به گزارش ایسنا، تیم ملی فوتبال ایران به زودی ششمین حضور خود در جام‌های جهانی را تجربه خواهد کرد و این بار به جای سفرهای طولانی مدت به جنوب آمریکا یا شمال اروپا، قرار است یه ساحل خلیج فارس برود؛ جایی که فقط با سفری دو ساعتی به وسیله هواپیما می‌توان به دوحه رسید.

تجربه حضور ایران در جام‌های جهانی ۱۹۷۸، ۱۹۹۸، ۲۰۰۶، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ منجر به رقم خوردن دیدارهایی خاطره انگیزه برای ایرانی‌ها شده است. تیم ملی در این سال‌ها در ورزشگاه‌هایی به میدان رفته که برخی به طور کامل تغییر شکل یافته‌اند و نشانی از شکل و ظاهر اولیه خود ندارند. برخی از این ورزشگاه‌ها بیش از ۱۰۰ سال قبل ساخته شده و برای جام‌جهانی به صورت کامل تخریب و بازسازی شدند.

در این گزارش با تیم‌ملی به کشورهای آرژانتین، برزیل، فرانسه، آلمان و روسیه می‌رویم و ۱۴ شهر و ورزشگاه مختلف را از زیر نظر می‌گذرانیم:

جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین

تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین سه دیدار در مرحله گروهی مقابل هلند، اسکاتلند و پرو برگزار کرد که یک دیدار در شهر «مندوزا» و دو بازی در شهر «کوردوبا» برگزار کرد و به یک تساوی و دو شکست دست یافت.

ایران صفر – هلند ۳/ آرژانتین، مندوزا

نخستین بازی تیم ملی ایران مقابل هلند در ورزشگاه «مالویناس آرژانتیناس» در شهر مندوزا برگزار شد که با شکست سنگین شاگردان حشمت مهاجرانی همراه بود.

این استادیوم توسط رافائل وینولی اروگوئه ای طراحی و ساخت آن در سال ۱۹۷۶ آغاز شد. نام اصلی آن "Estadio Ciudad de Mendoza" بود که در ۱۴ مه ۱۹۷۸ با یک بازی دوستانه بین یک تیم افتتاح شد. در طول جام جهانی ۱۹۷۸، این ورزشگاه میزبان شش بازی جام جهانی از جمله سه بازی دور اول و سه بازی در مرحله دوم بود.

پس از جنگ فالکلند در سال ۱۹۸۲، نام استادیوم به "Estadio Malvinas Argentinas" تغییر یافت. نام جدید منعکس کننده ادعای حاکمیت آرژانتین بر جزایر فالکلند (به اسپانیایی Islas Malvinas) است. این ورزشگاه برای کوپا آمه ریکا ۲۰۱۱ که در آرژانتین برگزار شد، بازسازی شد.

ایران یک – اسکاتلند/ ایران یک - پرو ۴/ آرژانتین، کوردبا

تیم ملی ایران دو بازی باقی مانده خود در جام جهانی مقابل اسکاتلند و پرو را در شهر کوردوبا و در ورزشگاه «ماریو آلبرتو کمپس» برگزار کرد و یک تساوی ارزشمند مقابل اسکاتلند و یک شکست سنگین مقابل پرو را متحمل شد.

استادیوم «ماریو آلبرتو کمپس» که قبلاً با نام مشهور استادیو «شاتو کارراس» شناخته می‌شد، در محله شاتو کارراس کوردوبا، آرژانتین است. این استادیوم در سال ۱۹۷۶ برای جام جهانی ۱۹۷۸ با ظرفیت ۳۷۸۵۱ تماشاگر ساخته شد. برخی از دیدارهای خانگی تیم ملی فوتبال آرژانتین نیز در اینجا برگزار می‌شود.

در طول سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱، استادیوم مراحل بازسازی را طی کرد و ضمن ایجاد سقف، ظرفیت به ۵۷۰۰۰ افزایش یافت و به سومین استادیوم بزرگ آرژانتین تبدیل شد و در شروع کوپا آمه‌ریکا ۲۰۱۱ افتتاح شد.  در اکتبر سال ۲۰۱۰ این نام به افتخار ماریو کمپس، بازیکن سابق تیم ملی آرژانتین و بهترین گلزن جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ که اهل کوردوبا بود، تغییر یافت.

جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه

دومین حضور ایران در جام‌های جهانی بعد از ۲۰ سال در فرانسه رقم می‌خورد. شاگردان جلال طالبی در سه دیدار مرحله گروهی مقابل یوگسلاوی، اسکاتلند و آلمان در سه شهر کاملا متفاوت و این بار در قاره اروپا به میدان می‌روند که نتایج تیم ملی نسبت به دوره گذشته بهبود می‌یابد.

ایران صفر - یوگسلاوی یک/ فرانسه، سنت اتین

شاگردان جلال طالبی در نخستین دیدار خود در جام جهانی مقابل یوگسلاوی قرار گرفتند. این دیدار در شهر سنت‌اتین و ورزشگاه «جفری گویچارد» به میدان رفتند که سنیشا ولاهوویچ از روی ضربه کاشته منجر به برتری یوگسلاوی شد. این ورزشگاه در طول جام جهانی میزبان ۶ دیدار از جمله تقابل آرژانتین و انگلیس بود که با برد آلبی سلسته در ضربات پنالتی تمام شد.

«Stade Geoffroy-Guichard» یک استادیوم چند منظوره در سنت اتین (در جنوب فرانسه) است که بنای اولیه آن در سال ۱۹۳۰ ریخته شد و ورزشگاه با ظرفیت ۱۸۰۰ نفر به مرحله بهره‌برداری رسید. به مرور زمان، این ورزشگاه توسعه یافت و به یک ورزشگاه حرفه‌ای و امروزی تبدیل شد که برای تورنمنت‌هایی مانند یورو ۱۹۸۴ و ۲۰۱۶، جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ و جام کنفدراسیون های فیفا ۲۰۰۳ استفاده شده است. ظرفیت این ورزشگاه در هنگام برگزاری جام جهانی ۳۶ هزار نفر بود که از زمان بازسازی در سال ۲۰۱۱، ۴۲۰۰۰ تماشاگر را در خود جای می‌دهد.

ایران ۲ - آمریکا یک/ فرانسه، لیون

در روز ۳۱ خرداد ۱۳۷۷ و در ورزشگاه «ژرلان» شهر لیون تیم ملی توانست نخسین پیروزی خود در مسابقات جام جهانی را به دست آورد. ایران با نتیجه ۱–۲ تیم ملی آمریکا را مغلوب کرد. برای تیم ملی حمید استیلی و مهدی مهدوی‌کیا گل زدند. استیلی بعد از به ثمر رساندن گلش از شدت خوشحالی گریه کرد و این گل بعدها گل قرن نامیده شد.این بازی به دلیل روابط ویژه ایران و آمریکا از نظر سیاسی بسیار حساس شد و حتی از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا سیاسی‌ترین بازی جام جهانی نام گرفت.

در سال ۱۹۱۰، شهردار لیون، ادوارد هریوت، ایده توسعه و ساخت یک استادیوم ورزشی با یک پیست دو و میدانی در این شهر را مطرح کرد. در سال تونی گارنیر، معمار محلی، ساخت آن را به عهده گرفت و در سال ۱۹۱۴ ساخت‌وساز ورزشگاه آغاز شد. با این حال، به دلیل جنگ جهانی اول، ساخت و ساز به طور موقت متوقف شد، اما پس از پایان جنگ در سال ۱۹۱۹ با کمک تعداد زیادی از اسرای آلمانی از سر گرفته شد. در سال ۱۹۲۶، Stade de Gerland توسط Herriot افتتاح شد.

این استادیوم که بیش از صد سال از عمر آن می‌گذرد، چندین مرتبه مورد بازسازی قرار گرفته و دارای ظرفیت ۳۵۰۰۰ صندلی است. ورزشگاه ژرلان توسط باشگاه فوتبال المپیک لیون استفاده می‌شد که در سال ۲۰۱۶ تیم لیون راهی ورزشگاه جدید خود شد. ورزشگاه ژرلان میزبان مسابقات جام جهانی راگبی ۱۹۵۴ و ۱۹۷۲، یورو ۱۹۸۴، جام جهانی ۱۹۹۸ و جام جهانی راگبی ۲۰۰۷ بوده است. شش دیدار از جام جهانی ۱۹۹۸ در این ورزشگاه برگزار شد که از این بین می توان به دیدار آلمان و کرواسی در یک چهارم نهایی جام جهانی اشاره کرد.

