به گزارش ایسنا، این آژانس فضایی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: محققان جوان از مرکز فضانوردان اروپا(Spaceship European Astronaut Centre) از تصاویر بخشی موسوم به "دیسک‌های اپتیک"(optical discs) در چشم فضانوردان مستقر در فضا برای آموزش یک مدل هوش مصنوعی و نظارت بر سلامت چشم استفاده کردند.

اگر همه چیز خوب پیش برود، این مدل برای تشخیص خودکار تغییرات در اعصاب بینایی فضانوردان موسوم به "سندرم عصبی-چشمی مرتبط با فضا"(SANS) مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

به نظر می‌رسد این سندرم که اولین بار در "جان لینچ فیلیپس"(John Lynch Phillips)، فضانورد ناسا در سال ۲۰۰۵ طی ماموریتش به ایستگاه فضایی بین‌المللی به همراه روبرتو ویکتوری(Roberto Vittori)، فضانورد ما و "سرگئی کریکالف" (Sergei Krikalev)، فضانورد روسکاسموس تشخیص داده شد، اکنون در حدود دو سوم فضانوردان وجود داشته باشد و به قرار گرفتن طولانی‌ مدت در معرض ریزگرانش ارتباط داشته باشد.

این عارضه همچنین به عنوان خطر شماره ۲ برای سلامت انسان در سفر به مریخ نامگذاری شده است که با سفر فضانوردان فرای زمین، تبدیل به حوزه‌ای مهم برای تحقیق و نوآوری می‌شود.

"Eoin Tuohy" در طول دوران کارآموزی خود به تطبیق یک لنز چشمی با یک تبلت در فضا کمک کرد. این لنز چشمی برای تشخیص بالینی چشم به طور عادی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

او می‌گوید: این دستگاه به پشت آی‌پد متصل شده و به فضانوردان این امکان را می‌دهد که با استفاده از دوربین، تصاویری ضبط و با استفاده از یک اپلیکیشن به نام "Everywear" آن‌ها را به زمین ارسال کنند. آژانس فضایی اروپا از این اپلیکیشن برای جمع‌آوری داده‌های پزشکی و فیزیولوژی فضانوردان استفاده می‌کند.

"ماتیاس ماورر"(Matthias Maurer) یکی از اولین موارد ما است. تصاویری که او و همکارانش از ناسا به زمین ارسال کردند وارد یک پایگاه داده شده و از آن‌ها برای آموزش یک مدل هوش مصنوعی استفاده می‌شود تا در آینده تغییرات ایجاد شده به سرعت و خودکار بدون نیاز به متخصصان تشخیص داده شوند.

تمامی مراحل طراحی، ساخت نمونه اولیه و آزمایش سخت‌افزار تشخیص شبکیه چشم در این سازمان انجام شد و عملیات آن در مدار با حمایت تیم پشتیبانی عملیات خدمه آژانس فضایی اروپا(EAC Crew Operations Support) انجام گرفت.

Eóin همچنین به آموزش فضانوردانی که اکنون از این دستگاه در مدار استفاده می‌کنند و نقش مهمی در توسعه و پردازش هوش مصنوعی ایفا می‌کنند، کمک کرد. او با متخصصان دپارتمان پزشکی بالینی هوافضای مرکز هوافضای آلمان همکاری کرد.

اگرچه که این دستگاه برای فضا طراحی شده است اما می‌توان از آن برای انجام تشخیص بالینی در مناطق دور افتاده با هزینه کمتر در زمین نیز استفاده کرد.

انتهای پیام