پریسا قدمگاهی در گفت‌وگو با ایسنا، با تأکید بر اینکه تربیت کودکان امری همه جانبه است و کودک باید از همه ابعاد تربیت و پرورش پیدا کنند نه فقط از بُعد جسمی، شناختی و ذهنی اظهار کرد: متأسفانه برخی والدین فقط به رشد جسمی کودکان تأکید دارند و برخی بر روی هوش و ابعاد شناختی، در صورتی که تربیت جنسی امری مهم است چراکه به هر حال پرسش هایی ذهن کودک را درگیر می کند.

وی با بیان اینکه با ترتیب جنسی کودکان در معرض آسیب کمتری قرار می گیرند، ادامه داد: کنجکاوی کودک در مورد مسائل جنسی امری طبیعی و عادی است به ویژه الان که دسترسی به اینترنت بیشتر و به تبع کنجکاوی کودک بیشتر شده است بنابراین والدین باید مسئولیت تربیت جنسی بچه را بپذیرند و در این زمینه حتماً آموزش ببیند و اگر سوالی پرسید بتوانند برخورد صحیحی داشته باشند و طبق اصول و چارچوب سوال را پاسخ دهند.

قدمگاهی خاطرنشان کرد: هم آگاهی ندادن به کودک آسیب‌زاست و هم آگاهی بیش از حد دادن باعث آسیب می شود به طوریکه ممکن است آگاهی بیش از حد باعث بیداری زودهنگام مسائل جنسی در کودک و حتی بلوغ زودرس شود و آگاهی ندادن هم با وجود دسترسی آزاد به فضای مجازی باعث رجوعشان به منابع نامعتبر می شود.

وی با اشاره به اینکه در هر سن تربیت جنسی متفاوت است، مطرح کرد: تریبت جنسی از بدو تولد شکل می گیرد و اینگونه نیست که بگوییم کودک خود بزرگ می شود و مسائل را می فهمد، در واقع کودک از سنی که اعضای بدن خود را می شناسد، اندام جنسی خود را هم می خواهد بشناسد به طوریکه ممکن است حتی در حین تعویض پوشک به اندام خود دست بزند که نباید روی دست بچه زد و نباید هم اجازه داد که آن قسمت را تحریک کند بلکه باید از شیوه حواس پرتی استفاده شود.

خاموشی جنسی کودکان خطرناک است

این روانشناس سن ۳ تا ۶ سالگی را اوج و بمباران سوالات جنسی کودکان دانست و تصریح کرد: هویت جنسی بچه ها در این سن شکل می گیرد به طوریکه سوالاتی از قبیل "من دخترم" یا "من پسرم"، "از کجا آمده ام"، "چگونه به دنیا آمده ام" نشانه رشد سالم اوست و اگر این سوالات را نپرسد "خاموشی جنسی" بوده که بسیار خطرناک است.

وی ادامه داد: در تربیت جنسی باید گام به گام پیش رفت به طوریکه اطلاعات بیش از حد، سوالات بیشتری را در ذهن کودک ایجاد می کند. این امر خیلی طبیعی است که دختر یا پسر ما بپرسد که چطور به دنیا آمده ام یا تفاوت بدن پدر و مادرش را متوجه شود، اصلاً لازم است که از این مسائل آگاه شود.

قدمگاهی یادآور شد: در گذشته بچه ها پشت سر هم بودند و مثلاً خواهر بزرگتر اندام جنسی برادر را در حین تعویض پوشک می دید و سوالاتش را از مادر می پرسید، اصلاً بچه ها دکتربازی را برای کنجکاوی های جنسی که داشتند، انجام می دادند اما در حال حاضر محیط برای بچه ها اینگونه نیست که فرق پسر و دختر را متوجه شوند و ممکن است از سایت ها و فضای مجازی این موضوع را بررسی کنند و مشخص نیست اطلاعات درست در اختیارشان قرار گیرد.

