مدیر قطب علمی فردوسی و شاهنامه که به عنوان ناظر محتوایی کتاب فهرست توصیفی تحلیلی مقالات مربوط به فردوسی و شاهنامه فعالیت کرده، در نشست معرفی این کتاب که دیروز ۲۲ آذر، با حضور جمعی از دانشجویان در قطب علمی شاهنامه و فردوسی در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: شاید خیلی بهتر بود اگر سالها پیش این کتاب چاپ میشد. در خصوص کار دکتر حسنلی، مدیر مرکز حافظشناسی اتفاقا مورد نظر کتاب بوده است و ما جلساتی را در شیراز در حضور او داشتهایم. نکته دیگر اینکه مقالات ایرج افشار، پژوهشگر بستر خاصی داشته است که ما از آن خارج نشدهایم، چون به آنچه که افشار میگوید چیزی اضافه نکردیم. جلد اول مقالات در دهه ۳۰ منتشر شده است و ایرج افشار هم تا مقالهای را نمیدید درباره آن سخن نمیگفت و حتی گاهی خبرنامههای خراسانشناسی را از من میخواست.
وی افزود: ما در چاپ این کتاب مقید بودیم که مقالات را ببینیم و خیلی از مجلات هم در دسترس نبود و به سختی پیدا میشد. در حوزه اسطورهشناسی نیز مقالههای کمی موجود بود. چون این مسئله تازه است ما فهرست مقالات اسطورهشناسی کمی داریم و آنچه که هم وجود دارد ذیل شاهنامه است.
یاحقی در خصوص تفکر ایدئولوژیک حاکم در گذشته بیان کرد: یک تفکر ایدئولوژیک حاکم بود و آنها اساطیر اولین را نمیپسندیدند؛ زمانی که کلاسهای درس فرهنگ و زبانهای باستانی تعطیل شد.
مدیر قطب علمی فردوسی و شاهنامه بیان کرد: این کتابی که اکنون ما منتشر کردهایم ادغام ۲ رساله است و مقالاتی در این کتاب معرفی شدهاند که در فهرست مقالات ایرج افشار آمده است. این به این معنا نیست که تنها همین مقالات در این دوره درباره فردوسی چاپ شده است و چه بسا مقالات خوبی که در نشریات و روزنامهها چاپ شده است که در فهرست مقالات افشار نیست، بنابراین این کار هرگز نمیتواند شمول داشته باشد.
وی در خصوص کپی برخی مقالات از یکدیگر و سرقت ادبی تصریح کرد: در این کتاب ما سعی کردهایم سرقتهای ادبی و رابطه مقالات با یکدیگر را مشخص کنیم. بسیاری از حرفهای بنیادین را میتوان در همین مقالات پیدا کرد. زحمات مرحوم مینوی و تقیزاده نیز به قوت خود باقیست و هیچکس نتوانسته بالای حرف آنها حرف بزند.
یاحقی به کلیدواژه مقالات اشاره کرد و گفت: ما سعی کردهایم برای این کتاب یک فهرست کلیدواژه درست کنیم و در آن بگوییم هر مبحثی در کدام مقاله بحث شده است.
کتاب فهرست توصیفی تحلیلی مقالات مربوط به فردوسی و شاهنامه به همت زهرا سید یزدی و مرضیه خافی تحت نظر دکتر محمد جعفر یاحقی به چاپ رسید و از آغاز فرایند مقالهنویسی فارسی در سال ۱۲۹۴ شمسی در ایران تا سال ۱۳۸۰ در خصوص شاهنامه در آن ذکر شده است.
انتهای پیام
نظرات