به گزارش ایسنا، پس از اینکه وزنه‌برداران اعلام کردند به دلایل شرایط نامناسب، به اردوی تیم ملی بر نمی‌گردند، علی مرادی رییس فدراسیون به جای سرو سامان دادن اوضاع، شمشیر را از رو بست و در مقابل خواسته‌های وزنه‌برداران که مربوط به بالا رفتن کیفیت غذا، تعمیر خوابگاه و فراهم کردن شرایط مناسب برای ریکاوری و داشتن حقوق است، عنوان کرد که نمی‌تواند بریز و بپاش کند. اکنون مشخص نیست که رییس فدراسیون چه چیزی را بریز و بپاش تلقی کرده است؟

پرسش این است که او چگونه درخواست بهتر شدن کیفیت غذا برای ورزشکاری که سه جلسه تمرین می‌کند و با وزنه‌های سنگین سرو کار دارد، را بریز و بپاش می‌داند؟ پس با این حساب فدراسیون‌های دیگر که به تغذیه ورزشکاران ملی‌پوش خود توجه دارند و امکانات متنوعی را برای‌شان فراهم می‌کنند یا حقوق مناسبی به ورزشکاران خود می دهند، اسیر تجمل گرایی هستند؟

*بریز و بپاش یعنی اعزام همراهان بیشتر از ورزشکاران 

به نظر می رسد رییس فدراسیون وزنه برداری تعریف متفاوتی از واژه بریز و بپاش دارد، در غیر این صورت باید می‌دانست که بریز و بپاش یعنی، تعداد همراهان یک اعزام از تعداد ورزشکارانش بیشتر باشد. مانند اعزام به یونان که پنج نفر، همراه دو وزنه بردار به سفر رفتند و در نهایت با یک وزنه بردار برگشتند! 

بریز و بپاش یعنی، خزانه دار فدراسیون به عنوان سرپرست تیم زنان به مسابقات خارجی برود در حالی که وظیفه و جایگاه خزانه دار کاملا مشخص است. 

بریز و بپاش یعنی اعزام ۱۴ همراه به مسابقات جهانی نوجوانان عربستان که در همان‌جا هم پول کم آوردند و مجبور شدند دوباره از ایران برای اعزامی‌ها پول فرستاده شود. دقیقا همان زمان تیم بزرگسالان قرار بود به مسابقات جهانی ازبکستان برود اما فدراسیون حتی آب معدنی اردوها را هم تهیه نمی‌کرد. 

سوال این است، وقتی فدراسیونی نمی‌تواند درآمدزایی کند، چه اصراری دارد با بودجه فدراسیون این تعداد همراه با عناوین مختلف را به سفر ببرد؟ 

*حضور سوال برانگیز رییس در همه اعزام ها

از طرفی اگر نمی توان به ورزشکاران حقوق داد یا امکانات بهتری فراهم کرد چرا خود رییس فدراسیون پای ثابت همه اعزام ها است! و یک اعزام را هم از دست نمی دهد.

اگر اعزام های تیم‌های ملی رده های سنی را بررسی کنید، در بیشتر اعزام ها رییس حضور داشته اما  چرا باید با توجه به قیمت بالای ارز، هزینه زیادی برای حضور رییس فدراسیون در تمام رویدادهای خارجی شود؟ حضور او دقیقا چه کمکی به تیم می‌کند؟

در اعزام‌های قبلی، تیم زنان خود همیشه سرپرست داشت و در تیم مردان همه کارها را کادرفنی انجام می‌داد. در همین اعزام تیم به مسابقات جوانان جهان یونان، وجود علی مرادی چه کمکی کرد تا یک وزنه بردار پناهنده نشود؟ 

نکته جالب این است در برخی اعزام ها حتی هتل رییس فدراسیون با وزنه برداران یکی هم نبود و وقتی قرار نبوده رییس در کنار  تیم باشد، چرا باید اعزام شود؟

شاید گفته شود این اتفاق در اعزام هایی رخ داده که مرادی به عنوان داور بوده و هتل داوران جدا از تیم‌هاست اما در اعزام‌هایی که مرادی فقط به عنوان رییس فدراسیون ایران هم رفته، این اتفاق رخ داده و او در هتل جداگانه‌ای اقامت داشته است.

