محمد شعبانی در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص فرصت‌ها و آسیب‌های ورود گردشگر به استان قزوین، در پاسخ به این سوال که سالانه چه تعداد گردشگر وارد قزوین می‌شود، اظهار کرد: اینکه چه تعداد گردشگر وارد شهر می‌شوند مشخص نیست اما حدودی از آمار گردشگران را می‌توان از اقامت مسافران در هتل‌ها استخراج کرد. البته بیشتر گردشگران ورودی به استان قزوین روستاگرد هستند و با هدف طبیعت‌گردی وارد روستاهای استان می‌شوند.

وی درباره دلایل سفر گردشگران به استان قزوین گفت: معمولاً مسافران به انگیزه تفریح و رویدادهای خاص مثل جشن فندق چینی، جشن زغال اخته و جشن گیلاس به استان قزوین سفر می‌کنند و اقامتگاه‌هایی مانند هتل‌ها، مسافرخانه‌ها، اقامتگاه بوم‌گردی، سفره‌خانه‌ها و رستوران‌ها، نمازخانه‌ها مهم‌ترین امکاناتی هستند که گردشگران از آن استفاده می‌کنند.

این کارشناس در ادامه با اشاره به وجود ضعف زیرساخت برای پذیرش گردشگر در قزوین تصریح کرد: متأسفانه با وجود اینکه در طی سال‌های اخیر تعداد ورودی گردشگر به استان روندی رو به رشد داشت اما بی‌توجهی مسئولین در حوزه زیرساخت افزایش داشته به‌ویژه در حوزه آب و برق در دوران کرونا عدم اقدامات و رسیدگی از سوی مسئولین بیشتر هم شده است.

وی خاطرنشان کرد: از سویی دیگر متأسفانه با باز شدن پای انسان به مناطق بکر قزوین، این مناطق تحت تأثیر رفتارهای بشر قرار گرفته و موجب برهم خوردن تعادل‌های طبیعی و تخریب طبیعت شده است به عنوان مثال  رفتاری که در بسیار از گردشگران دیده می‌شود ریختن و یا به جای گذاشتن زباله در طبیعت است. همچنین آلوده کردن آب و چشمه‌ها رفتار دیگری است که از سوی گردشگران دیده شده است.

شعبانی با اشاره به ساخت‌وساز ویلا و اقامتگاه در مراتع و جنگل‌ها، بیان کرد: بعضاً دیده شده که در دل روستا و در میان باغات اقامتگاه‌های بوم گردی ساخته شده است و به‌طور کلی به دلیل عدم فرهنگ‌سازی مناسب در خصوص گردشگری غالباً مشاهده می‌شود که ورود گردشگران به مناطق بکر طبیعت آسیب‌های جدی به محیط وارد کرده و آلودگی محیط طبیعی را به وجود آورده است؛ مانند آسیب‌هایی که به روستای اندج و گازرخان در الموت وارد شده است.

این کارشناس بازرگانی صنایع دستی در پایان با اشاره به اینکه صنایع‌دستی از جمله سرمه‌دوزی، گلیم‌بافی که ثبت ملی شده است و همچنین شیرینی‌هایی که در قزوین وجود دارد؛ قابل عرضه به گردشگران است، مطرح کرد: متأسفانه قیمت خدمات و محصولات عرضه شده به گردشگران عمدتاً برای عرضه‌کنندگان مقرون به صرفه نیست. زیرا در زمینه بازاریابی، تولیدکنندگان مهارت لازم را ندارند و با تکنیک‌های فروش آشنا نیستند به همین دلیل نمی‌توانند در زمینه فروش مثلاً صنایع‌دستی سود قابل‌توجهی را به دست آورند. ضمن آنکه تولیدکنندگان صنایع‌دستی اغلب زیرزمینی هستند و فضا و یا کارگاه مناسبی برای تولید ندارند.

انتهای پیام