به گزارش ایسنا، لی سانگ کی (Lee Sang ki) - بنیانگذار سازمان روزنامه نگاران آسیایی - در سخنانی در این همایش درباره اهمیت بوسان برای میزبانی اکسپوی ۲۰۳۰ گفت و به حضور روزنامه‌نگاران خارجی از کشورهای ایران، پاکستان، ویتنام، مصر، اندونزی، ویتنام و قرقیزستان اشاره و تاکید کرد که نقش روزنامه‌نگاران آسیایی در ارایه چهره بوسان به رسانه‌ ها اهمیت دارد.
او به حادثه هالووین کره اشاره کرد و گفت اکنون توجه جهان به کره جلب شده. ما باید برای افزایش امنیت برای برگزاری مراسم پرجمعیت در سال بعد آماده باشیم.

کره جنوبی (برای شهر بوسان بوسان) با کشورهای ایتالیا (برای رم)، اوکراین (برای اودسا) و عربستان سعودی (برای ریاض) برای کسب میزبانی اکسپو جامع جهانی سال ۲۰۳۰ رقابت دارند. کشور روسیه (برای مسکو) هم در این رقابت حضور داشت که چندی پیش و پس از آغاز جنگ با اوکراین، انصراف خود را برای این دوره اعلام کرد.

با توجه به اینکه ژاپن (اوزاکا) میزبان اکسپو جامع جهانی سال ۲۰۲۵ است، کسب میزبانی دور بعد برای کره‌ای‌ها طبعا از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. از این رو برنامه‌های تبلیغی خود را با فعال شدن گروه موسیقی BTS آغاز کرده بودند که با همایش خبری یادشده ادامه یافت.
کانگ چول هو (Kang Chul Ho) - رییس شورای شهر بوسان ویژه اکسپو - در این همایش بین‌المللی، بعد از خوشامدگویی به روزنامه‌نگاران، درباره اهمیت گردش اطلاعات در عصر حاضر سخن گفت و از آنان درخواست کرد تا برای پیروزی بوسان در اکسپوی ۲۰۳۰ درباره واقعیت‌ها و پیشرفت این شهر شرق کره جنوبی بنویسند.

او گفت: کره و عربستان در مناقصه کسب میزبانی رقابت جدی دارند. از شما می‌خواهیم کاری کنید که دنیا اشتیاق ما را برای اکسپوی ۲۰۳۰ بداند. بوسان در زمینه محیط زیست و فرهنگ و غذا شهر جذابی است.

از نکته‌های مهم این نشست، حضور همه اعضای کمیته برگزاری اکسپو و درخواست احترام‌آمیز آنها از روزنامه‌نگاران برای نوشتن درباره قابلیت‌های بوسان بود.
همچنین در این همایش، تعدادی از روزنامه‌نگاران از کشورهای مالزی، سریلانکا، لبنان، بحرین و… به‌صورت آنلاین درباره اکسپوی۲۰۳۰ اظهار نظر کردند.

پونه ندایی از ایران نیز به‌عنوان یکی از هفت روزنامه‌نگار خارجی شرکت‌کننده در همایش خبری اکسپوی ۲۰۳۰ در بوسان کره جنوبی درباره ارتباط‌های فرهنگی ایران و کره سخنرانی کرد.

