به‌گزارش ایسنا به نقل روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، نوذر حیدری ـ سرپرست هیأت باستان‌شناسی محوطه فیض‌آباد آبیک ـ‌ گفت: گمانه‌زنی به منظور تعیین عرصه و حریم جبهه شمالی و غربی محوطه فیض‌آباد آبیک قزوین و شواهد سطحی محوطه که در بخش‌های مختلف آن نیز در گذشته کاوش‌های غیرمجاز زیادی انجام شده، نشان می‌دهد محوطه متعلق به دوران تاریخی است و تمام سفال‌های آن از نوع نخودی با نقوش کنده هندسی هستند.

وی افزود: محوطه فیض‌آباد از جمله آثار تاریخی استان قزوین در محدوده شهرستان آبیک است که در کیلومتر ۲ جاده زیاران و طالقان در داخل اراضی مجتمع کشت و صنعت زیاران طالقان واقع شده است.

به گفته او، این محوطه در سال ۱۳۸۰ به شماره ۵۴۹۳ در فهرست میراث‌ ملی کشور به ثبت رسید، اما هیچ‌گونه گمانه‌زنی و کاوشی در این مکان انجام نشد.

این باستان‌شناس افزود: با توجه به انجام و تکمیل عملیات عمرانی احداث استخر پرورش ماهی از سوی مجتمع کشت و صنعت در مجاورت محوطه، ضروری بود برای اطمینان از تجاوز نکردن به عرصه و حریم اثر، گمانه‌زنی در اطراف محدوده استخر انجام شود که برنامه حاضر به همین منظور انجام شد.

حیدری گفت: پس از بررسی و بازدید میدانی، نقاطی به‌منظور گمانه‌زنی با فواصل نزدیک به هم (حداکثر ۳ متر) انتخاب شده و در نهایت ۲۶ گمانه در جبهه شمالی و شمال غربی محوطه و در چهار طرف محدوده ساخت استخر حفر شدند.

او با بیان‌ این‌که بستر طبیعی منطقه بیشتر سنگلاخ و صخره‌ای است، ادامه داد: حداکثر عمق گمانه‌ها ۱۲۰ سانتی‌متر بود و هیچ‌کدام از گمانه‌ها به محدوده عرصه برخورد نکردند و با توجه به محدوده عرصه مشهود اثر، می‌توان قرار گرفتن استخر را در محدوده حریم درجه ۲ قرار داد.

 سرپرست هیأت باستان‌شناسی محوطه فیض‌آباد گفت: شواهد سطحی محوطه که در بخش‌های مختلف آن نیز در گذشته کاوش‌های غیرمجاز زیادی انجام شده، نشان می‌دهد محوطه متعلق به دوران تاریخی است (فقط یک نمونه سفال لعابدار دوره اسلامی دیده شد) و تمام سفال‌های این محوطه از نوع نخودی با نقوش کنده هندسی هستند.

او اضافه کرد: ساختار معماری بیرون افتاده به واسطه کاوش‌های غیرمجاز، سازه‌های معماری سنگی را نشان می‌دهد و می‌توان گفت این محوطه از نوع استقرارهای فصلی است که توسط کوچ‌روهای منطقه در زمان خود استفاده می‌شد.

حیدری با اشاره به وضعیت این محوطه تاریخی گفت: بخش‌هایی از محوطه به دلیل احداث جاده زیاران و طالقان در گذشته تخریب شده، بخش‌هایی از آن از سوی کاوشگران غیرمجاز آسیب دیده و بخش‌هایی نیز به واسطه تفکیک و تقسیم اراضی منطقه حداقل در دو زمین با مالک مجزا واقع شده که با حصارکشی و احداث راه دسترسی فرعی و ساخت‌ و سازهای صورت گرفته در گذشته آسیب‌هایی به آن وارد شده است.

انتهای پیام