چهل اختران محله‌ای نام آشنا برای قمی‌ها است که به دلیل وجود بارگاه چهل تن از نوادگان پیامبر اسلام (ص) به این نام شهرت یافته است.

اما در کنار آرامگاه این نوادگان پیامبر اسلام (ص)، امام‌زاده‌ای مدفون شده است که به نقل برخی روایت به قدر زیباروی بوده است که برای پنهان ساختن این زیبایی کمتر در انظار عـمومی حضور پیدا می کرده و اغلب روبند (برقع) بر چهره می‌بسته است به همین خاطر به موسی مبرقع شهرت یافته است.

به گزارش ایسنا، موسی مبرقع فرزند بلا فصل امام جواد (ع) و برادر امام هادی (ع) است که در سن شش سالگی پدرش را از دست می‌دهد و تحت تعلیم برادر یعنی امام هادی (ع) قرار می‌گیرد.

علامه کلینی در الکافی روایتی را نقل می‌کند که امام جواد (ع) قبل از شهادتشان طبق وصیت نامه‌ای در روز یک شنبه سوم ذی حجه سال ۲۲۰ هجری قمری، فرزندشان موسی مبرقع را پس از رسیدن به سن بلوغ، بدون شخص ناظر، متولی موقوفات و صدقاتشان قرار دادند.

بنابر تصریح امام جواد (ع) در این وصیت نامه، حضرت موسی مبرقع به طور مستقل حتی بدون مشارکت برادر بزرگوارشان امام هادی (ع) متولی بخشی از موقوفات امام جواد گردید که این امر نشان از مقام عدالت، امانتداری، دین داری و کیاست جناب موسی مبرقع در نزد امام جواد (ع) دارد.

موسی مبرقع به علت شرایط سیاسی و اجتماعی که در عراق وجود داشت در سال ۲۵۶ هجری تصمیم می‌گیرند به قم که در آن زمان مآمن و پناهگاه علویان بود مهاجرت کنند.

ایشان به صورت ناشناس و صورتی پوشانده شده، وارد قم شدند به همین‌ خاطر بزرگان عرب قم در ابتدا ایشان را نشناختند و به او نامه نوشتند که باید از قم برود.

پس از آن موسی مبرقع از قم به شهر کاشان مهاجرت کرد؛ در آن جا احمد بن عبدالعزیز بن دلف عجلی به او خوش آمد و خیر مقدم گفت، لباس‌های فاخر و گران‌بها بر وی پوشاند و ایشان نیز در آن جا ساکن شدند.

پس از مدتی بزرگان و روسای طوایف عرب شهر قم؛ نسبت به موسی مبرقع شناخت پیدا کردند به شهر کاشان رفتند و از وی عذرخواهی و برای حضور در شهر قم از او دعوت کردند که البته با اصرار فراوان آنان در نهایت پذیرفت و سپس در میان استقبال با شکوه قمی‌ها وارد این شهر شد.

بنا بر روایات نقل شده ایشان در چهارشنبه ۲۲ ربیع الثّانی سال ۲۹۶ از دنیا می رود و در منزلی که سکونت می کرده (مزار کنونی ایشان) به خاک سپرده می شود.

حضور موسی مبرقع در قم سبب شد که تعدادی از خاندان و نزدیکان شان هم به مرور زمان به قم سفر کرده و بعد از فوت آن‌ها پیکرهای مطهرشان در نزدیکی ایشان به خاک سپرده شود و به همین دلیل نام این مکان به چهل اختران معروف شد؛ زیرا بنا به گزارش‌های تاریخی ۴۰ زن، ۴۰ مرد و ۲۵ کودک و در مجموع ۱۰۵ نفر دفن شده‌اند.

بنای اولیه گنبد از آثار قبل از دوره صفویه است که به مرور زمان دچار آسیب شده بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی گنبد احداثی جدید به شکل عرقچین و با ارتفاع تقریبی ۹ متر شکل گرفت.

بقعه منسوب به "موسی مبرقع" در ضلع شرقی صحن چهل اختران واقع است و کتیبه‌ای به خط نستعلیق سفید بر کاشی خشتی مشتمل بر ابیاتی افزوده شده که نگارنده آن "میرزا عباس قلی" متولی مقبره "مستوفی‌الممالک" است.

انتهای پیام