به گزارش ایسنا، مجمع انتخابات کمیته ملی پارالمپیک ۲۲ آذر برگزار می‌شود و ۲۱ نامزد برای تصدی پست ریاست، نایب رییس، بازرس، خزانه دار و هیات اجرایی ثبت نام کردند. در بین ثبت نام کنندگان نام محمد پولادگر، معاون توسعه ورزش حرفه‌ای و قهرمانی وزارت ورزش و جوانان برای تصدی پست ریاست و نایب رییس مردان کمیته ملی پارالمپیک و مریم کاظمی پور، معاون توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان برای تصدی پست نایب رییس بانوان کمیته ملی پارالمپیک به چشم می خورد.

۱۸ دی ماه سال گذشته بود که پولادگر از سوی وزیر ورزش و جوانان به عنوان معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه منصوب شد و در حکم ابلاغی حمید سجادی به پولادگر آمده بود؛ با توجه ویژه به قانوان اهداف و وظایف وزارت متبوع، در رعایت اصول "عدالت محوری"، "انقلابی‌گری"، "مردم‌داری"، "پاکدستی و فسادستیزی" و "قانون‌مداری" دولت سیزدهم در سازماندهی امور فدراسیون‌ها، هیات های ورزشی و باشگاه های ورزشی موجبات ارتقاع سطح کمی و کیفی فعالیت های ورزشکاران، مربیان و خصوصا قهرمانان را در عرصه های ملی، آسیایی و جهانی را فراهم کنید.

حال سوال پیش آمده این است که پولادگر طی حدود ۱۰ ماه گذشته چه میزان از اهداف تبیین شده از سوی وزیر ورزش و جوانان توسط معاون این وزارتخانه محقق شده است که حالا سودای ریاست کمیته ملی پارالمپیک را در سر دارد؟

بر کسی پوشیده نیست که معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش و جوانان یکی از پر مشغله‌ترین و حساس‌ترین جایگاه‌های مدیریتی در ورزش ایران است که همواره با مسائل و چالش‌های بسیار زیادی روبرو بوده است، از رسیدگی به امور فدراسیون های المپیکی گرفته تا تیم های پرطرفداری نظیر استقلال و پرسپولیس و تیم های ملی...

موضوع دیگر اینکه با توجه به مشغله بسیار زیاد معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش و جوانان آیا بهتر نیست که پولادگر از معاونت این وزارتخانه استعفا دهد و تمرکز خود را برای حضور در کمیته پارالمپیک اختصاص دهد یا اینکه قید ریاست کمیته ملی پارالمپیک را بزند و در سمت فعلی‌اش به بهترین نحو فعالیت کند؟ آیا پولادگر تمام وقت خود را تا ۲۲ آذرماه سال جاری به حوزه قهرمانی ورزش کشور اختصاص می‌دهد یا رایزنی برای تصدی پست ریاست کمیته ملی پارالمپیک جزء جدانشدنی برنامه های او خواهد بود؟

این در حالی است که ۱۱ فدراسیون ورزشی رئیس ندارند و برخی آنها ماه‌هاست که بلاتکلیف مانده‌اند. در این وضعیت خاص به نظر می‌رسد بهتر است معاونت قهرمانی تمام وقت خود را به سروسامان دادن به فدراسیون‌ها معطوف کند و یا کلا مسیر خود را به سمت پارالمپیک عوض کند.

در سوی دیگر نیز مریم کاظمی پور، معاون توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان به عنوان یکی از حساس‌ترین معاونت های وزارت ورزش و جوانان برای تصدی پست نایب رییس بانوان کمیته ملی پارالمپیک اقدام کرده است. کاظمی پور نیز از ۷ دی ماه سال گذشته از سوی سجادی به عنوان معاون در حوزه بانوان کار خود را آغاز کرد و حال پس از گذشت بیش از ۱۰ ماه وی نیز قصد حضور در پست نایب رییسی بانوان کمیته ملی پارالمپیک را دارد.

در حکم وزیر ورزش و جوانان برای کاظمی پور نیز آمده بود: انتظار است ضمن توجه به قوانین و مقررات مربوطه و بهره‌گیری از نظرات صاحب نظران و دست‌اندرکاران در زمینه برنامه‌ریزی جهت عمومی کردن و نهادینه کردن ورزش در بین خانواده‌ها و بانوان کشور، حضور عزتمند بانوان در صحنه‌های بین‌المللی با رویکرد عفاف و حجاب و نمایش توانمندی‌های زنان ایرانی در فرهنگ غنی و پویای اسلامی و توجه به سیاست‌های دولت مردمی و انقلابی سیزدهم در راستای افزایش سهم بانوان در ورزش کشور تلاش کنید.

حال سوال این است که طی بیش از ۱۰ ماه گذشته چه میزان از اهداف خواسته شده از سوی وزیر ورزش و جوانان محقق شده که کاظمی‌پور تصمیم گرفته به جای فعالیت در سمت معاون توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان برای تصدی پست نایب رییس بانوان کمیته ملی پارالمپیک اقدام کند؟

این در حالی است که ورزش بانوان در برخی رشته‌ها با مشکلات حل نشده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند. در فوتبال، نایب رئیس بانوان این فدراسیون درگیر پرونده قضایی است و در فدراسیون حضور ندارد که به تبع آن تیم ملی فوتسال زنان تعطیل است. زنان آلیش کار بارها نسبت به کم‌توجهی‌ها معترض بودند. همچنین برای اخذ مجوز برای حضور زنان در مسابقات بین‌المللی ژیمناستیک اقدامی عملی نشده و سازوکار حضور زنان در رشته بوکس هم تعیین تکلیف نشده تا همچنان شاهد فعالیت‌های زیرزمینی در این رشته و برخی رشته های رزمی باشیم. در بدنسازی زنان نیز فعالیتهای بادی فیزیک و بادی بیلدینگ ممنوع اعلام شد و قرار بود فعالیتهای زنان در مچ‌اندازی، پاورلیفتینگ و فیتنس چلنج بررسی شود اما همچنان نتیجه‌ای در بر نداشته است.

دیگر نکته مهم اینکه اساسا برنامه زمان بندی حضور پولادگر و پورکاظمی در وزارت ورزش و جوانان چند ماهه بوده است که آن ها پس از گذشت حدود ۱۰ ماه، تصمیم گرفته اند قید ادامه فعالیت در وزارت ورزش و جوانان را بزنند و در کمیته ملی پارالمپیک کار خود را دنبال کنند؟ اگر هم تصمیم دارند در هر دو پست فعالیت کنند و در واقع دو هندوانه را با یک دست بلند کنند که اساسا این کار جای سوال دارد و به آن ایراد اساسی وارد است.

انتهای پیام