به گزارش ایسنا، «فرناندو بوترو» هنرمندی است که برخی از آثار خود را با الهام از آثار هنری کلاسیک یا بهتر است بگوییم در قالب بازآفرینی آثار هنر کلاسیک خلق کرده است.
واضح است که «بوترو» شیفته به تصویر کشیدن سوژه‌های مختلف در ابعادی بزرگتر از ابعاد واقعی آنها است. اگر هر یک از آثار این هنرمند را تماشا کرده باشید می‌دانید که این نخستین ویژگی است که در آثار او به چشم می‌آید. او به روشی نقاشی می‌کشد که به سختی می‌توان سبک نقاشی او را با هنرمند دیگری اشتباه گرفت.
این هنرمند تجسمی اهل کلمبیا در سال ۱۹۳۲ متولد شده است. او تمام نقاشی‌هایش را با ویژگی‌هایی که امضای خاص او محسوب می‌شوند، خلق کرده است.
سبکی که او برای خلق این نقاشی‌ها مورد استفاده قرار می‌دهد با نام «بوتریسمو» شناخته می‌شود. او از همان دوران کودکی به هنر علاقه‌مند شد و نخستین آثارش را در سن ۱۶ سالگی به نمایش گذاشت. او که تحت تاثیر هنرمندان چیره دست اسپانیایی همچون «ولاسکز» و «فرانسیسکو گویا» قرار گرفته بود، نخست به بارسلونا و سپس به مادرید رفت و در آنجا به تحصیل در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای سان فرناندو مشغول شد.
به گفته «دیلی آرت»، در سبک «بوتریسمو» انسان‌ها و اشکال مختلف در ابعاد بزرگ و اغراق‌شده به تصویر کشیده می‌شوند؛ به نحوی که می‌توانند با توجه به موضوع نقاشی، طنزآمیز باشند و یا انتقادات سیاسی را به نمایش بگذارند.
از «بوترو» به عنوان مشهورترین هنرمند زنده اهل آمریکای لاتین یاد می‌شود که آثارش در برخی از پربازدیدترین نقاط جهان به نمایش گذاشته می‌شوند.
در ادامه تعدادی از آثار هنری قابل‌توجه این هنرمند که با الهام از نقاشی‌های مشهور تاریخ خلق شده‌اند را تماشا می‌کنید:
«ندیمه‌ها» با الهام از «ولاسکز»
تابلو نقاشی «ندیمه‌ها» اثر «بوترو» که در سال ۱۹۸۲ خلق شده است، شاهزاده «مارگارت ترزا» از دربار اسپانیا را به تصویر می‌کشد. او این تابلو نقاشی را با الهام از «ندیمه‌ها» اثر «دیه‌گو ولاسکز» خلق کرده است که یکی از مرموزترین پرتره‌های گروهی تاریخ هنر است.
«پرتره آرنولفینی» با الهام از «ون‌دایک»
این تابلو یکی دیگر از شاهکارهای «بوترو» است که با الهام از تابلو نقاشی «پرتره آرنولفینی» اثر «ون دایک» خلق شده است. اشیاء داخل اتاق نقاشی «آرنولفینی» تاحدی کمتر از اشیاء اتاق نقاشی اصلی است؛ با این حال نقاشی «بوترو» تمام اشیا نمادین و مهم از جمله آینه، سگ، کفش‌ها و پرتقال‌ها را در بردارد.
«مادمازل کارولین ریویر» با الهام از «ژان اگوست دومینیک انگر»
تفاوت نسخه «مادمازل کارولین ریویر» اثر «بوترو» با نسخه اصلی آن است که در نقاشی جدیدتر تمرکز بر روی سوژه اصلی است و اثری از منظره به چشم نمی‌خورد. نقاشی اصلی در سال ۱۸۰۶ و توسط «ژان اگوست دومینیک انگر» خلق شده است.
