عبدالحسین محمدی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص وضعیت مراتع و پوشش گیاهی استان با توجه به بارش‌های کم در فروردین‌ماه اظهار کرد: قسمت اعظم مراتع کشور در مناطق خشک و نیمه خشک قرار دارند، نوسان و تغییرات سالیانه بارندگی از عوامل عمده ای است که پوشش گیاهی را تحت تاثیر قرار می دهد و با کاهش بارندگی مراتع صدمه می بینند و از سطح پوشش گیاهی و تولید آن کاسته می شود و در نهایت، کاهش تولید علوفه اتفاق می افتد که باز هم موجب فشار بیشتر به مراتع خواهد شد.

وی افزود: طی تحقیق انجام شده در این خصوص مشخص شد تولید علوفه در سال های مرطوب ۲.۵ برابر تولید سال های خشک بوده است، این مقدار در گندمیان حدود ۲ برابر و در بوته ای ها حدود ۵ برابر بیان شده است.

محمدی با تاکید بر اینکه بارش فروردین بیشترین تاثیر را در رشد گونه های مرتعی در استان دارد، گفت: سال جاری شاهد فقدان بارش های بهاره هستیم و این موضوع کاهش چشمگیر علوفه در سطح مراتع استان را بهمراه داشته است.

وی تصریح کرد: طبق بررسی داده های هواشناسی مقدار بارندگی استان در سال زراعی جاری از اول مهرماه ۱۴۰۰ تا ۲۷ فروردین ماه ۱۴۰۱ برابر با ۱۸۸.۳ میلیمتر بوده است که در مقایسه با میانگین بلند مدت، کاهش چشمگیری یافته و شاهد خشکسالی هستیم.

محمدی با اشاره به پارامترهای تاثیر بارندگی در میزان پوشش گیاهی از جمله مقدار بارش، زمان بارش و سرعت بارش ها بیان کرد: هر کدام از این پارامترها از اهمیت خاصی برخوردار هستند، به طور مثال توزیع زمانی بارش در سال جاری نامناسب بوده است و در فروردین ماه شاهد فقدان بارش های فصل بهار که تاثیر بسزایی در رشد و افزایش تولید علوفه مرتعی دارند، بودیم که این امر کاهش چشمگیر و قابل توجه علوفه را در مراتع در پی داشته است.

وی اضافه کرد: استمرار خشکسالی در نهایت منجر به کاهش ظرفیت علوفه مرتعی مورد نیاز دام و آسیب به منابع پایه آب و خاک خواهد شد و معیشت بیش از یک میلیون خانوار بهره بردار عرصه های مرتعی کشور و ۳۹۰۰۰ خانوار دامدار در سطح استان در خطر قرار می گیرد.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مرکزی اظهار کرد: بر اثر بروز و استمرار خشکسالی، گیاهان مرتعی حتی گیاهان سازگار به شرایط سخت در معرض آسیب جدی قرار گرفته و تولیدات مراتع بسیار پایین می آید و هجوم آفات و امراض و به خطر افتادن سلامت دام و مرتع را به همراه خواهد داشت. پیامد این مسائل کاهش وزن دام، کاهش تولیدات دامی، کاهش میزان زاد و ولد، حساس شدن دام ها به بیماری، خطر نابودی دام، افزایش سقط جنین، کاهش و کمبود منابع شرب دام و پراکنش نامناسب دام در سطح مرتع و بهره برداری نامناسب از مراتع است.

وی گفت: کاهش پوشش گیاهی که نتیجه آن کاهش تولید علوفه مرتعی است باعث راهپیمایی بیشتر دام در سطح مرتع به دنبال تهیه علوفه می شود این مسئله ضمن کاهش راندمان تولیدات دامی، تخریب و فرسایش خاک و آسیب به سلامت مراتع را در پی خواهد داشت، همچنین دامدار و بهره بردار به منظور تامین علوفه دام خود زمان بیشتری را در سطح مرتع سپری می کند و نهایتا فشار بیشتری به مراتع وارد می شود.

انتهای پیام