به گزارش ایسنا، پانزدهمین دوره مسابقات جهانی اختراعات در کشور لهستان (IWIS ۲۰۲۱)  با همکاری سازمان اختراعات ملی لهستان (IWIS)، فدراسیون جهانی مخترعین (IFIA)،  فدراسیون مخترعین اروپا (AEI) و با حضور مخترعان از کشورهای مختلف جهان از ۲۵ تا ۲۷ اکتبر (۳ تا ۵ آبان) در شهر ورشو برگزار شد.

در این مسابقه دکتر حامد میلانی، پژوهشگر نانوبیوتکنولوژی از ایران با طرح‌ "تولید سوخت فضاپیما و سوپرجت‌های مافوق صوت" شرکت کرد که در قالب طراحی و ساخت سیستم راکتوری فوق پیشرفته‌ شرکت کرد. در این روش ضمن تجزیه انواع مختلف ضایعات پلاستیکی به مونومرهای سازنده، آن را به ابرسوختی به نام سوخت فضایی میلانیکس (MilaniX Space Fuel) تبدیل می‌کند.

این سیستم از دو راکتور نسل جدید تشکیل شده است که می‌تواند از پلاستیک که به عنوان یک چالش زیست محیطی بزرگ در جهان قلمداد می‌شود، سوخت زیستی بوتانول را درمدت ۱۴ ساعت، که کوتاه‌ترین زمان ممکن در دنیا است، بسازد.

دربخش ابتدایی این سیستم، راکتور نانوبیولوژیکالی تعبیه شده است که در آن از تکنیک جدید "استابیلیزیشن"، بر روی مخمر "ساکارومیسزسرویزیا" و همچنین بر روی نانو ذرات اکسید آهن و نانولوله های کربنی استفاده شده است که ضایعات پلاستیکی را به مونومرهای سازنده  تبدیل می‌کند.

این فرایند با تجزیه آنزیم‌های "هیدرولیز" کننده پلاستیک حاصل از ایزوله سازی ۶۸۹ میکروارگانیسم در محیط بافری با درجه حرارت تنظیم شده انجام می‌پذیرد. آنزیم‌های مورد استفاده در این دستگاه منحصر به فرد بوده به طوری که بیشترین کارایی خود را در دمای ۵۰ درجه سانتی‌گراد ثبت کرده‌اند.

در بخش دوم نیز یک راکتور فرمنتور طراحی شد که در آن ایزوله‌های باکتریایی، کربن را به بوتانول تبدیل می‌کند که یک سوخت زیستی قدرتمند با بالاترین کارایی مختص استفاده در فضاپیماها و سوپرجت‌های مافوق صوت به شمار می‌رود.

سوخت تولید شده از ایمنی بالایی برخوردار است، به طوری که موجب تسهیل بیشتر عملیات ترابری و سوخت گیری فضاپیماها و سوپرجت‌ها خواهد شد. این سوخت دانسیته انرژی بسیار بالایی دارد. از دیگر مزایای این سوخت ویژگی عملکردی آن است که این موضوع سبب می‌شود مقدار سوخت مصرفی در هر مأموریت، کاهش یابد.

این طرح توانست در پانزدهمین دوره مسابقات جهانی اختراعات در کشور لهستان (IWIS ۲۰۲۱) مدال طلا را کسب کند.

انتهای پیام