به گزارش مدیکال نت، این شیوه به پزشکان امکان می‌دهد داروهای پیشگیری‌کننده از درد بیشتری را در طول جراحی برای بیماران آسیب‌پذیر تجویز کنند. این موضوع می‌تواند به معنای تجربه درد حاد کمتری طی بهبودی و نیز احتمال کمتر تجربه علائم مزمن برای بیماران باشد.
در یک تحقیق مقدماتی گروهی از محققان نشان دادند که چگونه می‌توان از نوار مغزی(EEG) برای اندازه‌گیری فعالیت مغز در بیمارانی که قرار است تحت عمل جراحی قفسه سینه یا توراکوتومی(یک روش جراحی بزرگ برای دسترسی به حفره قفسه سینه در طول جراحی) قرار گیرند، استفاده کرد.
قبل از جراحی گروه محققان امواج آلفای بیماران(سیگنال‌های مغزی که بین هشت تا ۱۴ هرتز در نوسان است) را اندازه‌گیری کردند. سپس بیش از ۷۲ ساعت پس از جراحی از بیماران خواسته شد به درد خود را از مقیاس یک تا ۱۰ نمره دهند. محققان توانستند ارتباط واضحی بین امواج آلفای بیمار و پاسخ آنان به درد نشان دهند. به طور خاص محققان دریافتند کسانی که امواج آلفای آنان زیر ۹ هرتز نوسان می‌کند، نسبت به درد شدید بعد از عمل بسیار آسیب‌پذیرتر هستند.
دکتر علی مظاهری، از مرکز سلامت مغز انسان و دانشکده روانشناسی دانشگاه بیرمنگام، به عنوان محقق ارشد این تحقیق گفت: تجربه درد داشتن پیچیده و ذهنی است اما واضح است که امواج آلفا نشانگر قابل اعتمادی از شدت دردی است که یک فرد تجربه خواهد کرد. این امواج نشانگر زیستی به راستی اطلاعات ارزشمندی را به پزشکان ارائه می‌کند که می‌توان از آن برای جلوگیری از تبدیل شدن درد به یک مشکل به جای درمان آن پس از تثبیت و تبدیل شدن به یک مشکل جدی و بالقوه مزمن استفاده کرد.
این تحقیق توسط سامانتا میلارد، عضو مرکز سلامت مغز انسان، با همکاری محققان موسسه التهاب و پیری دانشگاه و بیمارستان‌های دانشگاهی بیرمنگام انجام شد. این تحقیق شامل ۱۶ بیمار بود که برای درمان سرطان ریه تحت عمل جراحی قرار می‌گرفتند.
امواج آلفای اندازه‌گیری شده قبل از عمل جراحی قادر به پیش‌بینی با دقت ۱۰۰ درصدی بود که بیماران پس از جراحی نمره درد را هفت از ۱۰ یا بالاتر گزارش می‌کردند.
در حالی که برای تعیین ماهیت دقیق ارتباط بین امواج آلفا و درد به کار بیشتری نیاز است، گروه تحقیق بر این باور است که این ارتباط به مسیرهای خاصی در مغز مربوط می‌شود که به انتقال پیام‌های حسی از تالاموس محور مرکزی مغز برای اطلاعات حسی معروف است. از آنجایی که امواج آلفا تا حدی توسط تالاموس تنظیم می‌شود، محققان بر این باورند که فرکانس آن به طور مستقیم منعکس‌کننده تعادل بین مسیرهای علامت دهنده درد و مسیرهای سرکوب کننده آن است.
فن گائو اسمیت، استاد بیهوشی، مراقبت‌های ویژه و درد در موسسه التهاب و پیری دانشگاه بیرمنگام و یکی از محققان این تحقیق، گفت: امواج آلفا به راستی خاص و دقیق بود. با استفاده از این شیوه می‌توانیم پیشرفت‌های واقعی در مدیریت درد داشته باشیم؛ نه تنها در جراحی بلکه در درمان‌های دیگر مانند شیمی‌درمانی که این روش هم پزشکان و هم بیماران را قادر می‌سازد تا انتخاب‌های آگاهانه‌تری داشته باشند.
بابو نادو نیز از موسسه التهاب و پیری دانشگاه و مشاور دانشگاهی جراحی قفسه سینه بیان کرد: درد مزمن برای بیمارانی که پس از جراحی درد حاد شدید را تجربه می‌کنند، به نسبت شایع است. دستورالعمل های کنونی، داروهای ضدافسردگی و درمان‌های تایید شده برای افرادی که در این موقعیت قرار دارند را توصیه می‌کنند. اگر درد شدید دقیقا به بعد از جراحی محدود شود، فرصت واقعی ایجاد خواهد شد تا شاهد پیشرفت علائم مزمن در بیماران نباشیم.
این تحقیق با کمک مالی از مرکز پزشکی تجربی سرطان حمایت شد. در مرحله بعدی گروه تحقیقاتی امیدوار است این روش را در یک گروه بزرگتر از بیماران آزمایش کند و به مطالعه ارتباط بین امواج آلفا و چگونگی پردازش درد توسط مغز ادامه دهد.
در یک کار مرتبط شرکت درمان‌شناسی ایمپاور، یکی از شرکت‌های زایشی دانشگاه‌های بیرمنگام و دانشگاه مریلند بالتیمور، از این دارایی فکری در ایجاد یک درمان دیجیتال برای کاهش حساسیت و تسکین درد مزمن استفاده می‌کند. این شرکت با ایجاد دستگاهی که می‌تواند حساسیت درد را اندازه‌گیری و اصلاح کند، قصد دارد گزینه‌های مدیریت درد مزمن را در خانه گسترش دهد.
یافته‌های این تحقیق در مجله British Journal of Anesthesia منتشر شد.
انتهای پیام
نظرات