محسن زنگنه در گفتوگو با ایسنا با اشاره به شعار امسال، اظهار کرد: یکی از مشکلات اساسی ما این است که تولید داخلی ما، قابلیت رقابت با محصولات مشابه خارجی را ندارد، زیرا بهرهوری ما در حوزه تولید پایین و هزینه تولید کالا در کشور ما زیاد است. همچنین کالاهای تولیدی ما کیفیت لازم و دیگر مزیتهای رقابتپذیری را هم ندارند. علت این مشکل هم این است که با وجود ظرفیتهای خوب علمی در کشورمان، آنها را در خدمت تولید قرار ندادهایم.
وی ادامه داد: ما در حال حاضر دو جزیره داریم، یکی جزیره تولید و دیگری جزیره ظرفیتهای دانشبنیان. متاسفانه این دو جزیره به هم اتصال ندارند و باوجود اینکه در حوزههای علمی رتبههای جهانی بسیار خوبی داریم و متخصصین ما هر ساله هزاران مقاله علمی را در معتبرترین مجلات بینالمللی منتشر میکنند، اما این دانش و فناوری نتوانسته در تولید ما نقشآفرینی کند. لذا اکنون به عنوان مثال میبینیم باوجود اینکه متخصصان کشورمان توانستهاند به فناوریهای بالایی در حوزه کشاورزی دست یابند، اما هنوز ما در کشور کشاورزی سنتی را دنبال میکنیم و این باعث شده است بسیاری از محصولات زراعی ما قابلیت عرضه در بازارهای جهانی را نداشته باشد.
نماینده مردم تربت حیدریه در مجلس همچنین به وجود زمین زراعی مرغوب و منابع آبی مناسب در کشور اشاره کرد و افزود: باوجود دارا بودن چنین منابعی، باز هم به دلیل عدم استفاده از ظرفیتهای علمی در حوزه کشاورزی و آبخیزداری، نتوانستهایم حتی نسبت به کشورهایی که زمین و منابع آبی کمتری از ما دارند، در تولید محصولات کشاورزی مزیت داشته باشیم.
زنگنه بیان کرد: امسال رهبری در فرمایشات خود به این خلاء اشاره و بر لزوم استفاده از ظرفیتهای علمی در تولید تاکید کردند. قرار دادن ظرفیتهای دانشبنیان در اختیار تولید، منجر به افزایش بهرهوری، تولید ثروت ملی و رقابتپذیر شدن محصولاتمان و در نهایت کاهش واردات، افزایش صادرات، بهبود تراز تجاری کشور و ثبات بازار ارز خواهد شد. همچنین رهبر انقلاب در شعار امسال به اشتغالآفرینی نیز اشاره کردند. ما باید در راهبردهای صنعتی خود، بیشتر به صنایعی توجه کنیم که میتوانند اشتغال بیشتری ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه حوزه دانشبنیان و فناوری دو مشکل اصلی دارد که ما باید امسال برای حل آنها تلاش کنیم، عنوان کرد: مشکل اول مربوط به تامین سرمایه برای انجام تحقیق و پژوهش است. مهمترین مشکل شرکتهایی که در مرحله تحقیق و پژوهش هستند، تامین سرمایه است؛ چراکه این شرکتها high risk هستند ریسک سرمایهگذاری در آنها بالاست. یعنی ممکن است در این شرکتها میلیاردها تومان برای انجام یک کار تحقیقی و پژوهشی هزینه شود، اما در نهایت به نتیجهای نرسد. لذا در دنیا کارخانههای بزرگ، بخشی از منابع مالی خود را به حوزه مطالعات high risk اختصاص میدهند.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با بیان اینکه پس از به نتیجه رسیدن تحقیقات، تجاریسازی آنها مشکل دوم است، گفت: در اینجا هم نیاز است کارخانهها اعتماد و برای تجاریسازی محصولات شرکتهای دانشبنیان اقدام کنند. وظیفه دولت و مجلس نیز علاوه بر رفع این موانعی که پیش پای شرکتهای دانشبنیان وجود دارد، تدوین سیاستهای تشویقی برای کارخانجات و صنایعی است که به سمت استفاده از دانش و فناوری حرکت میکنند. مثلا ما امسال در تبصره ۱۸ قانون بودجه بالغ بر ۱۰۰ هزار میلیارد تومان منابع برای اعطاء تسهیلات به بخش تولید قرار دادهایم و دولت میتواند در آییننامهای که میخواهد برای تبصره ۱۸ بنویسد، یکی از شاخصها برای اعطاء تسهیلات را توجه تولیدکنندگان به شرکتهای دانشبنیان قرار دهد.
زنگنه اضافه کرد: همچنین دیگر وظیفه مجلس و دولت ایجاد مشوقهایی برای صادرات فناوری و خدمات مهندسی به خارج از کشور است که میتواند منابع ارزی سرشاری را برای کشور فراهم کند. به علاوه ایجاد بستههای تشویقی برای حمایت از شرکتهای دانشبنیان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و در این راستا، یکی از بهترین اقدامات تقنینی مجلس در سال گذشته، تصویب قانون حمایت از شرکتهای دانشبنیان بود و ما بسیار خوشنودیم که یک سال پیش از آنکه رهبر انقلاب بر بحث دانشبنیان به عنوان شعار سال تاکید کنند، کلیات این قانون در اولین جلسه مجلس در سال ۱۴۰۰ تصویب شد و کمیسیونهای مرتبط چندین ماه بر روی آن کار کردند و نهایتا در بهمنماه در صحن مجلس تصویب شد و ایرادات شورای نگهبان هم برطرف شد و در ابتداء سال ۱۴۰۱ این قانون توسط رئیس مجلس ابلاغ خواهد شد که مهمترین اقدام در جهت حمایت از شرکتهای دانشبنیان خواهد بود.
انتهای پیام
نظرات