فریبا علاسوند عضو شورای سیاستگذاری حوزه‌های علمیه خواهران در همایش بین المللی بانوان مؤثر جهان با حضور بانوان فرهیخته حوزوی و جمعی بانوان تأثیرگذار از ۲۳ کشور جهان که شامگاه گذشته در تالار بیداری اسلامی جامعه الزهرا سلام‌الله‌علیها برگزار شد، به موضوع شفافیت معناشناختی بین اندیشه اسلامی و اندیشه غربی درباره زن پرداخت و با بیان اینکه این موضوع بسیار مهم و گسترده است، اظهار کرد: منشأ اختلاف نظر ما با جهان غربی و اندیشه فمینیست، بحث حقوق و فقه اسلامی نیست.

عضو شورای سیاستگذاری حوزه‌های علمیه خواهران تصریح کرد: امروز قرائت از اسلام معروف به قرائت شیعی در ایران حاکم است و در این سفری که به ایران داشتید، مستقیما متوجه پیشرفت زنان ایرانی در این فقه شیعی شدید، اینکه فقه اسلامی در چارچوب اندیشه شیعی مانع پیشرفت زنان است، توهمی بیش نیست و منشأ اختلاف به یک بحث بزرگتر برمی‌گردد که اختلافات معناشناختی است که بر اساس چند مسئله مورد توضیح قرار می‌گیرد.

علاسوند بیان کرد: جریان غربی فمینیستی کاری انجام داده و آن اینکه تمام لغات و واژه‌های حقوقی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی در حوزه زنان و خانواده را به سود اندیشه فمینیستی مصادره کرده و پرچم دفاع از حقوق زنان را به دست گرفته است.

وی افزود: اگر کسی بخواهد از الگوی دیگری به جز الگوی فمینیستی برای نجات زنان استفاده کند، به آنها تهمت و انگ تبعیض و ظلم به زن زده می‌شود.

عضو شورای سیاستگذاری حوزه‌های علمیه خواهران با اشاره به ماده یک کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان، عنوان کرد: در این کنوانسیون، نقش زن در تأهل هیچ تأثیری در نظام حقوقی و ساختار اجتماعی نباید داشته باشد و این مسئله، مصادره کردن معنای تبعیض می‌شود.

وی تصریح کرد: همه ما زنان در این جمع، افرادی هستیم که در چارچوب احکام اسلامی زندگی کردیم و بعد از انقلاب اسلامی تحصیل کردیم، ازداج کردیم، صاحب فرزند شدیم و با وجود نقش‌های داخلی، نقش اجتماعی سنگینی داریم، اما متهم می‌شویم که مدافع تبعیض علیه زنان هستیم.

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به مفهوم برابری، عدالت و انصاف، اظهار کرد: اندیشه فمینیستی این کلمات را به گونه ای مصادره کرده که دانشمندان در جهان غرب نمی‌توانند این معانی را در معنایی که غیر از فمینیست‌ها می‌خواهند، برای زنان به کار ببرند.

علاسوند ادامه داد: نقش مادری از نظر فمینیستی، نقش بیولوژیک نیست، بلکه نقش اجتماعی است و این به معنای منها کردن زنان از حوزه تربیت مبتنی بر رحم و مدارا و دلسوزی در جهان است.

انتهای پیام