به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، مریخنورد استقامت در سال ۲۰۲۱ در دهانه ۴۵ کیلومتری جیزرو فرود آمد. دانشمندان این ماموریت باور دارند که میلیاردها سال پیش، این دهانه یک دریاچه و دلتای یک رودخانه را در خود جای داده بوده است و به همین دلیل این ناحیه به مکانی مناسب برای نمونهبرداری و جستجوی نشانههای بالقوه حیات باستانی تبدیل شده است. حال مریخنورد "استقامت" ناسا در جستجوی خود برای کشف حیات باستانی در سیاره سرخ به موفقیت بزرگی دست پیدا کرده است.
ناسا روز گذشته(۱۹ آوریل) اعلام کرد که استقامت به سلامت به دلتای رودخانه باستانی سیاره سرخ در کف دهانه ۲۸ مایلی(۴۵ کیلومتری) جیزرو رسیده است.
محققان پشتیبان این ماموریت اعلام کردند که دلتا، یک جشن زمین شناسی واقعی برای مریخ نورد استقامت که در حال شکار نشانههایی از حیات در مریخ است، خواهد بود.
علاوه بر این در حالی که سایر ماموریتهای مریخی به دنبال یافتن نشانههایی از آب هستند، این مریخنورد پا را یک قدم فراتر گذاشته و تاکنون سنگهای قابل توجهی برای بازگرداندن به زمین جمعآوری کرده است. قرار است ناسا و همتای اروپایی آن اواخر این دهه ماموریتی برای بازگرداندن نمونهها به زمین به انجام برسانند.
"کن فارلی"(Ken Farley) دانشمند پروژه "استقامت" از موسسه فناوری کالیفرنیا در بیانیهای که آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا روز گذشته منتشر کرد، گفت: گرچه ما در حال بررسی سطح دهانه هستیم اما بیش از یک سال است که از زمین به این دلتا و نشانههایی از آن چشم دوختهایم. حال این مریخ نورد در همان مکان است. گام بعدی آن ثبت تصاویری با جزئیات بیشتر است که نشان دهد کجا میتوانیم این صخرههای مهم را به بهترین شکل کاوش کنیم.
مریخ نورد در طول اولین سال فعالیت خود در مریخ تا حدودی جنوب و غرب محل فرود خود در مریخ را مورد بررسی قرار داده است اما اخیرا از منطقه فرود خود دور شده تا به دلتا برسد. استقامت حدود یک هفته آینده را صرف حرکت به سمت جنوب غربی و غرب مریخ خواهد کرد تا دریابد که چگونه میتوان این بخش از دلتا را به بهترین نحو کاوش کرد.
طبق بیانیه آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، دادههای "استقامت" نشان میدهد که رسوبات این دلتا در حدود ۱۳۰ فوت(۴۰ متر) بالاتر از کف دهانه قرار دارند و محققان در حال بررسی دو گزینه هستند. در حال حاضر مسیر ترجیحی از طریق منطقهای با نام مستعار "Hawksbill Gap" است زیرا به نظر میرسد رسیدن به دلتا از این مسیر در زمان کوتاهتری میسر باشد. اما یک گزینه پشتیبان دیگر به نام "Cape Nukshak" نیز در دسترس است و آن هم در صورتی انتخاب خواهد شد که در روزهای آینده اطلاعات نشان دهد که مسیر امنتری نسبت به "Hawksbill Gap" است.
مقامات آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا گفتند: هر مسیری که "استقامت" به سمت فلات بالای دلتا طی کند، محققان، تحقیقات علمی دقیقی از جمله نمونهبرداری از هسته سنگ را در مسیر حرکت دور زدن و برگشت استقامت انجام خواهند داد.
این مریخنورد تقریبا شش ماه را صرف جمعآوری هشت نمونه در طول این مانور خود که "Delta Front" نام دارد، خواهد کرد. سپس از "استقامت" خواسته میشود که دوباره به بالای دلتا برود و عملیات نمونهبرداری را از منطقهای که قبلا به آن سفر نکرده بود انجام دهد و شش ماه دیگر را در مانوری به نام "Delta Top Campaign" سپری کند.
فارلی گفت: این دلتا ویژگیهای بسیار جالبی دارد. ما به دنبال نشانههایی از حیات باستانی در صخرههای دلتا و سنگهایی که فکر میکنیم زمانی گِلی در کف دریاچه جیزرو بودند، خواهیم بود.
مقامات آزمایشگاه پیشرانش جت اضافه کردند که مریخنورد استقامت دومین مانور علمی خود را یک ماه زودتر از حد انتظار آغاز کرده است، زیرا "سیستم تشخیص خطر خودران" (autonomous hazard-detection system)این مریخنورد ارتقا یافته است که این امر به آن اجازه میدهد از موانع موجود در دهانه جیزرو مانند تخته سنگها، سنگهای تیز، دهانهها و گودالهای شن و ماسه به راحتی تشخیص داده و از اطراف آنها عبور کند.
در مقابل، مریخنورد کنجکاوی ناسا که یک دهه قدیمیتر است، اخیرا به دلیل زمینهای خطرناک مجبور شد از مسیر برنامهریزیشده خود برگردد. کنجکاوی همچنین از نسخه قدیمیتری از چرخ بهره میبرد که این چرخها در مقایسه با چرخهای استقامت، از مقاومت کمتری برای حرکت در زمینهای خطرناک برخوردارند. مقامات آزمایشگاه پیشرانش جت افزودند که چرخهای پرسی(Percy) دو برابر "کنجکاوی" آج دارند و به همین دلیل سازگاری بیشتری با زمین مریخ دارند. مریخ نورد "استقامت" با نام "پرسی"(Percy) نیز شناخته میشود.
مریخ نورد "کنجکاوی" در ماه اوت ۲۰۱۲ بر روی "دهانه گیل" در مریخ فرود آمد تا مشخص کند که آیا این منطقه میتواند از حیات میکروبی پشتیبانی کند یا خیر. "کنجکاوی" از سپتامبر ۲۰۱۴، از کوه "شارپ" که ۵.۵ کیلومتر از مرکز "دهانه گیل" ارتفاع دارد، صعود کرده است. این مریخنورد در حال بررسی لایههای سنگی است و به دنبال سرنخهایی در مورد تغییر مریخ از دنیایی نسبتا گرم و مرطوب به یک سیاره بیابانی و سردی است که امروزه میشناسیم، است.
انتهای پیام
نظرات