قصیدۀ «حصن حصین ولایت»

سرودۀ ژولیده نیشابوری - از دفتر «ای قلب‌ها بسوزید»

اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حق‌نما را

قدم زن به حصن حصین ولایت
که وادی امن است اهل ولا را

به ساقی مجلس بگو تا بیارد
شراباً طهورای قالوا بلا را

به موسی بن جعفر عطا کرد خالق
وجود علی بن موسی الرضا را

به مُلک جهان جلوہ‌گر شد طبیبی
که بی‌نسخه درمان کند دردها را

به صدها فرشته خدا داده فرمان
که خواندند با هم سرود رضا را

صبا از عنایت به جنّت گذر کن
بشارت بدہ خاتم الانبیا را

قدم زد به عالم امام رئوفی
که بخشد خراج جهانی گدا را

برآمد در آفاق شمس‌الشموسی
که خورشید بگرفته از او، ضیا را

به گیتی نهاده قدم دادخواهی
که گیرد ز بیدادگر داد ما را

نظر کن چو «ژولیده» بر طوف قبرش
اگر خواهی ای‌ دل ببینی خدا را

محمدحسن فرح‌بخشیان مشهور به «ژولیده نیشابوری» در سال ۱۳۲۰ در نیشابور متولد شد. به گفته خودش از ۱۲ سالگی شعر سرودن را آغاز کرد. او قبل از انقلاب به دلایل مبارزاتی حدود چهار سال در زندان بود. لقب «ژولیده» عنوانی بود که از طرف آیت‌الله طالقانی برای او به کار برده شد و او آن را به عنوان تخلص به کار برد. ژولیده در دوران جنگ ایران و عراق در جبهه حضور داشت و برخی سروده‌های حماسی او به آن دوران برمی‌گردد. از آثار این شاعر می‌توان به «چه کنم دلم می‌سوزد»، «ای قلبها بسوزید»، «ای چشمها بگریید» و... اشاره کرد.

ژولیده نیشابوری در نوزدهم مهرماه ۱۳۸۶ درگذشت.

انتهای پیام