ایران صفر - آلمان/ فرانسه، مون‌پلیه

سومین و آخرین بازی ایران در برابر آلمان و در شهر مون‌پلیه (بندری در جنوب فرانسه) و در ورزشگاه موسون برگزار شد و با نتیجه ۰–۲ به سود آلمان خاتمه یافت. گل‌های آلمان را الیور بیرهوف در دقیقه ۵۰ و یورگن کلینزمن در دقیقه ۵۸ به ثمر رساندند.بدین ترتیب ایران با دو گل زده و چهار گل خورده و یک برد و دو باخت به دومین حضورش در جام جهانی پایان داد.

استادیوم نام خود را از رودخانه همسایه Mosson گرفته و محل دیدارهای خانگی تیم مون‌پلیه در لیگ ۱ فرانسه است. این ورزشگاه دارای ظرفیت ۳۲۹۰۰ نفری است. ورزشگاه موسون در سال ۱۹۷۲ ساخته شد و ۱۶۰۰۰ نفر ظرفیت داشت اما در سال ۱۹۹۷ به طور کامل بازسازی شد تا میزبان ۶ بازی جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ باشد. همچنین به عنوان مکانی برای مسابقات مرحله گروهی در جام جهانی راگبی ۲۰۰۷ استفاده می شد و یکی از ۹ مکان مورد استفاده در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ بود.

جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان

ایران یک - مکزیک ۳/ آلمان، نورنبرگ

ایران بازی نخست خود در این رقابت‌ها را ۲۱ خرداد (۱۱ ژوئن) در ورزشگاه مکث مورلوک نورنبرگ در حضور ۴۱۰۰۰ تماشاگر و برابر مکزیک برگزار کرد. ایران در نیمه اول بازی خوبی به نمایش گذاشت. نیمه دوم مکزیک سه تعویض انجام داد، و ایران دیگر نتوانست کاری از پیش ببرد. در پایان ایران با نتیجه ۳–۱ بازی را واگذار کرد. تک گل ایران را گل‌محمدی به ثمر رساند.

استادیوم مکث مورلون در سال ۱۹۲۸ افتتاح شد و از سال ۱۹۶۶ تبدیل به ورزشگاه خانگی تیم نورنبرگ شد. در طول بازی‌های المپیک  ۱۹۷۲، میزبان شش مسابقه فوتبال بود. همچنین این استادیوم میزبان پنج بازی از جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ بود، از جمله بازی معروف بین پرتغال و هلند، که در نتیجه به نبرد نورنبرگ معروف شد. ورزشگاه مکس مورلوک سه بار بازسازی شده است، ابتدا از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱، و سپس دوباره در سال ۲۰۰۲، تا به موقع برای جام کنفدراسیون‌های فیفا ۲۰۰۵ و جام جهانی ۲۰۰۶ آماده شود. آخرین بازسازی ۵۶.۲ میلیون یورو هزینه داشت که بین شهر نورنبرگ، ایالت باواریا و انجمن ساختمانی که استادیوم را مدیریت می کرد تقسیم شد. در تابستان ۲۰۱۲، ظرفیت به ۵۰۰۰۰ افزایش یافت.

