به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، در متن پیام علی رمضانی آمده است: «درگذشت یکی از مفاخر ادبیات معاصر، برای تمامی شیفتگان کتاب و ادبیات مایۀ اندوه و تاسف است. استاد محمدعلی اسلامی ندوشن در عمر بلند و بابرکت خود، آثار متعدد و ارزشمندی پدید آورد و در همۀ زمینه‌های ادبی، از زندگی‌نامه و سفرنامه، نثر ادبی و نمایشنامه، ترجمه و جستار و مقاله و پژوهش طبع‌آزمایی کرد و در تمام این زمینه‌ها نیز در زمره بهترین‌ها بود.
نثری شیرین و پرشور داشت که به نسل جوان درس آموخت و آثارش دربارۀ شاهنامه و مثنوی، راه را به علاقه‌مندان نشان داد. در کنار این همه فضل و فخر عشقش به ایران و سرنوشت ایران، بسیار آموزنده بود. تسلیت واقعی در از دست دادن بزرگانی چون دکتر اسلامی ندوشن تداوم این راه و آن عشق به ایران و ادب ایرانی است.»
محمدعلی اسلامی ندوشن متولد سال ۱۳۰۴ در ندوشن یزد بود که پنجم اردیبهشت ۱۴۰۱ در کانادا از دنیا رفت. او دانش‌آموخته حقوق بین‌الملل از فرانسه بود و استاد پیشین دانشگاه تهران، که علاوه بر درس‌های حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخن‌سنجی و ادبیات تطبیقی نیز می‌پرداخت. اسلامی ندوشن سال‌ها زندگی خود را صرف تحقیق در آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرد و آثارش به‌صورت کتاب در بیش از ۵۰ جلد در زمینه‌های گوناگون اعم از ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.
برخی از کتاب‌های محمدعلی اسلامی ندوشن عبارت‌اند از: «ماجرای پایان‌ناپذیر حافظ»، «چهار سخنگوی وجدان ایران»، «تأمّل در حافظ»، «زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه»، «داستان داستان‌ها»، «سرو سایه‌فکن»، «ایران و جهان از نگاه شاهنامه»، «نامه نامور»، «ایران را از یاد نبریم»، «به دنبال سایه همای»، «ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم»، «سخن‌ها را بشنویم»، «ایران و تنهائیش»، «ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟»، «مرزهای ناپیدا»، «شور زندگی» (وان گوگ)، «روزها» (سرگذشت - در چهار جلد)، «باغ سبز عشق»، «ابر زمانه و ابر زلف»، «افسانه افسون»، «دیدن دگر آموز»، «شنیدن دگر آموز»، «جام جهان‌بین» و «آواها و ایماها».
انتهای پیام
نظرات