به گزارش ایسنا، محمود امان اللهی  فرزند شهید احد امان اللهی در خرداد ماه سال ۱۳۳۹ در روستای جعفر آباد بیجار در استان کردستان به دنیا آمد و در سال ۱۳۵۶ وارد دانشکده افسری شد. احد امان اللهی؛ پدر محمود، که از همان اوایل پیروزی انقلاببه عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمده بود  در روز ششم تیر ماه سال ۱۳۵۹ حین درگیری در روستاهای تابع شهرستان تکاب  به دست گروهک های ضدانقلاب به شهادت رسید.

محمود امان اللهی همان سال از طرف دانشگاه افسری به سپاه ناحیه کردستان مأمور شد تا به عنوان مسئول سپاه و پیشمرگان مسلمان کرد پایگاه «موچش» و رابط بین ارتش و سپاه در محور عملیاتی قروه  سنندج به انجام مأموریت بپردازد. او در مقاومت ۳۵ روزه مردم خرمشهر، رابط میان سرهنگ نامجو و محمد جهان آرا بود.

در روز بیست و سوم مهر ماه ۱۳۵۹ در حالی که قسمت غربی خرمشهر سقوط کرده و عده  زیادی از همرزمان او به شهادت رسیده بودند، هنگام درگیری خانه‌به‌خانه، دوباره مجروح شد و به اسارت ارتش بعثی عراق درآمد. وضعیت جراحت او به گونه‌ای بود که هیچ کس احتمال زنده ماندنش را نمی‌داد. شهادت محمود در خرمشهر بر همگان محرز شد و دانشگاه افسری نیروی زمینی ارتش پوستر شهادتش را چاپ و منتشر کرد. مراسم شب هفتم و چهلم در زادگاهش برگزار شد. غافل از این که او در اسارت زندگی شجاعانه جدیدی را در کنار حجت‌الاسلام ابوترابی آغاز کرده است.

سرانجام محمود امان­ اللهی، پس از تحمل ۲۴۴ روز اسارت، به علت شدت جراحات وارده، به عنوان مجروح جنگی صعب‌العلاج شناخته شد و طبق کنوانسیون سوم ژنو، به همراه ۲۴ نفر دیگر از اسرای معلول ایرانی، با اسرای عراقی مبادله و در تاریخ  ۱۳۶۰/۳/۲۶ وارد فرودگاه مهرآباد تهران شد.

وی پس از آزادی بلافاصله به صحنه دفاع مقدس بازگشت و  در مسئولیت‌های بسیج مستضعفین و قائم‌مقامی سپاه تکاب، قائم‌مقام سپاه سردشت، مسئول بازرسی و دایره سیاسی قرارگاه حمزه سیدالشهدا، سرپرست عقیدتی سیاسی لشکر ۲۳ نیروهای مخصوص (نوهد) و مسئول سازماندهی بسیج عشایری قرارگاه حمزه سیدالشهدا خدمت کرد و در طول این مدت، سه‌بار دیگر به شدت مجروح شد.

اوایل سال ۱۳۶۳ به فرماندهی گردان ضربت عملیاتی جندالله بانه منصوب شد و یک سال بعد بنا به امر سپهبد شهید صیاد شیرازی  به قرارگاه کربلا و خاتم‌الانبیاء مأمور و به عنوان معاون فرمانده تیپ شهادت منصوب شد. او در این مدت در عملیات‌های ظفر ۱و۲و۳ و کربلای ۱و۲و۳ شرکت کرد و در سال ۶۷ با حکم فرمانده لشکر ۲۸ کردستان به فرماندهی یکی از گردان‌های تکاور منصوب شد.

محمود  امان الهی به علت جراحات شدید مغزی بارها مورد عمل جراحی قرار گرفت و  در نهایت این رزمنده ۱۳۷۹/۳/۱۷  به دیدار پدر و دیگر همرزمان شهیدش شتافت. بنا به وصیت او، قلب و کلیه‌های او به ۳ نفر از نیازمندان که سال‌ها از درد بیماری رنج می‌کشیدند، اهدا شد. شهید امان اللهی نوزدهمین اهدا کننده قلب در ایران است.

پیکر مطهر او پس از اجرای مراسم تشییع در دانشگاه افسری امام علی (ع) و شهر بیجار، پس از سال‌ها دوری به زادگاهش (روستای جعفرآباد) منتقل و در میان سیل خروشان همرزمان، اقوام و مردم شهیدپرور تشییع و در کنار مزار پدر شهیدش به خاک سپرده شد.

انتهای پیام