به گزارش ایسنا، پایگاه ساوث چاینا مورنینگ پست در تحلیلی نوشت: «در بررسی سالانه ما از برندگان و بازندگان در آسیا، متوجه شدیم که حتی خبرهای خوب هم بد بوده‌اند؛

بدترین سال برای زنان و دختران افغان

خروج پر هرج و مرج آمریکا از افغانستان در ماه اوت، دوران لیبرال‌سازی را در این کشور به پایان رساند و یکی از فقیرترین کشورهای آسیا اکنون با محدودیت‌های فزاینده و بحران شدید گرسنگی مواجه است. متأسفانه، حتی در این شرایط بد وضعیت بدتری نیز وجود دارد؛ زنان و دختران درمانده و رویارو با خطر در افغانستان.

مداخله آمریکا در افغانستان - "قبرستان امپراتوری‌ها" - از همان ابتدا با غرور و انکار همراه و محکوم به شکست بود. با این حال، نقطه درخشان ۲۰ سال گذشته، بهبود قابل توجه فرصت‌ها برای زنان و دختران این کشور بود.

رکورد جدیدی در زمینه تحصیل دختران افغان ثبت شد و زنان این کشور در حیات سیاسی پیشرفت کرده و نقش‌هایی را به عنوان سفیر، نماینده پارلمان و رهبران جامعه مدنی پذیرا شدند. یک تیم رباتیک دختران دبیرستان افغان مشهور به "رویاپردازان افغان" در سطح بین‌المللی مورد تحسین قرار گرفت.

اکنون، تحت حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان، بدترین وضعیت ممکن است برای زنان و دختران در این کشور پیش بیاید، همچنان که جهان نگاهش را از آنها برگرفته است.

سال بد برای آنگ ​​سان سوچی

آنگ سان سوچی، رهبر دوفاکتوی میانمار، در پایان سال ۲۰۲۱ خود را در جایی یافته که سال‌ها قبل هم مدت زیادی را در آنجا گذراند؛ تحت بازداشت یک دولت نظامی.

پس از یک کودتای نظامی در سال گذشته میلادی در میانمار، این چهره برنده جایزه صلح نوبل به اتهام تحریک به ناآرامی و نقض قوانین کووید-۱۹ بازداشت، محاکمه و مجرم شناخته شد. توقف اصلاحات دموکراتیک و آزار و اذیت اقلیت مسلمان روهینجای میانمار، که او برای متوقف کردنش تلاش چندانی نکرد، چشم‌انداز سوچی برای ایجاد تغییر پایدار در کشورش را کم‌رنگ کرد.

او در این زمینه تنها نیست. همه‌گیری بیماری پوششی مضاعف را برای سایر دولت‌ها در آسیا فراهم کرد تا آزادی‌های مدنی را محدود کرده و اعتراضات را سرکوب کنند.

در حالی که آینده پیش روی آنگ سان سوچی اکنون بسیار شبیه گذشته‌اش است، او می‌تواند موضوع مطالعه درباره دشواری ریشه دواندن دموکراسی نه تنها در میانمار، بلکه در سراسر آسیای جنوب شرقی در کشورهای بزرگ و کوچک این حوزه قرار بگیرد.

سالی پر نوسان برای جنبش المپیک در آسیا

در حالی که شادی بازی‌های المپیک تابستانی توکیو جای خود را به موانع پیش روی بازی‌های المپیک زمستانی پکن قبل از شروع این بازی‌ها می‌دهد، شورای المپیک آسیا سال کاملاً پر نوسانی را پشت سر گذاشته است.

به رغم نگرانی‌های بودجه‌ای و کووید-۱۹، المپیک با تاخیر برگزار شده توکیو حواس‌ها را از همه‌گیری به نحوی که نیاز به آن احساس می‌شد، منحرف کرد.  ورزشکاران ژاپن به عنوان کشور میزبان که بعد از آمریکا و چین بیشترین تعداد مدال‌های طلا را کسب کردند، نمایندگان خوبی برای این کشور بودند.

با این حال، در ضمن تداوم شمارش معکوس برای آغاز المپیک زمستانی ۲۰۲۲ پکن، آمریکا، انگلیس، استرالیا و کانادا همگی تحریم دیپلماتیک بازی‌ها را به دلیل رفتار چین با اقلیت اویغور خود و سایر نگرانی‌های حقوق بشری اعلام کرده‌اند.

سال خوب بخش فناوری مالی جنوب‌شرق آسیا

در میان ناگواری های سال ۲۰۲۱، شرکت‌های فن‌آوری مالی در حوزه آسیای جنوب شرقی از تغییر عادات مصرف‌کننده و توجهات فزاینده سرمایه‌گذاران سود بردند. قرنطینه در سراسر منطقه بسیاری را مجبور به باقی ماندن در خانه و انجام فزاینده فعالیت‌های آنلاین کرده و روندی را که قبل از شیوع بیماری همه‌گیر در حال قدرتمند شدن بود، بیش از پیش تشدید کرد.

در ۹ ماهه اول سال ۲۰۲۱، رکورد ۸۰ معامله حوزه فن‌آوری مالی به ارزش سه میلیارد دلار در آسیای جنوب شرقی ثبت شد که از مجموع سرمایه‌گذاری‌ها برای سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ بیشتر بود.

بهترین سال لفاظی‌های جنگ سرد در آسیا

رسیدن جو بایدن به ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۱، نوش‌دارویی برای روابط پرآشوب ابرقدرت‌ها نبود؛ همچنان که شی جینپینگ، رئیس جمهوری چین در خانه ماند و ناسیونالیست‌های چینی و رسانه‌های دولتی این کشور به سراغ تاختن به رهبران استرالیا، کانادا و دیگر کشورهایی که دیدگاه‌ها و ارزش‌هایشان با دیدگاه‌ها و ارزشهای چین در تضاد بود، رفتند.

رسانه‌های اجتماعی لفاظی‌های ملی‌گرایانه دیپلمات‌های چینی مشهور به "گرگ مبارز" را در سال ۲۰۲۱ تقویت کردند، در حالی که ارتشی از ربات‌ها و ترول‌های اینترنتی مسائل را هر چه بدتر کردند. گسترش کووید-۱۹، روند سریع تقویت ارتش چین، نظامی‌سازی منطقه دریای چین جنوبی و تحولات هنگ‌کنگ و منطقه سین‌کیانگ چین و همچنین تهدیدات علیه تایوان، همگی تنش‌ها را تشدید کردند.

آیا آمریکا درگیر جنگ سرد با چین است؟ بسته به وضعیت، پاسخ این سوال می‌تواند «بله»، «خیر» یا «شاید» باشد. این پاسخ نه تنها پیامدهای عمیقی برای چین و آمریکا بلکه برای تمام آسیا و جهان دارد، در حالی که کشورها در حال هدایت خودشان از رهگذر روابط آمریکا و چین هستند و چشم به بهتر شدن وضعیت در سال ۲۰۲۲ دارند.

انتهای پیام