به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آناتولی، پس از تقریباً چهار سال اختلاف بین قطر و همسایگانش در منطقه خلیج فارس (عربستان سعودی، امارات و بحرین) و مصر، اجلاسی در شهر العلای عربستان سعودی آشتی را در پی داشت. در پایان این اجلاس، سران پنج کشور توافق کردند که علاوه بر توسعه ارتباطات سیاسی و اجتماعی، اختلافات خود را حل کنند و به جنگ رسانه‌ای علیه یکدیگر پایان دهند.

به عقیده بسیاری از کارشناسان، پایان دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا، کشورهای حوزه خلیج فارس را به کنار گذاشتن اختلافات و دور هم جمع شدن سوق داد.

در حالی که کاهش قیمت‌های حامل‌های انرژی به دو کشور نفت‌خیز عربستان سعودی و قطر ضربه زد، همه‌گیری کووید-۱۹ نیز به مشکلات اقتصادی در منطقه افزود. از سوی دیگر تنش‌ها در محله شیخ جراح قدس شرقی در سال ۲۰۲۱ سرتیتر اخبار جهانی را به خود اختصاص داد.

درگیری اسرائیل و فلسطین

برای چندین سال، دادگاه‌های رژیم صهیونیستی صحبت‌های شهرک‌نشینان یهودی و ساکنان فلسطینی را شنیدند اما آنها به نفع شهرک‌نشینان مخالف با این ساکنان حکم دادند. در نوامبر ۲۰۰۸، خانواده الکرد از خانه خود اخراج شدند. یک سال بعد خانواده‌های حانون و الغاوی نیز از محل سکونت خود در این محله بیرون شدند.

شهرک‌نشینان به سرعت خانه‌های آنها را اشغال کردند و پرچم‌های تل‌آویو را روی آنها قرار دادند و مرحله جدیدی از رنج فلسطینیان در محله شیخ جراح را رقم زدند.

در ماه آوریل، ۱۲ خانواده فلسطینی در این محله احکام جدیدی از سمت دادگاه‌های رژیم صهیونیستی برای تخلیه خانه‌هایشان دریافت کردند. اما آنها این تصمیم را رد کردند. محمد و مونا اعضای خانواده الکرد، کمپینی را برای جلب حمایت از آرمان خود راه‌اندازی کردند.

تنش‌ها در محله شیخ جراح در شب قدر، در ماه مبارک رمضان زمانی که سربازان اسرائیلی به مسجد الاقصی -سومین مکان مقدس مسلمانان- حمله کردند تشدید شد. صحنه‌های ضرب و جرح فلسطینی‌ها توسط سربازان صهیونیست در داخل مسجد خشم مردم را برانگیخت.

وضعیت خیلی زود به سطح یک عملیات نظامی تمام عیار اسرائیل علیه منطقه محاصره شده غزه تبدیل شد.

جنگی به مدت ۱۱ روز منجر به شهادت ۲۳۲ فلسطینی از جمله ۶۵ کودک و ۳۹ زن و آواره شدن ۱۲۰ هزار شهروند شد. حداقل ۱۸۰۰ خانه به طور کامل تخریب شده و ۱۷ هزار خانه تا حدی آسیب دید. این درگیری همچنین منجر به کشته شدن ۱۳ سرباز صهیونیست شد.

در سال ۲۰۲۱ سرانجام بنیامین نتانیاهو، پرسابقه‌ترین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، قدرت را در این رژیم از دست داد چرا که نتوانست تعداد حد نصاب آرای لازم را در مجلس کنست این رژیم به دست آورد. او از چهار دور انتخابات طی مدت دو سال جان سالم به در برده بود.

تغییر دولت تل‌آویو

نفتالی بنت، رهبر فوق افراط‌گرای حزب راستگرای رژیم صهیونیستی، تبدیل به سیزدهمین نخست‌وزیر این رژیم شد.

این در حالی است که منصور عباس، رئیس فهرست متحد عربی (رعام) در ائتلاف تحت رهبری بنت به عنوان یک عنصر بانفوذ ظاهر شد. هنوز مشخص نیست که آیا نتانیاهو در مواجهه با اتهامات فساد، ارتشا و عدم صداقت، قادر به بازگشت خواهد شد یا خیر.

انتخابات ایران

پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران و جانشینی او به جای حسن روحانی، تحول بزرگ دیگری بود که سال ۲۰۲۱ شاهد آن بود.

رئیسی که رئیس سابق قوه قضائیه بود، با کسب ۱۷ میلیون و ۹۰۰ هزار رأی از مجموع ۲۸ میلیون و ۹۰۰ هزار رأی مأخوذه در انتخابات ریاست جمهوری با قاطعیت پیروز شد.

حذف دموکراسی‌ها در تونس، سودان

تونس، زادگاه بهار عربی در سال ۲۰۱۱، شاهد درگیری شدید بین حامیان و مخالفان دموکراتیک‌سازی منطقه عربی بود.

در ۲۵ ژوئیه، قیس سعید، رئیس جمهوری تونس تصمیم گرفت پارلمان این کشور را به مدت ۳۰ روز تعطیل کرده و مصونیت اعضای آن را لغو کند و هشام المشیشی، نخست‌وزیر تونس را برکنار کرده و قدرت اجرایی را به دست گیرد.

بسیاری از احزاب تونس، از جمله حزب النهضه، این اقدام رئیس جمهورشان را محکوم کرده و آن را "کودتا" علیه روند انتقال قدرت دموکراتیک که این کشور از سال ۲۰۱۱ تجربه کرده بود، نامیدند.

بسیاری از کشورها از جمله آمریکا و اتحادیه اروپا از رئیس جمهوری تونس خواستند تا پارلمان این کشور را بازیابی و دستاوردهای دموکراتیک در این کشور را حفظ کند.

تونس تنها کشور در میان کشورهای عرب که در سال ۲۰۱۱ شاهد انقلاب‌های مردمی و سرنگونی رژیم‌های حاکم از جمله مصر، لیبی و یمن بودند، تلقی می‌شد که موفق به اجرای یک انتقال قدرت دموکراتیک در میان کشورهای عربی شد.

وضعیت سیاسی سودان نیز پس از تسلط کامل ارتش این کشور بر نهادهای سیاسی در ۲۵ اکتبر، با مشکلات بیشتری مواجه شد.

ژنرال عبدالفتاح البرهان، فرمانده ارتش سودان، با انحلال شورای حاکمیتی، دستور سرکوب رهبران سیاسی و مقامات دولتی را صادر کرد. عبدالله حمدوک نخست‌وزیر سودان و همسرش نیز به مقصد نامعلومی منتقل شدند.

ده‌ها هزار سودانی برای نشان دادن مخالفتشان با این اقدام ارتش به خیابان‌ها ریختند و خواستار بازگشت این کشور به حاکمیت غیرنظامی شدند.

در بحبوحه افزایش اعتراضات و فشارهای بین المللی، ارتش سودان با حمدوک، نخست‌وزیر بازداشت شده، توافقنامه‌ای امضا کرده و راه او را برای بازگشت به موقعیت خود باز کرد. با این حال، اعتراضات ادامه یافت، در حالی که بسیاری از نیروهای سیاسی سودانی حمدوک را متهم کردند که با آشتی با ارتش، به آنها بی‌اعتنایی کرده است.

انتهای پیام