به گزارش ایسنا، این استاد زبان و ادبیات فارسی در این نوشتاری که در صفحه شخصی خود منتشر کرده، آورده است: «مروت گر چه نامی بی‌نشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی»

سیدمحمود دعایی را «دقیقه‌ای» عطا کرده بودند که جامعۀ ایران هر روز بدان محتاج‌تر می‌شود و جمهوری اسلامی از آن سخت بی‌بهره است.
آن دقیقه، صلح کل بود و وسعت مشرب که ترجمانش در سخن حضرت حافظ این است: 
«آسایش دوگیتی تفسیر این دو حرف است 
با دوستان مروت با دشمنان مدارا».

وسعت مشرب مردی که از من و ما فرارفته و دست «انسان بما هو انسان» را می‌بوسد، و بر جنازۀ تمام مرام‌ها و مشرب‌ها نماز می‌خواند و شبانه مست سرگردان را به منزل می‌رساند و نان حلال فرزندانش را به لقمۀ شبهۀ بیت المال نمی‌آلاید.

ایران باید «سلوک محمود» او را تکثیر کند، به دشمن‌تراشان بیاموزد که صراط مستقیم و طریق محمود، راه جوانمردان است نه راه انقلابی‌نمایان که بر خلق تیغ می‌رانند و همه را از قطار اجتماع بیرون می‌اندازند.
مشی دعایی، مشی ایرانشهری است، مشی بوسعید و بوالحسن و عطار و سنایی؛ مشی حافظ و مولوی و سعدی است.
شیوۀ خواجه نصیر و امیر کبیر، روش فروغ و سپهری و شجریان. 
ایران فرهنگی با مرام این فرزانگان، سنگلاخ تاریخ را درنوردیده و دوام آورده است نه با روش متحجران متعصب دشمن‌تراش.
ایران مهد فرزانگان اهل مروت بود ولی انقلابی‌گری و چپ‌گروی معاصر، عداوت و تفرقه‌افکنی را به جای مروت نشاند.

سیدمحمود دعایی متولد ۳۰ فروردین‌ماه ۱۳۲۰ در شهر یزد بود که از سال ۱۳۵۹ تاکنون سرپرستی موسسه اطلاعات را بر عهده داشت. او عضو مجمع روحانیون مبارز از سال ۱۳۶۶ تاکنون و نماینده شش دوره ابتدایی مجلس شورای اسلامی از ابتدا تا سال ۱۳۸۳ بوده‌ است.

دعایی یکی از همراهان امام (ره) در دوران اقامت در شهر نجف بود. همچنین سفیر ایران در عراق بین سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ بود.

این روحانی فعال در عرصه رسانه در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار عرصه فرهنگ و هنر را دریافت کرده بود.

دعایی همچنین از سوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات موفق به دریافت قلم طلایی به عنوان چهره شاخص فرهنگی شد که این جایزه را به موزه حضرت علی بن ابیطالب(ع) در قم اهدا کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی در بسیاری از مراسم‌های تشییع پیکر هنرمندان و فعالان عرصه فرهنگ و هنر حضور داشت و نماز میت با امامت او خوانده می‌شد.

انتهای پیام