به گزارش ایسنا و به نقل از نیچر، "الترا د سوزا" درباره کار خود می‌گوید: من مارهای "دره ریبیرا"(Ribeira Valley) برزیل را مطالعه می‌کنم چرا که در آن ناحیه مارگزیدگی بسیار رایج است. من عمدتا روی گونه سمی "Bothrops jararaca" که در این تصویر می‌بینید، تمرکز می‌کنم. این گونه مار هر ساله عامل بیش از ۲۶ هزار مارگزیدگی در برزیل است.

پس از اخذ مدرک کارشناسی رشته زیست شناسی از دانشگاه فدرال سائو کارلوس، دو سال در موسسه بوتانتان در سائوپائولو کار کردم. در آنجا به بررسی مارهایی که در رودخانه‌ها و پارک‌های شهری سائوپائولو زندگی می‌کنند، می‌پرداختم. سپس مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه ایالتی سائوپائولو اخذ کردم و تحقیق درباره زیست شناسی تولیدمثل گونه "Lachesis muta " را آغاز کردم.

"Lachesis muta" یکی از بزرگترین مارهای سمی در قاره آمریکا و از معدود مارهایی است که نوعی رفتار "مراقبت والدینی"(parental care) از خود نشان می‌دهد. این مار تخم‌هایش را در لانه‌های زیرزمینی می‌گذارد و برای مدت طولانی در اطراف آن‌ها حلقه زده می‌ماند تا آنها را گرم کرده و از آنها محافظت کند.

زمانی که ۱۲ ساله بودم، از آکواریوم Acqua Mundo در ساحل سائوپائولو بازدید کردم و عاشق یک مار "پایتون توپی آلبینو"(albino ball python) زیبا و غول پیکر شدم. برزیل بیش از ۴۰۰ گونه مار دارد. در ابتدا فکر می‌کردم که مارها تنها زیبا هستند، اما وقتی در مورد مارها آموختم و به بررسی انها پرداختم، کنجکاو شدم بدانم که چگونه محیط آنها بر حرکت و فعالیت آنها تاثیر می‌گذارد.

اکنون در حال برنامه ریزی برای اتصال شتاب سنج به مارها هستم. این دیتالاگرهای کوچک می‌توانند کوچکترین حرکات و نوع وضعیت بدن مارها را کنترل کنند. از آنجایی که بسیاری از این مارها سمی هستند، کار با آنها خطرناک است اما ما در این کارها یاد می‌گیریم که به آنها احترام بگذاریم و رفتارهای دفاعی آنها را درک کنیم. گفتنی است همیشه دو نفر هنگام بررسی آنها با هم کار می‌کنند.

یکی از اهداف پروژه من کسب اطلاعات بیشتر در مورد تعامل با انسان‌ها و اطلاع رسانی به منظور انجام اقداماتی برای کاهش نیش مارها است. بزرگترین تهدید برای مارها از دست دادن زیستگاه است که این امر با سیاست‌های فعلی سازمان محیط زیست برزیل که هدف آن پاکسازی زمین‌ها برای کشاورزی است، بدتر شده است.

انتهای پیام