ورزشگاه مذکور نام‌های مختلفی را به خود دیده است. تا سال ۱۹۴۵ به عنوان استادیوم «شهری» شناخته می شد، در سال ۱۹۴۵ به عنوان استادیوم «پیروزی» تغییر نام داد. در فاصله سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۹۱ به نام «فرانکن» نامیده شد. در ۱۴ مارس ۲۰۰۶، پس از یک قرارداد حمایت مالی با بانک آلمانی DZ Bank، این ورزشگاه برای مدت پنج سال به easyCredit تغییر نام داد اما الین مساله به مذاق هواداران نورنبرگ خوش نیامد.  بسیاری از هواداراننوربنگ به رهبری اوتلراهای این تیم در ۱ آوریل ۲۰۰۶ تظاهراتی علیه این نام برگزار کردند و به طور نمادین به افتخار یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه، نام ورزشگاه را به نام فعلی خود (مکس مورلوک) تغییر دادند. در ۱۴ فوریه ۲۰۱۳، پس از یک قرارداد اسپانسری این ورزشگاه به عنوان «گروندیگ» نامیده شد. در جولای ۲۰۱۶، پس از اینکه شهر نورنبرگ نتوانست اسپانسر جدیدی پیدا کند، نام ورزشگاه به استادیوم نورنبرگ تغییر کرد. از ۱ ژوئیه ۲۰۱۷، نام ورزشگاه رسماً به مکس مورلوک تبدیل شد. در جولای ۲۰۱۶، پس از اینکه شهر نورنبرگ نتوانست اسپانسر جدیدی پیدا کند، نام ورزشگاه به استادیوم نورنبرگ تغییر کرد.[۳] از ۱ ژوئیه ۲۰۱۷، نام ورزشگاه رسماً به Max-Morlock-Stadion تبدیل شد.

از آغاز سال ۱۹۳۳، ناسیونال سوسیالیست ها شروع به استفاده از استادیوم به عنوان منطقه راهپیمایی برای جوانان هیتلری کردند. یکی از بزرگترین رویدادهای سازماندهی شده توسط بدنه ورزشی نازی، از ۲۳ تا ۲۹ ژوئیه ۱۹۳۴ در این استادیوم برگزار شد. پس از سال ۱۹۶۳، ورزشگاه چندین بار بازسازی شد تا بتواند شرایط لازم برای فوتبال در بوندسلیگا را برآورده کند.

ایران صفر - پرتغال ۲/ آلمان، فرانکفورت

در بازی دوم برابر پرتغال نیز ایران در نیمه نخست خوب ظاهر شد، اما در نیمه دوم باز هم نمایش ضعیفی ارائه داد و در پایان با نتیجه ۲–۰ این بازی را نیز باخت. بازی با پرتغال در فرانکفورت روز ۲۷ خرداد و در حضور ۴۸۰۰۰ تماشاگر در ورزشگاه «کامرز بانک» برگزار شد.

استادیوم «والت» که در حال حاضر به عنوان «دویچه بانک» نامیده می‌شود، قبلا به عنوان «کامرز بانک» شناخته می شود، یک استادیوم ورزشی با سقف جمع شونده در فرانکفورت است. این ورزشگاه محل دیدارهای خانگی اینتراخت فرانکفورت است که در سال ۱۹۲۵ افتتاح شد. از آن زمان تاکنون ورزشگاه چندین بار بازسازی شده است. آخرین مرحله از بازسازی این ورزشگاه برای جام کنفدراسیون های فیفا ۲۰۰۵ و جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ انجام شد. این ورزشگاه با ظرفیت ۵۱۵۰۰ تماشاگر برای مسابقات لیگ و ۴۸۵۰۰ تماشاگر برای فوتبال آمریکایی و مسابقات بین المللی در بین ده استادیوم بزرگ فوتبال آلمان قرار دارد. این ورزشگاه یکی از ۹ محل برگزاری جام جهانی فوتبال زنان در سال ۲۰۱۱ بود و میزبان چهار مسابقه از جمله فینال بود.

این استادیوم میزبان مسابقات قهرمانی بوکس سنگین وزن بین محمد علی و کارل میلدنبرگر در ۱۰ سپتامبر ۱۹۶۶ بود که علی با ناک اوت در راند دوازدهم در مقابل ۲۲۰۰۰ تماشاگر به پیروزی رسید. از دیدارهای مهم جام جهانی باید به دیدار فرانسه و برزیل اشاره کرد که با پیروزی خروس‌ها به پایان رسید.

