فاطمه حسینی فر در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: بازی در تکامل وجودی کودکان نقش دارد و می‌تواند نقش‌های آنان را در آینده بسازد؛ بازی می‌تواند حس احترام به دیگران، مهربانی و خلوص را در کودک پرورش دهد و حس نوآوری و همدلی و نوع دوستی را در او شکوفا کند.
وی با اشاره به اینکه هنوز تعریف جامعی از بازی ارائه نشده که مورد قبول همه باشد، گفت: کودک بازی را از دست زدن به وسایل اطراف خود آغاز می‌کند و با رشد سنی، به بازی‌های پیچیده‌تری می‌پردازد.
این روانشناس کودک با بیان اینکه همین که کودک به‌نحوی بازی با اشیا را آغاز کرد، واکنش او نسبت به کودکان دیگر تغییر می‌کند، اظهار کرد: بازی رشد هوشی کودک را افزایش می‌دهد؛ کودک هر رفتاری که در بازی در پیش می‌گیرد، در بزرگسالی نیز از بسیاری جهات همان رفتار را دارد.
این روانشناس کودک ادامه داد: ایجاد محیطی مطلوب برای بازی کودکان که خارج از دنیای واقعی آنان نباشد، از مهم‌ترین وظایف پدر و مادر است و نباید آن را فراموش کنند.
حسینی فر با بیان اینکه قصه نیز یکی از راه‌ها شناخت کودک است، تصریح کرد: در گذشته متون ادبی بزرگسالان در مکتب خانه برای کودکان تدریس می‌شد و متون مستقلی برای کودک و نوجوان وجود نداشت، اما به تدریج وجود آگاهی‌هایی در والدین مانع تدریس برخی از تدریس به کودکان شد.
این کارشناس‌ارشد روانشناسی تربیتی بیان کرد: قصه‌درمانی در مراکز مشاوره در سطح ایران بسیار است و اکنون دنیا و به خصوص ایران به سمت بازی با قصه پیش رفته است چراکه همگان متوجه تاثیر آن شده‌اند.
انتهای پیام
نظرات