به گزارش ایسنا، در درآمد کتاب به قلم احمد اخوت میخوانیم:« آنچه میخوانید نوزده جستار درباره نویسنده و تعطیلات است. از اینها هفت اثر ترجمه و بقیه تألیف و به قلم من است. در این کتاب، «جویس در تعطیلات»، سخن از این است که آیا نویسنده هم مانند بیشتر مردم به تعطیلات میرود یا نه، نوشتن تعطیلبردار نیست. میدانیم نوشتن کاری دشوار و پرفشار است و نویسنده کارش را معمولا به تنهایی و در تنهایی انجام میدهد و گرچه این کار بیشتر اوقات برایش لذتبخش است، نوشتن مداوم فرسوده و خستهاش میکند و به استراحت و گردش و تعطیلات نیاز دارد. نویسنده را خیلی ساده «آنکه یا آنچه چیزی را می نویسد»(فرهنگ سخن) تعریف کردهاند، کسی که کتاب، مقاله و به ویژه داستان را «به رشته تحریر در میآورد». بنابراین نوشتن با نویسنده عجین و گویی جزو ذات اوست. نوشتن (و البته خواندن) در تعطیلات با نویسنده همراه است.»
او در بخش دیگری از این مقدمه نوشته است:«بسیاری از نویسندهها به تعطیلات و سفر میروند، اما معمولا مانند جویس «قلمشان همراهشان» است. در ظاهر مسافر و در واقع نویسندهاند:« نویسنده در هیئت مسافر.» سفر با خطر همراه است و مشکلاتی دارد. بنابراین بعضی از نویسندهها بهترین راهحل مسئله خطر سفر را در حذف صورت آن میبینند. اصلا قید تعطیلات و سفر را میزنند. هنر سفر نکردن را بیاموزیم. به صورت مجازی به سفر برویم.
نویسنده به سفر رفته و در تعطیلات است. در هتل، متل، یا مسافرخانه اقامت میکند و آنجا هم مینویسد. فراواناند نویسندگان که اصلا در هتل مینویسند و به اصطلاح«هتلنویس»اند.
نویسنده به تعطیلات و سفر میرود و نه فقط در هتل و متل بلکه هرجا که پیش آید مینویسد، فرضا در قطاری که او را به تعطیلات میبرد. یعنی تعطیلیاش را در خود قطار میگذراند.»
در نوشته پشت جلد کتاب هم آمده است: «نویسنده موجودی است با دو «من»، که یک «من»اش مثل بقیه استراحت میکند و احتمالا از تعطیلیاش لذت میبرد اما «من» دومش با تفریح بیگانه و دائم مشغول نوشتن است، یا به آن فکر میکند و در تدارک اثر جدید است. او نویسنده است و ذاتش در نوشتن خلاصه میشود، همانطور که لوئی شانزدهم شاه بود و سرشتش این بود.
در این کتاب سخن از این است که آیا نویسنده هم مانند بیشتر مردم به تعطیلات میرود یا نه، نوشتن تعطیلبردار نیست.»
«جویس در تعطیلات» در ۳۱۲ صفحه با شمارگان ۵۰۰ نسخه و با قیمت ۱۵۵ هزار در نشر افق منتشر شده است.
انتهای پیام
نظرات