ایران یک - آنگولا یک/ آلمان، لایپزیگ

بازی سوم ایران روز ۳۱ خرداد در لایپزیگ در حضور ۳۸۰۰۰ تماشاگر مقابل آنگولا انجام شد. در این بازی نیز ایران مقابل حریفی که نخستین حضور خود را در جام جهانی تجربه می‌کرد با نتیجه ۱–۱ متوقف شد. تنها گل ایران را سهراب بختیاری‌زاده به ثمر رساند. با این تساوی ایران تنها یک امتیاز کسب کرد و از راه‌یابی به دور بعد بازماند.

Zentralstadion (ردبول آره‌نا کنونی) تنها استادیوم در آلمان شرقی سابق بود که میزبان چهار مسابقه گروهی و یک بازی مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ بود.  «ردبول آرنا» بزرگترین استادیوم فوتبال در آلمان شرقی سابق است. این ورزشگاه در سال ۲۰۰۴ بعد از تخریب و ساخت دوباره افتتاح شد. اولین بار ورزشگاه Zentral (نام سابق ورزشگاه) در سال ۱۹۵۶ ساخته شده بود که در آن زمان یکی از بزرگترین استادیوم های اروپا بود که می‌توانست ۱۰۰۰۰۰ تماشاگر را در خود جای دهد. تیم‌های مختلف فوتبال لایپزیگ از این مکان به عنوان استادیوم خانگی استفاده کردند، با این حال، در طول سال ها از کار افتاد و هزینه های زیادی برای نگهداری از شهر داشت. در سال ۱۹۹۷، شهر لایپزیگ تصمیم گرفت یک استادیوم جدید در داخل استادیوم قدیمی بسازد. ساخت استادیوم جدید از دسامبر ۲۰۰۰ تا مارس ۲۰۰۴ انجام شد.

در ژوئیه ۲۰۰۹، تولید کننده نوشیدنی انرژی زا Red Bull تیمی را در شهر لایپزیگ خریداری کرد و نام تیم را RasenBallsport لایپزیگ (به اختصار RB Leipzig) نامید. از همان ابتدا، ورزشگاه Zentralstadion به "ردبول آرنا" تغییر نام یافت. در اکتبر ۲۰۱۵، گسترش ردبول آرنا دوباره در دستور کار قرار گرفت. برنامه های جدیدی برای گسترش استادیوم به ۵۷۰۰۰ صندلی انجام شد.

جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل

تیم ملی ایران در چهارمین حضور خود در جام های جهانی حضور از حیث نتیجه‌گیری عملکرد خوبی نداشت اما بازی‌های به یاد ماندنی را در برابر آرژانتین و نیجریه انجام داد که جام جهانی برزیل را از اذهان ثبت کرده است.

ایران صفر - نیجریه صفر/ برزیل، کوریتیبا

دیدار دو تیم ایران و نیجریه از ساعت ۲۳:۳۰ دقیقه به وقت ایران در ورزشگاه بایکسادای شهر کوریتیبا آغاز شد و این دیدار با تساوی بدون گل به پایان رسید. این تساوی باعث شد تا تیم ملی فوتبال ایران طلسم شکنی کرده و برای اولین بار در تاریخ حضور در جام جهانی اولین دیدارش را بدون شکست پشت سر بگذارد. با اعلام سایت فیفا، دیدار تیم‌های ایران و نیجریه در صدر تدافعی‌ترین دیدارهای این جام در مرحله اول گروهی قرار گرفت.

«بایکسادا» استادیومی در کوریتیبا است که در مرکز ایالت پارانا برزیل واقع شده است. تاریخچه این ورزشگاه در اوایل قرن بیستم آغاز شد، زمانی که در سال ۱۹۱۴، خواکیم آمریکو گیمارش، رئیس آن زمان یک باشگاه فوتبال در کوریتیبا ساخت و ساز را رهبری کرد. ورزشگاه اتلتیکو ۱۰ سال بعد به وجود آمد و دارایی ها از جمله استادیوم را به ارث برد. در سال ۱۹۳۴، این ورزشگاه به خواکیم آمریکو تغییر نام داد. ساختمان قدیمی ورزشگاه پس از بازگشایی در سال ۱۹۹۴ و چند سال فعالیت، درست پس از اعلام پروژه ساخت یک سالن جدید، در ۱۹۹۷ تخریب شد. در ژوئن ۱۹۹۹، استادیوم جدید ساخته شد. با انتخاب کوریتیبا به عنوان یکی از شهرهای میزبان جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴، ورزشگاه بین سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ بازسازی شد. ظرفیت آن به ۴۲۳۷۲ صندلی افزایش یافت. این ورزشگاه محل بازی‌های خانگی باشگاه اتلتیکو پاراننسه است و اولین استادیوم سقف جمع‌شدنی بود که در آمریکای جنوبی ساخته شد. در مجموع این ورزشگاه میزبان چهار دیدار از جام جهانی بود.
 