اسامی عجیب و غریب برای اندام جنسی انتخاب نکنید

وی با بیان اینکه لازم است بدانیم تربیت جنسی را از بدو تولد چگونه آغاز کنیم و اینکه اندام جنسی را با اسم صحیح و واقعی مثلاً "اندام خصوصی" یاد دهیم، تأکید کرد: مادران نباید اسامی عجیب و غریب برای آن ناحیه انتخاب کنند چراکه این امر باعث می شود کودکان شناخت درستی از اندام جنسی خود نداشته باشند و اگر کسی تعرض کلامی هم کند، ممکن است متوجه نشوند چه می گوید.

این روانشناس با تأکید بر اینکه سن ۳ تا ۶ سالگی بمباران سوالات کودکان است و والدین باید خوشحال باشند که قابل اعتماد برای فرزندشان هستند و اینکه چقدر خوب است سوال می پرسد و خاموشی جنسی ندارد، گفت: واکنش والدین در برابر سوالات بسیار مهم است به طوریکه نباید واکنش هیجانی خاصی نشان دهیم؛ نه عصبانی شویم و نه لبخند بزنیم. اجازه دهیم کودک سوالش را کامل بپرسد و قبل از اینکه جواب دهیم باید بدانیم در تخیلات او چه می گذارد، چه شنیده و چه دیده، بپرسیم "تو چه فکر می کنی؟ نظر تو چیست؟"

وی افزود: در ابتدا باید پاسخ کودک را در مورد سوالش بدانیم و سطح آگاهی او را بسنجیم چراکه ممکن است کودکی صحنه ای یا عکسی دیده باشد و مسائل بیشتری بداند بنابراین اگر توضیح کمتر از آگاهی ذهنش به او دهیم می فهمد دروغ می گوییم و تمام اطلاعات را نمی دهد.

چگونه پاسخ سوالات جنسی کودکان را دهیم؟

قدمگاهی ادامه داد: نباید یک دفعه پاسخ سوالات کودک را دهیم، باید با تمرکز پاسخ دهیم تا بداند پرسش او مهم است و داریم به آن فکر می کنیم و در نهایت پاسخ های بیراه ندهیم که "خدا تو را به ما داده است"، "از بیمارستان خریدیمت"، "لک لک ها تو را برای ما آوردند" چراکه در این صورت کودک اعتمادش را به شما از دست می دهد و از کانال های دیگر استفاده می کند و از دوستانش می پرسد و حتی ممکن است وب گردی کند.

این روانشناس اظهار کرد: هرگز نباید در برابر سوالات کودکان از کلمه ها و جملاتی نظیر زشته، عیبه، بزرگ شدی یاد می گیری، از این حرف ها نزن، استفاده کرد چراکه خاموشی جنسی می آورد.

وی تأکید کرد: باید در پاسخگویی به سوالات کودکان راستگو باشیم، اگر هم جواب سوالی را نمی دانیم باید بگوییم "اجازه بده فکر کنم، جوابت را می دهم" و نهایتاً ظرف ۲۴ ساعت پاسخش را بدهیم چراکه کنجکاوی کودکان در این مسائل زیاد بوده و ممکن است در صورت عدم پاسخگویی خود جستجو کند و جواب هایی که می گیرد درست نباشد، بنابراین بهتر است والدین در کنار خود روانشناس داشته باشند تا با مشورت گرفتن از او بتوانند جواب های صحیح و درستی به کودکشان بدهند.

وی تصریح کرد: اگر والدین به تربیت جنسی فرزندشان توجه نشان ندهند و بچه اطلاعات درستی نداشته باشد نمی تواند در برخورد با این مسائل از خود دفاع کند. اگر کودک در برابر سوالاتش سرکوب شود در صورت تعرض به ما نمی گوید و در دلش می ماند.

