه پیش می‌آید نه اینکه آدم از ابتدای کار بر همه این اوضاع مسلط باشد. این اتفاقات همه بر اثرِ آموزش، دقت و تجربه به مرور زمان به وجود می‌آید. گوینده حرفه‌ای و موفق نباید خودش را در برنامه به رخ مخاطب بکشد و باید تمام تمرکزش روی متنی باشد که اجرا می‌کند. گوینده باید مواظب متن و نوع اجرا باشد.  

این گوینده پیشکسوت صداوسیما سپس یادآور می شود: همواره سعی کردم متنی که باید بخوانم درست و با احساس بخوانم. گوینده خوب در حین گویندگی خودش را فراموش و با توجه به متن به دهن و روح مخاطب نفوذ می‌کند.

رضوی درباره این که آیا گوینده یا مجری برنامه‌های رادیویی باید صدای رسا و جذابی داشته باشد؟ هم می‌گوید: با صدایی اعلا و بدون محتوا نمی‌شود یک کار خوب ارائه داد. اجرا مهم‌تر است تا صدای گوینده.

گوینده برنامه قدیمی «کتاب شب» با بیان اینکه نقش رادیو در تقویت اعتماد عمومی و افزایش سرمایه اجتماعی بسیار موثر است، تاکید می کند: رادیو زمانی نقش خود را به خوبی و با حقیقت انجام دهد، سبب جلب اعتماد عمومی می شود.

بهروز رضوی در پاسخ به این پرسش که وقتی قصه‌های شما را از رادیو می‌شنویم خیلی به دلِ مخاطب می‌نشیند، دلیل اینکه این قصه ها شنیدنی می شود، چیست؟ خاطرنشان می‌کند: الان حدود ۲۵ سال است من تقریباً «کتاب شب» را می‌خوانم، وقتی به عنوان گوینده می‌خواهم این برنامه را اجرا کنم باید لحن روایی بسیار ساده و بی‌تکلف را برای اجرای خود در نظر بگیرم تا داستان برای شنونده باورپذیر شود. شنونده باید حس کند که خودش کتاب می‌خواند. یعنی آن‌قدر بی‌واسطه و ساده خوانده شود.  

وی اضافه می کند: یکی از فواید ادبیات این است که انسان را با داستان‌های نویسندگان درگیر می‌کند و برای مدتی ما را از مشکلات و دغدغه‌های روزمره دور نگه می‌دارد همین مسئله آرامش‌بخش است. به طور کلی خاصیت برنامه‌های شنیداری با محوریت کتاب همین ویژگی را دارد پس عموم مردم این برنامه‌ها را دوست دارند؛ ضمن اینکه تولید این جنس برنامه‌ها از ظرافت‌های خاصی باید برخوردار باشد تا شنونده را خسته نکند و او را به ادامه برنامه جذب کند.

او در عین حال متذکر می‌شود: مخاطب ما بسیار باهوش و زیرک است، به ظرافت‌ها هم توجه دارد. هر کاری می‌کنیم به مخاطب احترام بگذاریم؛ مخاطب‌مان و ذائقه‌شان را بشناسیم و به مطالبات آنها بها دهیم.

بهروز رضوی در پایان درباره اینکه چه پیشنهاد یا توصیه‌ای به علاقه‌مندان دارید؟ اظهار می کند: باید پیگیر باشند چون اینگونه حرفه ها علاقه مندان بسیاری دارد. باید داوطلبان پیگیر باشند و علاقه‌مندان دنبال کارشان باشند تا بالاخره بتوانند وارد این عرصه شوند. البته در این وادی مطالعه از شروط اولیه این کار است، چه قبل از ورود و چه پس از ورود مطالعه جزو ابزار کار برای همه است.

به گزارش ایسنا، بهروز رضوی گوینده برنامه «کتاب شب» با بازخوانی آثار داستانی مشهور ایران و جهان شنبه تا چهارشنبه هر هفته از ساعت ۲۲ و ۳۰ دقیقه از رادیو تهران همراه مخاطبان است و این روزها داوری برنامه «آورد صدا» که یک مسابقه استعدادیابی گویندگی است را بر عهده دارد.

انتهای پیام