ایران صفر - آرژانتین یک/ برزیل، بلو هوریزنته

تیم‌های آرژانتین و ایران در دومین دیدار خود در مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل در ورزشگاه مینیرائو شهر بلوهوریزنته به مصاف هم رفتند که این بازی با برتری یک بر صفر آرژانتین به پایان رسید.

مینیرائو در سال ۱۹۶۵ تاسیس شد  و از آن زمان به عنوان محل بازی‌های اتلتیکو مینیرو و کروزیرو استفاده می شود. وقتی ورزشگاه به عنوان یکی از محل‌های میزبانی از جام جهانی ۲۰۱۴ برگزیده شد، در سال ۲۰۱۲ بازسازی گسترده‌ای انجام گرفت. ورزشگاه مینیرائو در جام کنفدراسیون‌های ۲۰۱۳ و جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ به‌عنوان مکان برگزار می‌شود. همچنین میزبان برخی از مسابقات مسابقات فوتبال المپیک تابستانی ۲۰۱۶ بود.ظرفیت این ورزشگاه ۶۱۸۴۶ تماشاگر است.

تیم ملی برزیل در همین ورزشگاه با نتیجه ۷ بر یک مقابل آلمان شکست خورد و شاهد اشک‌های هزاران عاشق واقعی فوتبال بود.

ایران یک - بوسنی ۳/ برزیل، سالوادور

این بازی در ورزشگاه «ایتایپاوا آرنا فونته نوآوا» شهر سالوادور برزیل برگزار شد که با نتیجه ۳ بر یک به سود بوسنی به پایان رسید. ادین ژکو (۲۴)، میرالم پیانیچ (۵۹) و ورشایویچ (۸۳) گل‌های بوسنی را به ثمر رساندند و رضا قوچان‌نژاد هم تک گل ایران را در دقیقه ۸۲ وارد دروازه بوسنی کرد. تیم ملی فوتبال ایران درحالی به مصاف تیم بوسنی رفت که در صورت پیروزی و شکست نیجریه، می‌توانست به دور بعدی این مسابقات صعود کند.

ورزشگاه «ایتایپاوا آرنا فونته نوآوا» در سالوادور، باهیا، برزیل واقع شده و حداکثر ظرفیت آن ۴۸۰۰۰ نفر است. این استادیوم به جای استادیو فونته نووا قدیمی ساخته شد. این استادیوم برای اولین بار برای جام کنفدراسیون‌های فیفا ۲۰۱۳ و جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ ساخته شد که از جمله بازی‌های بزرگ می‌توان به برد ۵-۱ هلند در برابر اسپانیا قهرمان جهان اشاره کرد. بعد از ساخت ورزشگاه و قبل از جام جهانی در ۲۷ می ۲۰۱۳ بخشی از سقف پس از باران شدید فروریخت.

جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه

ایران یک - مراکش صفر/ روسیه، سن پترزبورگ

ایران در اولین بازی خود در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه در شهر سن پترزبورگ توانست برای اولین بار به پیروزی دست یافت. در این بازی مراکش در دقایق تلف شده بازی با یک گل به خودی شکست خورد و تیم ملی در پایان دور نخست صدرنشین بود.