*برای مدالی که پاداشش به رییس هم می‌رسد، منت نگذارید

رییس فدراسیون نباید به خاطر یک وعده غذا چلو ماهیچه دادن به وزنه برداران منت بگذارد، چراکه وظیفه رییس فدراسیون فراهم کردن امکانات برای ورزشکاران است. همانطور که وقتی علی داودی در المپیک توکیو مدال نقره گرفت، پاداشی هم از کنار آن به رییس و دبیر فدراسیون رسید، بنابراین حداقل کاری که می‌توانند انجام دهند فراهم کردن امکانات اولیه است.  

*فدراسیون هزینه اجاره سالن ایرانیان را شفاف سازی کند

علی مرادی در بحث هزینه ها بهتر است در مورد سالن ایرانیان (سالن مسابقه وزنه‌برداری) شفاف سازی کند که این سالن چندین سال است اجاره داده شد و اجاره‌های آن چقدر بود و کجا هزینه شده است؛ سالنی که برای کنسرت ها و رویدادهای غیرورزشی اجاره داده می شود و سر و صدای شبانه آن سال‌هاست اجازه  استراحت را از وزنه برداران گرفته است.

این دقیقا مسئله ای است که مجمع وزنه برداری باید پیگیر می‌شد که در تمام این سال ها سکوت کرده است و هیچ موقع خواستار این نشد که شفاف، تکلیف اجاره های سالن ایرانیان را مشخص کنند. اگر خرج وزنه برداران شده پس چرا کیفیت همه امکانات اولیه اردو زیر صفر قرار داشته است؟ 

* صحبت های عجیب مرادی و مهر سکوت بر لبان روسای هیات ها

البته حرفهای عجیب مرادی به اینجا ختم نمی‌شود. او دیدار وزنه برداران با رییس کمیته ملی المپیک را به نام خود زده و عنوان می‌کند که خودش خواسته رییس کمیته ملی المپیک با وزنه‌برداران دیدار کند تا ببینند حرف آنها چیست؟ اما مرادی به نظر می‌رسد از این اطلاع ندارد که از قبل، خود وزنه برداران درخواست این دیدار را داشتند و برنامه این دیدار چیده شده بود و حتی در لیست برنامه روزانه رییس کمیته ملی المپیک گنجانده شده بود. یعنی دقیقا قبل از اینکه خود او به صورت تلفنی درخواست دیدار با رییس کمیته ملی المپیک را داشته باشد و وقتی با پاسخ منفی مواجه شد اعلام کرد که به مراسم تجلیل از مدال آوران ناشنوایان می آید و در حاشیه آن چند دقیقه‌ای رییس کمیته ملی المپیک را می بیند. 

او در این ماجرای اعتراض وزنه‌برداران به هر چیزی چنگ زد تا نخواهد از مواضع خود کوتاه بیاید و حتی در این میان خبرنگاران را هم مورد اتهام قرار داد که به دلیل اینکه در اعزام های فدراسیون جایی ندارند، انتقاد می‌کنند!

علی مرادی این روزها پا روی هر چیزی می‌گذارد تا نشان دهد طرف حق ماجرا قرار دارد، اتهام اغتشاش می‌زند، توجیه می‌کند اما حاضر نیست از مواضع خود برای بهبود شرایط کوتاه بیاید. 

البته وقتی روسای هیات های استانی سکوت اختیار کرده‌اند و در برابر هر اتفاقی واکنشی نشان نمی‌دهند و حاضر نیستند شجاعت به خرج دهند و یکبار به عنوان مهمترین رکن تصمیم گیرنده، رییس فدراسیون را بازخواست کنند، نتیجه اش این می‌شود که رییس فدراسیون تصور می‌کند عده‌ای نسبت به بهشت برینی که ساخته ناسپاس هستند. 

انتهای پیام