او گفت: ما در عصر جدید جهانی زندگی می‌کنیم، عصری که هر انسانی به تنهایی در افزودن ارزش به جهان نقش دارد. در فرهنگ کهن آسیا، ارزش‌ها بیشتر در جمع جست‌وجو می‌شد اما در این عصر زندگی دیجیتال، حتی کشورهای آسیایی نگاهشان را به سمت ارزش‌های فردی سوق داده‌اند. ما در جهان چندصدایی به این حقیقت رسیده‌ایم که هر صدایی در جهان می‌تواند تاثیرگذار باشد و دنیا را تغییر دهد. در این‌باره، نقش فرهنگ و تاثیر درازمدت آن در مبادله‌های فرهنگی آشکار است. مرزها، کشورها را از هم جدا کرده‌اند و سیاست، انسان‌ها را از یکدیگر دور کرده است. حالا که آگاهی انسان به اینجا رسیده که همه موجودات جهان برای ایجاد وحدت به هم متصلند، زمان آن است که بر مفاهیم تغییرناپذیر فرهنگ و تبادل فرهنگی تمرکز کرد.
ندایی با بیان اینکه تاریخ همواره گواه زوال سیاست و بقای فرهنگ بوده است، افزود: ایران با حداقل ۷۰۰۰ سال تمدن و زبانها و اقوام گوناگون، نمونه یک کشور چندفرهنگی است. خوشبختانه هر دو کشور ایران و کره از ۱۵۰۰ سال پیش از طریق جاده ابریشم به هم متصل بوده‌اند. بازرگانان ایرانی و کره‌ای از طریق همین جاده تاریخی به مبادله کالا می پرداختند. اکنون نمونه‌هایی از آبگینه ایرانی در موزه ملی سئول نگهداری می‌شود. منظومه پارسی کوشنامه سندی دیگری از رابطه تاریخی دو کشور است. موضوع آن‌قصه عشق شاهزاده ایرانی و شاهزاده کره‌ای است. پل‌های بین ایران و کره آنقدر قوی است که نسل جوان از روی آن بتواند عبور کند.
این روزنامه‌نگار در بخش دیگری از سخنانش درباره تجربه شخصی خود گفت: سال ۲۰۰۶ بود که پشت میز تحریریه روزنامه نشسته بودم و ایمیل تاریخی زندگی‌ام‌ را دریافت کردم. من برای شرکت در همایش روزنامه‌نگاران کشورهای اسلامی به کره جنوبی دعوت شده بودم. در آن زمان کره برایم آنقدر آشنا نبود و من هم مثل بسیاری از مردم ایران با شنیدن نام کره، فورا به یاد ال جی، سامسونگ و هیوندای می‌افتادم. من به کشور شما سفر کردم و کره را کشف کردم، فرهنگ والای آن را که سرچشمه فناوری و برندهاست شناختم. بخت آن را داشتم که فرهنگ و ادبیات کره را مطالعه کنم و درباره تمدن ۵۰۰۰ هزار ساله آن بدانم. سفرنامه‌ام‌ درباره کره با عنوان "سرزمین ققنوس" در سال ۲۰۰۹ منتشر شد. تاکنون ۱۱ کتاب کره‌ای و یک کتاب صوتی از فولکلور کره در انتشاراتم منتشر کرده‌ام و در دو دهه گذشته در رویدادهای فرهنگی کره و مبادله فرهنگی شرکت کرده‌ام.
او در پایان گفت: در این سال‌ها سریال‌های کره‌ای و موزیک پاپ کره‌ای در قلب جوانان ایرانی جا باز کرده است. نوجوانانی را می‌بینیم که فقط با تماشای سریال‌ها زبان کره‌ای آموخته اند. به باور من ایران و کره صرف نظر از رابطه دیپلماتیک، پتانسیل بزرگی‌برای مبادله فرهنگی دارند. شباهت‌های فرهنگی بین ما، مثل احترام به بزرگترها و اصول معنوی عمیق، در هر دو فرهنگ وجود دارد. حتی در منابع تاریخ ادیان آمده که بودا ریشه ایرانی دارد. گرچه بر این باورم که جغرافیا فقط برای شناختن موقعیت یک پدیده است اما برای کشف ارزش‌های فرهنگی و ساختن جامعه انسانی، به شناختن بیشتر یکدیگر نیاز داریم. به باور من اکسپوی ۲۰۳۰ موقعیت مهمی برای کشورهاست تا زبان مشترکی برای مفاهمه فرهنگی پیدا کنند. امیدوارم بوسان (کره جنوبی) در مناقصه اکسپوی ۲۰۳۰ از ریاض (عربستان سعودی) پیشی بگیرد، زیرا بوسان دارای امکانات فرهنگی والایی است.

انتهای پیام