استادیوم کرستوفسکی، که به دلایل حمایت مالی به عنوان گازپروم آرنا شناخته می‌شود، یک استادیوم سقفی جمع‌شونده با زمینی جمع‌شونده در بخش غربی جزیره کرستوفسکی در سن پترزبورگ، روسیه است که به عنوان محل دیدارهای خانگی زنیت محسوب می‌شود. استادیوم در محلی ساخته شد که استادیوم سابق کیروف قبل از تخریب آن در آنجا قرار داشت.ظرفیت ۵۶۱۹۶ صندلی برای جام جهانی به ۶۸۰۰۰ صندلی افزایش یافت. این ورزشگاه در سال ۲۰۱۷ برای جام کنفدراسیون‌های فیفا افتتاح شد. ورزشگاه کرستوفسکی در طول تورنمنت‌های بین المللی مهم، از جمله جام کنفدراسیون های ۲۰۱۷، جام جهانی ۲۰۱۸ و یوفا یورو ۲۰۲۰، نامیده می شود.

این ورزشگاه میزبان هفت دیدار در جام جهانی بود که از مهم‌ترین‌ها می‌توان به دیدار نیم نهایی میان فرانسه و بلژیک و دیدار رده‌بندی بین تیم‌های بلژیک و انگلیس اشاره کرد.

ایران صفر - اسپانیا یک/ روسیه، کازان

شاگردان کارلوس کی‌روش در دومین بازی خود در جام جهانی در شهر کازان شکست نزدیکی را مقابل اسپانیا متحمل شدند. ضربه دیگو کاستا به سمت دروازه ایران با برخورد به پای رضاییان اندکی منحرف شد و با فاصله از کنار دستان بیرانوند درون دروازه رفت.

کازان آره‌نا در ژوئیه ۲۰۱۳ تکمیل شد و میزبان مسابقات فوتبال، به ویژه بازی‌های خانگی روبین کازان در لیگ برتر روسیه است. این استادیوم دارای بزرگترین صفحه نمایش بیرونی در جهان است. ظرفیت آن در حدود ۴۵۳۷۹ است. استادیوم کازان برای یونیورسیاد تابستانی ۲۰۱۳ در نظر گرفته شده بود. در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸، این ورزشگاه میزبان شش مسابقه بود، از جمله مسابقاتی که سه قهرمان گذشته (آلمان، آرژانتین و برزیل) از مسابقات حذف شدند. یوفا در مارس ۲۰۲۰ اعلام کرد که این استادیوم میزبان سوپر جام یوفا ۲۰۲۳ خواهد بود، اما با توجه به واکنش یوفا به حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، این میزبانی از کازان پس گرفته شد. به گفته طراح اصلی Damon Lavelle، استادیوم پاسخی منحصر به فرد به فرهنگ و مکان محلی است.

ایران یک - پرتغال یک/ روسیه، سارانسک

تیم ملی ایران با امیدهای بسیار زیادی در سارانسک به مصاف پرتغال رفت تا با شکست دادن این تیم برای نخستین بار به دور دوم جام جهانی راه یابد اما این دیدار در نهایت با تساوی یک بر یک خاتمه یافت و حسرت فوتبال ایران برای تجربه چهار بازی در جام جهانی همچنان ادامه دارد.

موردویا آره‌نا در سارانسک، موردویا، روسیه است که برای جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ ساخته شد. این ورزشگاه گنجایش ۴۴۴۴۲ تماشاگر را دارد. طراحی استادیوم بر اساس تصویر خورشید، نماد اصلی اسطوره ها و افسانه های باستانی مردم مردوین است. پس از جام جهانی فوتبال، این استادیوم به عنوان بزرگترین مرکز ورزشی و تفریحی سارانسک و موردویا عمل می‌کند. تصمیم برای ساخت یک استادیوم جدید در سارانسک، شهری در ۲۰۰ مایلی جنوب شرقی مسکو با جمعیت ۳۳۰۰۰۰ نفر، قبل از تایید پیشنهاد روسیه برای میزبانی جام جهانی فوتبال گرفته شده بود. آرنا قرار بود بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ ساخته شود اما از آنجایی که مقررات فیفا حداقل ظرفیت ۴۵۰۰۰ نفر را تعیین می‌کند، برنامه‌های اولیه تغییر کردند و با ثبت نام سارانسک به عنوان شهر میزبان جام جهانی، افتتاحیه به تعویق افتاد.

انتهای پیام