نقاشی دو لوحی با الهام از «پیرو دلا فرانچسکا»
این اثر هنری در قالب دو تابلو خلق شده است که با الهام از یکی از آثار «پیرو دلا فرانچسکا» نقاش چیره‌دست ایتالیایی خلق شده است، اما با مقایسه نقاشی جدیدتر و اصلی باید متوجه تفاوت‌هایی بشوید.
«بوترو» تصمیم گرفته است، «باتیستا اسفورزا» را در سمت راست و «فدریکو دا مونتفلترو» را در سمت چپ قرار دهد. این ترتیب، برعکس ترتیبی نقاشی‌های «دلا فرانچسکا» است.
«در سایبان یاس» با الهام از «پیتر پل روبنس»
«پیتر پل روبنس» یکی از موفق‌ترین هنرمندان عصر خود بود. هر کسی دوست داشت یکی از آثار «روبنس» را در خانه خود داشته باشد. «روبنس» در نقاشی «در سایبان یاس» که یک خودنگاره محسوب می‌شود، خود را در کنار همسر اولش «ایزابلا برنت» به تصویر کشیده است. در این تابلو نقاشی دو نفر در سایه یاس که نمادی از عشق است در کنار یکدیگر نشسته‌اند.
«مونالیزا» با الهام از «لئوناردو داوینچی»
آخرین اثر از آثار این فهرست که به جرأت مشهورترین آنها نیز محسوب می‌شود، در حقیقت همان «بازآفرینی» تابلو نقاشی مشهور «مونالیزا» است.
مسلما آثار «بوترو» فقط به بازآفرینی شاهکارهای مشهور محدود نمی‌شود. آثار او در دوره‌هایی به شدت با موضوعات سیاسی درآمیخته شده بودند. او در حوالی دهه ۹۰ میلادی مجموعه آثاری را خلق کرد که بر خشونت‌هایی که کلمبیا به دلیل مسائل مرتبط با مواد مخدر شاهد آنها بود، تمرکز داشت. یکی از این نقاشی‌ها که «مرگ پابلو اسکوبار» نام دارد، «اسکوبار» قاچاق‌چی مشهور موادمخدر اهل کلمبیا را به تصویر می‌کشد که هدف گلوله قرار گرفته است.
در بین آثار این هنرمند مجموعه‌ای از نقاشی‌ها با موضوع نقاشان فرانسوی نیز وجود دارد. این مجموعه نقاشی‌ها از شخصیت‌های تپلی و دوست‌داشتنی را می‌توان ادای احترام «بوترو» به این نقاشان چیره‌دست دانست. این مجموعه که با مداد و آبرنگ خلق شده‌اند البته نشانگر مهارت «بوترو» در نقاشی روی کاغذ نیز هستند.
«بوترو» برای خلق نقاشی‌هایش به سراغ طبیعت بی‌جان هم رفته است. به عبارتی دیگر میوه‌ها، ظروف، ساز و ... هم در آثار این هنرمند حجیم به تصویر کشیده می‌شوند.
اما «بوترو» فقط یک نقاش نیست. در بین آثار او مجموعه‌ای از مجسمه‌های تپل نیز دیده می‌شود. با اینکه تعداد زیادی از مجسمه‌های این هنرمند در «مدلن» شهر زادگاهش به چشم می‌خورد، تعدادی از مجسمه‌های او در خیابان‌ها و اماکن عمومی شهرهای مختلف دنیا همچون نیویورک، پاریس، بارسلونا، مادرید و... قرار داده شده‌اند و هر روز جمعیت زیادی از همگی آنها بازدید می‌کنند.
به گزارش «دیلی آرت»، «بوترو» زمانی خود را «کلمبیایی‌ترین هنرمند در بین هنرمندان کلمبیایی» توصیف کرد. اغلب آثار این هنرمند شامل مضامین مرتبط با سنت‌های کلمیبا هستند و در حقیقت می‌توان از آثار او به عنوان راهنمایی برای آشنایی با تاریخچه و فرهنگ کلمبیا استفاده کرد. او در آثارش به سنت‌هایی همچون گاوبازی، موسیقی و حتی ادبیات اشاره کرده است.
«بوترو» اکنون ۹۰ ساله است.
انتهای پیام
نظرات