تربیت جنسی کودک را در مقابل هجوم تعرضات واکسینه می‌کند

به گفته قدمگاهی، تربیت جنسی به مانند یک واکسن است که کمک می کند کودک خود را در مقابل هجوم تعرضات و مشکلات و ویروس هایی که در بیرون بوده و ممکن است بهشان حمله کند، واکسینه کنیم بنابراین باید آغوش ما برای بازگویی این مسائل از سوی کودکان باز باشد که به ما بگویند.

وی اضافه کرد: باید اندام های خصوصی را به فرزندانمان یاد دهیم و اینکه کسی اجازه دست زدن به آن را ندارد و بگوییم شما هم اجازه دست زدن نداری. اگر کسی این اجازه را به خود داد باید داد بزنی و فریاد بکشی و به ما بگویی تا بتوانیم کمکت کنم.

یک سوم مراجعات به روانشناسان به علت تعرضات جنسی است

این روانشناس در ادامه سخنانش با بیان اینکه یک سوم مراجعات به روانشناسان به علت تعرضات جنسی است که ناگوار است و عواقب زیادی در کودکان و نوجوانان دارد، مطرح کرد: والدین باید هزینه های بیشتری بکنند تا بتوانند سلامت روان را فرزندانشان برگردانند، تازه باز هم اثرات مخرب دارد.

وی ادامه داد: این روزها خبر از تعرضات جنسی زیاد می شنویم؛ به عنوان مثال پدری فرزند ۵ ساله خود را برای مشاوره آورده بود، او در روستایی در اطراف همدان زندگی می کند. در این روستا مردی ۸۵ ساله که بازنشسته شده و سوپرمارکتی داشته، به کودکش تعرض می کرده است، روزی یکی از اهالی این فرد را در حین تعرض می بیند و بحث و جدل رخ می دهد.

وی افزود: پدر این کودک آنقدر شهامت به خرج می دهد که از این فرد شکایت می کند و پس از آن ۱۸ پدر و مادر دیگر هم می آیند و می گویند این مرد به فرزندشان تعرض کرده که نشان می دهد تربیت جنسی وجود نداشته و افراد از ترس آبرو و به خاطر فرهنگ تا آن زمان صحبتی به میان نیاورده بودند بنابراین لازم است با نگاه جدی به تربیت جنسی به کودکانمان واکسن بزنیم.

تبعات روحی و روانی تعرضات جنسی شدید است

به گفته این روانشناس، تبعات روحی و روانی تعرضات جنسی گاهی آنقدر شدید است که دچار اضطراب بعد از سانحه می شوند، ممکن است در مورد جنسیت خود نظر مثبتی نداشته باشند، احساس گناه شدیدی داشته باشند که چون من دخترم این اتفاق برایم افتاده است، در واقع این افراد دچار بحران هویت جنسی می شوند و گاه امکان دارد این مشکل تا آخر عمر دست و پاگیر باشد و گرایش جنسی آنها در بزرگسالی و ارتباطات و ازدواجشان به مشکل برخورد کند و اعتمادشان را به جنس متفاوت از دست بدهند و بی میل شوند.

وی افزود: تبعات تعرض جنسی خیلی سخت و طاقت فرسا و هزینه بر است بنابراین بهتر است قبل از اینکه این اتفاق بیفتد پیشگیر شود تا اینکه درمان صورت گیرد.

وی با اشاره به این نظریه که "کسی که تنبیه شده، تنبیه می کند" تصریح کرد: این صحبت هست که ممکن است برای افراد آزاردیده این اتفاق بیفتد. نمی شود گفت به طور قطع این افراد خود اینکار را تکرار می کنند ممکن است بپذیرند و درمان شوند چراکه الان آگاهی مردم بیشتر شده و والدین اگر چنین اتفاقی بیفتد پیش روانشناس می آیند و موضوع در کودکی درمان می شود و احتمال این موضوع کمتر می شود.

انتهای پیام