لیلا میرزایی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: آناغالیس گیاهی علفی، یک ساله یا دو ساله با ساقه منشعب بوده که در مناطق مختلفی در کشور مانند لرستان رویش دارد.

وی ادامه داد: این گیاه به صورت علف هرز در حاشیه مزارع و مناطق نسبتا مرطوب رویش دارد.

میرزایی عنوان کرد: این گیاه به طور سنتی در کشور اسپانیا برای اهداف پوستی و درمان زخم‌ها به کار می‌رود و دارای خاصیت ضد فساد و ضد میکروبی است.

میرزایی با اشاره به این‌که این گیاه دارای اثری خلط آور و ادرار آور بوده و به همین منظور در بیماری‌های سینه و دستگاه دفع ادرار به کار گرفته می شود، تصریح کرد: برای مصارف دارویی گیاه گلدار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این کارشناس گیاهان دارویی عنوان کرد: آناغالیس خلط آور، کاهش دهنده عرق، آرامش بخش، محرک و مسکن دردهای عصبی است.

وی ادامه داد: این گیاه در مواردی مانند یرقان، بواسیر، تب یونجه، التهاب کلیه، ناراحتی‌های کبدی و سنگ‌های مجاری ادراری مورد مصرف است.

میرزایی تصریح کرد: در مصارف خارجی از گیاه آناغالیس برای درمان خارش، عفونت‌های قارچی و التهاب پوست استفاده می‌شود.

این کارشناس گیاهان دارویی با اشاره به این‌که اندام‌های هوایی گیاه آناغالیس نیز مورد استفاده درمانی قرار گرفته می‌شود، ادامه داد: این گیاه برای درمان دردهای کلیوی، درمان بیماری صرع و التهاب‌های روماتیسمی و نقرس نیز کاربرد دارد.

وی تصریح کرد: این گیاه در مصارف خارجی نیز برای درمان زخم‌های چرکی، زخم‌ها و مارگزیدگی از این گیاه استفاده می‌شود.

انتهای پیام