به گزارش ایسنا، سال ۱۴۰۱ به عنوان سال «تولید، دانش‌بنیان، اشتغال‌آفرین» نام‌گذاری شد و از ابتدای سال، توجه بخش‌های مختلف و سیاست‌گذاران بیشتر به سمت فناوری و تولید محصول معطوف شده است. با وجود این‌که انجام تحقیقات نیازمحور و مسئله‌محور برای حل مشکلات کشور ضروری است، ولی یکی از دغدغه‌ها و نگرانی‌های برخی کارشناسان این است که تاکید بیش از حد بر این موضوع، توجه پژوهشگران و اهالی علم را به ذات علم و تحقیق کم‌تر کند.

دکتر یونس پناهی در گفت‌وگو با ایسنا، در پاسخ به این نگرانی‌ها گفت: مقاله و تولید علم، در مقابل دانش‌بنیان شدن و تحقیقات محصول محور و مسئله‌محور نیست؛ بلکه این مفاهیم در امتداد یکدیگر قرار دارند.

وی با اشاره به تغییر رویکردها گفت: در سال‌های گذشته تولید علم و مقاله‌نویسی را هدف نهایی می‌دانستند و یک دانشجو و پژوهشگر همین‌که کارشان تمام می‌شد و یک مقاله چاپ می‌کردند، تصور می‌کردند که کارشان تمام شده است. ولی امسال گفتیم نه؛ بعد از چاپ مقاله نیز باید کار را ادامه دهید و بعد به محصول برسید.  

معاون تحقیقات و فناوری وزیر بهداشت تاکید کرد: ما اصرار داریم که تولید علم، هدف غایی نیست؛ یک مسیر است و مسیر فناوری و محصول از راه مقاله می‌گذرد. برای همین تاکید ما این است مقاله نوشتن لازم است، ولی کافی نیست، حتماً باید ادامه پیدا کند.

پناهی با بیان این‌که مشکل رها کردن کار، در بخش فناوری نیز وجود دارد، گفت: در بخش فناوری هم افراد پس از ثبت پتنت یا اختراع، تصور می‌کنند که کار تمام شده است. ما در این بخش هم معتقدیم که باید پتنت و ثبت اختراع را ادامه دهند.

وی به اهمیت «خریدار داشتن»  اشاره کرد و توضیح داد: اقداماتی که انجام می‌شود، باید خریدار داشته باشد؛ یا باید منجر به محصول مثل دارو یا تجهیزات شود و یا منجر به تغییری در یک خدمت شود. مردم باید از یک پژوهش، خیر ببینند و یا تغییری در حوزه سلامت ایجاد شود.

وی افزود: بنابراین ما به تولید علم و مرجعیت علمی اعتقاد داریم و از آن حمایت می‌کنیم؛ ولی باید این کارها ادامه پیدا کند و کارهای منجر به مقاله، باید به وسیله مردم استفاده شود.

معاون تحقیقات و فناوری وزیر بهداشت در پاسخ به این سوال که «ما یافته‌های پژوهشی فراوانی داریم؛ ولی این یافته‌ها توسط سیاست‌گذار و بخش‌های اجرایی استفاده نمی‌شود. این مشکل از کاربردی نبودن پژوهش‌ها است و یا مسئولین اعتقادی به استفاده از این یافته‌ها ندارند؟»، گفت: هر دو این دیدگاه‌ها درست است. فردی که می‌خواهد پژوهش کند، باید موضوع پژوهش را متناسب با نیاز جامعه انتخاب کند. یعنی از ابتدا بداند که جامعه به این پژوهش نیاز دارد.

وی ادامه داد: همچنین وقتی پژوهش انجام ‌شد، پژوهشگر باید نتایج حاصل از پژوهش را ببرد به کسی که باید از آن استفاده کند و مخاطب آن است، ارائه دهد. پژوهشگران همیشه فکر می‌کنند، اگر یک تحقیقی انجام دادند و تمام شد، کاربر باید سراغشان بیاید؛ ولی در دنیا این برعکس است. در دنیا تولیدکننده علم و فناور است که نتیجه کار خودش را به کاربران ارائه می‌کند.

پناهی با بیان این‌که سیاست‌گذاران معمولاً به دنبال این هستند که سیاست‌گذاری انجام دهند تا تولید برایشان ارزان و در دسترس و مقرون به صرفه باشد، گفت: فاصله پژوهشگران ما از کاربران زیاد شده است. ما در معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت به دنبال این هستیم که فاصله بین تولید و ایده و کاربر را با مراکز نوآوری، پارک‌های علم و فناوری و شرکت‌های دانش‌بنیان پر کنیم تا بین دانشکده‌ها و صنایع فاصله ایجاد نشود.

انتهای پیام