به گزارش ایسنا، در بخشی از این نمایشنامه میخوانیم:
ـ «منو ببخش! ای کاش میتونستم چیزی رو که دلت میخواد بشنوی بهت بگم. از ته دل آرزو میکنم ـ و خوشحال میشدم ـ که همین الان یکی رو خوشحال کنم. منظورم کسیه که احساس میکنم عاشقشم. آره عشق. اما گاهی اوقات کافی نیست. میدونی؟ این همه عشق در اعماق وجود آدم کافی نیست تا بتونی از این حس لعنتی که مردم بهت تحمیل میکنن فرار کنی ـ اما من احساس میکنم دارم توش غرق میشم گندش بزنن فکر نمیکنم بتونم ـ نه دیگه نمیتونم بجنگم. به اندازه کافی برای این کار قوی نیستم. پس دلم میخواد مدتی به پشت دراز بکشم و شناور بشم ببینم میتونم سرم رو روی سطح آب نگه دارم یا نه (ضربه).»
نیل لابیوت، زاده ۱۹ مارس ۱۹۶۳، نمایشنامهنویس، کارگردان، فیلمنامهنویس، هنرپیشه آمریکایی است. او در دیترویت میشیگان متولد شد و در اسپوکان واشینگتن بزرگ شد. وی تحصیلات تئاتر را در دانشگاه بریگام یانگ (BYU) گذراند. او در BYU با بازیگر آرون اکهارت، که بعداً در چندین فیلم او در نقشهای اصلی بازی میکند، ملاقات کرد. لابیوت تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه کانزاس، دانشگاه نیویورک و آکادمی سلطنتی لندن گذرانده و در کارگاه نویسندگی در تئاتر رویال کورت لندن شرکت کرده است.
از دیگر نمایشنامههای لابیوت میتوان از «کمپانی مردها»، «آری چنین است»، «در خانهای تاریکِ تاریک»، «دلایلی برای شاد بودن»، «راهی که در پیش داریم»، «میوه عجیب»، «خشمگین»، «عهد جدید» و... نام برد
از جمله فیلمهای لابیوت هم «پرستار بتی»، «تسخیر»، «شکل چیزها»، «مرد حصیری»، «لیکویو تراس»، «مرگ در مراسم خاکسپاری» و «ستارههایی در فیلمهای کوتاه» درخور ذکر هستند.
او همچنین فیلمهای کوتاهی با نام «دنیس»، «جوجه سیاه»، «دنیای کوچک»، «دو یا هیچ»، «نیمکت» و... ساخته است.
انتهای پیام
نظرات